Dagblað - 06.06.1925, Blaðsíða 3

DAGBLAÐ
3
Er allmikill myndarbragur að rækt-
un bæjarlandsins par sem þúfna-
bananum hefir verið beitt og ólíkt
því ómyndarhálfkáki, sem hafiö var
á Mosfellsvíðir að tilhlutun lands-
stjórnarinnar fyrir þrem árum.
listverkasýningrin danska verður
opnuð í dag kl. 2 í barnaskólanum.
Hefir undirbúningur undir sýning-
una staðið látlaust undanfarna viku
og gefst nú almenningi kostur á í
fyrsta sinn að sjá og dæma danska
list á sýningu hér i Rvík. Knútur
Danaprins opnar sýninguna.
Aðalfnndnr Sögufélagsins er í dag
í lestrarsal þjóðskjalasafnsins og
hefst kl. 5 e. h.
Sambandsþing S. í. S. hefst í dag.
37 kaupfélög eru í »Sambandinu«,
og eru fulltrúar frá þeim flestum,
viðsvegar af landinu staddir hér um
þessar mundir. Fara margir þeirra
heim aftur með Esju, en aðrir dvelja
hér nokkra hríð.
Mcrkur fór í fyrrakvöld' til út-
landa og kom við í Vestmannaeyj-
um í gær. Var fjöldi farþega með
skipinu og svo mikið af vörum
barst að, að sumt bíður næstu
ferðar.
Tobogaspilin. í glugga Eymund-
sens-bókaverslunar hafa undanfarna
daga verið til sýnis spil, sem hr.
Eórarinn Guðmundsson frá Seyðis-
firði hefir látið gera. Mannspilin
Rúgmjöl
Haframjöl
mjög ódýrt í heildsölu.
Ijdlkurfélag Reykjavíkur.
eiga að sýna ýmsa mæta stjórn-
málagarpa. Eru þeir Bjarni, Jak-
ob Ólafur og Jóhannes dágóðir,
aðrir litt þekkjanlegir og sumir ekki
svipaðir sjálfum sér. Er þetta dönsk
list?
Tíðarfar. Hægviðri og suðlæg átt
um iand alt í morgun og hitinn 7
—15 stig, heitast á Seyðisfirði og
jafn heitt og í Kaupm.höfn. Gengur
hann nú með gróðrarskúrum á Suð-
ur- og Vesturlandi.
Royndin er komin til Færeyja
samkv. skeyti í dag, með 150 tonn
af fiski, eftir 10 daga útivist. Hafði
verið að veiðum á Hvalbak.
Axel V. Tnlinins forseti í. S. í.
og framkvæmdarstjóri Sjóvátrygg-
ingarfélags íslands, er sextugur i
dag.
Dósamjólk
mjög ódýra en góða hefi eg fyrir-
liggjandi. — Sérstakt verð ef að
teknir eru 5—10 kassar i einu.
fjijortur cKansson
Austurstæti 17.
cÆálningarvörur:
Blýhvíta, Zinkhvíta, Fernisolía,
Þurkefni, Japanlakk.
Lögnð málning.
Ódýrar en góðar vörur.
Yfir 120 tegundir af veggfóðri,
frá 45 aurum rúllan af
enskum stærðum.
Hf. JLliti & Ljóg.
1. fl. BIFKBIÐ fíl leigu.
Sími 341.
'ifQt Yerði vanskil á
útburði Dagblaðsins, eru kaup-
endur beðnir að tilkynna það
strax í síma 744.
Sonor járnbrantakónssins.
— Ó, hvað hér er fallegt, mælti Kirk. Þetta
hlýtur að vera draumur en ekki veruleiki!
En hann hafði engan frið til þess að sökkva
sér niður í slíkar hugleiðingar, því að ræðar-
arnir gerðust æ aðsúgsmeiri.
— Hvern af þessum ræðurum eigum við að
velja? spurði hann.
.— Við skulum ná í litla drenginn þarna,
mælti Edith. Benti hún á strák nokkurn. sem
damlaði með svo þungum árum, að hann gat
Varla valdið þeim. Þegar hinir ferjumennirnir
heyrðu þetta, fóru þeir að hafa sig á kreik til
lands, og gáfu margir þeim Kirk ilt auga og
létu skammaryrði dynja yfir þau.
Kirk hjálpaði frú Cortlandt að komast upp í
bátinn og siðan rann hann yfir spegilsléttan
vatnsflötinn, en ræðarinn sem aðeins var 9 ára
gamall réri þar til hann kendi grunns langt
úndan landi, því að grunt var, en báturinn flat-
^otna, og hlaðinn.
—■ Við verðum víst að vaða í land, mælti
Kirk og beiddi ferjumenn nokkra er nærstaddir
v°ru að hjálpa drengnum, en snáði tautaði eitt-
^Vað fyrir munni sér.
— Hann segist halda á farþegum sínum i
^hginu sjálfur sagði Edith.
— Hvað er þetta! Það virðist svo sem sam-
kepnin hafi einnig sezt að hér á þessum dýr-
legu eyjum.
Anthony tók af sér skóna, bretti upp bux-
urnar og mælti:
— Leyfið mér að hjálpa yður svo ferjumað-
urinn sleppi við það.
— Það liggur við að ég öfundi yður og mig
langi líka til að vaða, mælti hún, — en hér er
fult af steinvölum í botninum.
Hún stóð upp, en hann tók hana í fang sér,
og fann hún nú í fyrsta sinn hversu sterkur
hann var er hún hvíldi f faðmi hans. Hann óð
í hægðum sínum i land, en hún hélt um háls
honum svo mjúkur vanginn straukst við hann
og honurn fanst sætan ilm leggja að vitum sín-
um. Hafði þett undarleg áhrif á hann, að vita
hana svo nærri sér, að lokkar henna léku um
andlit honum. Er í land var komið sá hann
að hún hafði fölnað og varir hennar bærðust.
— Hefi ég meitt yður? spurði hann.
— Nei, nei! mælli hún. En er hann leit við,
sá hann að hún dróg djúpt andann, eins og
hún hefði haldið honum niðri í sér frá þvi
hann tók hana í fang sér.
Hann snéri nú við til að sækja matarkörfuna
og skó sína, kafrjóður í andliti. Ekki hafði
hann annað gert en það sem hverjum manni