Dagblað - 29.05.1925, Blaðsíða 1

AÐ, sem einkennir mest
stjórn þessa bæjar, er sein-
læti og skriffinska, og keyr-
J ir- hvort tveggja langt úr hófi
fram, Mætti telja til þess mý-
mörg dæmi, en út í það skal
ekki farið að sinni, heldur
! drepa á tvent aðeins.
Ég man nú ekki hvenær það
var ákveðið, að gefa mönnum
kost á að reisa nýbýli í Sogun-
um, en líklega hefir það verið
i hittifyrra. Þá var félag stofn-
að hér í bænum, sem netnist
»Landnám«, og er tilgangur
þess, að stuðla að því að upp
komist nýbýli (grasbýli) hér í
grend við bæinn. Félagið fór
fram á það í fyrra, að fá land-
spildur handa nokkrum mönn-
um í Sogunum. En haldið þið
að félagið sé farið að fá svar
ennþá? Ónei! Málið hefir legið
bjá bæjarstjórn og bæjarlaga-
nefnd allan þennan tíma, og
kom nú loks fyrir á síðasta
bæjarstjórnarfundi, á laugardag-
inn var, frumvarp bæjarlaga-
nefndar um reglur og skilyrði
fyrir úthlutun lands þessa. En
hvenær hægt verður að útbýta
^rasbýlalóðum þarna, er enn á
huldu.
Gamall málsháttur segir, að
fátt sé of vandlega hugað, og
það er ekki nema gott, að bæj-
arstjórn athugi vel í byrjun alla
nýbreytni, en furða er það, að
þetta mál skuli hafa þurft svo
langan meðgöngutíma. Einhvern
tíma hefir verið unnið ósleiti-
iega að því! Og nú eru liðin
hjá tvö sumur, sem nota hefði
tnátt til þess að ræsa, girða og
tækta landið og koma þar upp
húsum. Slíkt tómlæti sem þetta
er óverjandi og óhafandi.
þá má og minnast á bygg-
‘ngarmálin. Pað er venjulega að
tninsta kosti hálfs árs verk, eða
•neira, fyrir mann að fá lóð
hjá bænum og byggingarleyfi.
Éendir þvt margt hér í undan-
^rætti og hamlar þetta stór-
Wtlega því, að bygt sé eins
og þörf krefur. — Ætla má nú,
að eitthvað fari þó að rakna
úr þessu, þegar farið er að taka
ákvarðanir um skipulag gatna
og húsa, en ef ég þekki bygg-
ingarnefnd og bæjarstjórn rétt,
þá mun það þó geta vafist
nokkuð fyrir þeim að veita
byggingarleyfi, og ekki heldur
loku fyrir það skotið, að gerðar
verði einhverjar breytingar frá
ákveðnu skipulagi svona smám
saman. Margt hefir ólíklegra
skeð.
Annars er fyrirkomulagið á
stjórn bæjarmálefna altof þung-
lamalegt og stirt' í vöfunum. Er
það ekki lítill hreinsunareldur,
sem byggingarmál verða að
ganga í gegnum: byggingarfull-
trúa, skipulagsnefnd, byggingar-
ncfnd, fasteignanefnd og bæjar-
stjórn. Og þó er bæjarbúum
það nauðsynlegt, að geta fengið
skjót svör í þeim málum, eins
og auðvitað mörgum fleiri
málum.
Læknishéraðaveitingar,
Ólafur Óskar Lárusson hefir
verið skipaður læknir í Vest-
manneyjum frá 1. júlí þ. á., en
cand. med. Bjarni Guðmunds-
son hefir verið settur læknir i
Fljótsdalshéraði frá sama tíma.
Karl Magnússon hefir verið
skipaður læknir í Hólmavíkur-
héraði frá 1. júni n. k.
Sigurmundur Sigurðsson á
Breiðumýri hefir verið skipaður
læknir í Grímsneshéraði frá 1.
júní n. k., en cand. med. Har-
aldur Jónsson hefir verið settur
til að þjóna Reykdælahéraði frá
sama tíma.
Helgi Jónasson hefir verið
skipaður læknir í Rangárhéraði
frá 1. júni n. k.
Úr ýmsum áttum.
Sturdee látinu. Doventon
Sturdee fiotaforingi er nýlega
látinn. Margir munu kannast
við nafn hans síðan á stríðsár-
unum, því að það var hann,
sem vann sigur á Kyrrahafsflota
Rjóðverja hjá Falklandseyjum
hinn 8. desember 1914. Flota-
foringi Rjóðverja var von Spee,
og hafði hann þessi skip til
umráða: Scharnhorst, Gneisenau,
Leipzig, Nurnberg og Dresden,
en Sturdee hafði orustuskipin
Inflexible, Invicible og Canopus,
auk nokkurra beitiskipa. Kom
hann Rjóðverjum að óvörum og
vann á þeim fullnaðarsigur. Var
það hinn eini fullnaðarsigur,
sem unninn var í sjóorustu i
stríðinu.
Jarðskjálftar hafa verið ó-
venjumiklir bæði í Evrópu og
Ameríku nú að undanförnu, og
hafa sumir kippirnir verið snarp-
ir, sérstaklega í Frakklandi, og
komið með litlu millibili dög-
um saman.
Óeirðirnar í Harokko. Márar
eiga nú eigi aðeins í höggi við
Spánverja í Marocco, heldur
einnig Frakka, sem eiga hags-
muna að gæta í nokkrum hluta
landsins. Snemma i þessum mán-
uði gátu Márar einangrað fransk-
an herflokk nokkurn og bjugg-
, ust við að hafa ráð hans í hendi
sér, því að Frakka skorti bæði
vistir og vatn. En Márar vör-
uðu sig ekki á því, að það eru
til fleiri samgönguleiðir en á
landi. Franska herstjórnin sendi
þeim, er í herkvínni voru, bæði
vistir og vatn með flugvélum.
Vélarnar gátu þó ekki lent, held-
ur urðu þær að varpa öllu út-
byrðis á flugi og þess vegna
fluttu þær vatnið frosið, þ. e. í
stórum ísstykkjum. Varð þetta
hinum umkringdu mönnum til