Dagblað - 23.05.1925, Blaðsíða 1

Laugardag MP* fr\ tf Jfe /. árqanaiir.
v Wagolað
FISKIVEIÐARNAR eru, eins
og allir vita, annar aöal-
atvinnuvegur vor, og skiftir
því miklu máli, hvernig aílast
á hverjum stað og tíma. Af-
koma mikils hluta þjóöarinnar
er undir því komin, hvernig
fiskveiðarnar hepnast, og altaf
fjölgar fólkinu, sem á alt sitt
undir því, hver aflabrögðin
verða.
Sízt skal því neitað, að fólk-
straumurinn úr sveitunum til
sjávarsíðunnar er óheppilega
mikill, en hann er samt ekki
annað en eðlileg afleiðing þeirra
úrkosta, sem eru fyrir höndum,
og honum verður ekki hægt að
benda í aðra átt, nema með al-
hliða umbótum á sviði land-
búnaðarins, og þar með bættri
aðstöðu fyrir einstaklinginn til
sæmilegrar afkomu.
Sjórinn umhverfis ísland hefir
oft verið nefndur gullkista lands-
ins, og má segja, að slikt sé
ekki rangnefni, þótt allir hafi
ekki sókt þangað fullar hendur
fjár. Fiskimiðin hér við land
hafa verið sá nægtabrunnur,
sem ausið hefir verið óspart úr,
og mætti jafnvel virðast, að alt-
af væri þar af nógu að taka,
eftir þeim afla að dæma, sem
fengist hefir núna síðustu árin,
þrátt fyrir stórkostlega aukn-
ingu fiskiflotans og bættum afla-
tækjum til meiri uppgripa.
En það er djúpur brunnur,
sem ekki verður upp ausinn, ef
aðrenslið er takmarkað. Og þótt
viðkoma fiskjarins sé mjög
mikil, þá eru samt sumir farnir
að kvíða því, að svo kunni að
fara, að fiskurinn minki hér á
miðunum, jafnvel svo, að fiski-
leysi geti valdið árum saman.
Það er á það lítandi, að fleiri
þjóðir en við, auka nú mjög út-
gerð sina til fiskifanga hér við
land, og það í miklu stærri stíl
en við getum gert, eða heppi-
legt væri fyrir okkur, þótt við
gætum.
þar sem altaf er hafin rán-
yrkja, hlýtur eftirtekjan að minka
smámsaman. Er hætt við, að
svo fari einnig um fiskiveiðarn-
ar, því það er fullkomin rán-
yrkja, sem rekin er hér á mið-
unum árið um kring. Fullkomn-
ustu veiðitæki eru látin greip-
ar sópa um öll fiskimiðin, en
ekkert gert til að viðhalda þeim
höfuðstól, sem þar er tekið af.
Hætta er þvi á, að fiskurinn
gangi til þurðar, jafnvel áður
en nokkurn varir, og yrði það
okkur þær búsifjar, sem við
mundum lengi búa að.
Kemur því til álita, hvort
ekki sé orðin þörf á, eða jafn-
vel brýn nauðsyn, að gera ein-
hverjar þær ráðstafanir, sem
hjáipa til að vernda fiskimiðin
gegn of mikilli veiði, og einkum
að ungviðið geti átt einhvern
griðastað.
Friðun innfjarða, og jafnvel
helzt Faxaflóa, er það, sem þá
kemur fyrst til greina. Einnig
getur fiskiklak í stórum stíl á-
orkað miklu, og fleiri atriði geta
komið hér til athugunar.
-m. -n.
Leverhulme'
lávarður látinn.
Þessi stórmerki kaupsýslu-
maður og iðjuhöldur andaðist
hinn 7. þ. mán.
Það var hann sem bygði
borgina Port Sunlight fyrir
verkamenn sína eingöngu og er
það talin einhver mesta fyrir-
myndarborg í heimi. Kostaði
hann og ofijár til þessa, og til
þess, að verkamönnum sínum
geti liðið sem bezt, en hann
þóttist uppskera það margfald-
lega, enda hefir iðnaðarfyrir-
tæki hans, Sunlight-sápu verk-
smiðjurnar, blómgvast ár frá
ári. —
Pað er sízt að furða um svo
merkan manu að hans sé sakn-
að víða, enda streymdu sam-
hrygðarskeyti að úr öilum átt-
um er lát hans fréttist, meðal
annars frá konungshjónunum
brezku og Albert Belgíukonungi.
Úrslit þingmáia.
Þingmannafrv. samþ.
Um sáttatilraunir í vinnu-
deilum.
Þingsál.till. samþ.
Um verndun frægra sögu-
staða.
Þingsál.till. feld.
Um póstmál í Vestur-Skafta-
fellssýslu.
Stjórnarfrv. óútrædd.
1. Um varalögreglu.
2. Um veiting rikisborgara-
réltar.
3. Um úrskurði í útsvarsmál-
um o. fl.
4. Um breyting á almennum
hegningarlögum, 25. júní 1869,
og viðauka við þau lög.
5. Um fjölda fastra kenslu- *
stunda fastra kennara við ríkis-
skólana.
6. Um Landsbanka íslands.
Þlngmannafrv. útrædd.
1. Um löggilta endurskoð-
endur.
2. Um viðauka við lög nr. 25,
19. júni 1922. (Bæjarstjórn í
Hafnarfirði).
3. Um ræktunarsjóð hinn
nýja.
4. Um breyting á sveitar-
stjórnarlögum 10. nóv. 1905.
5. Um einkasölu á útfluttri
síld.
6. Um bygðarleyfi.
7. Um breytingar á lögum nr.
67, 14. nóv. 1917, um bæjar-
stjórn ísafjarðar. ■
8. Um sölu á kolum eftir
máli.