Dagblað - 19.06.1925, Qupperneq 1

Föstudag
19. júní
1925.
I. árgangur.
114.
tölublað.
ÍANDSPÍTALAMÁLIÐ er nú
svo langt á veg komið, að
^ ráðgert er að byrja á því
á þessu ári að reisa spítalann.
Öllum ber saman um, að þetta
sé hið mesta þjóðnauðsynjamál,
og er það að þakka starfi og
áhuga ötulla manna, að það er
nú komið svo langt áleiðis. En
þegar saga spítalamálsins er
rifjuð upp, getur engum bland-
ast hugur um, að það er kven-
þjóðin, sem á aðalhróðurinn
fyrir það að komið er svona
langt áleiðis. Konurnar hafa
verið óþreytandi í því að halda
málinu vakandi, og þær hafa
verið duglegar að safna fé til
spítalans.
Landspítalasjóðsdagurinn er í
dag, og verður hátiðlegur hald-
inn um land alt, eins og að
undanförnu. Má telja víst, að
atvinnurekendur hér í bæ telji
sér skylt að stuðla að því, að
árangur dagsins verði sem mest-
ur, og gefi þvi verkafólki sínu
frí siðari hluta dags. Eftir því
sem liátíðahöldin verða fjöl-
mennari, því meiri ágóða má
vænta af skemtununum. — —
Pað helir verið ánægjulegt á
undanförnum árum, að sjá hve
mikið fé hefir safnast hér í
Reykjavík þennan dag. Menn
koma saman, kaupa sér skemt-
un og góðgæti og gera sér yfir-
leitt glaðan dag. En öllu því
fé, sem þeir láta af mörkum til
þessa, verður varið til þess að
bæta heilbrigðismálin í landinu
í framtiðinni. Og hver veit
nema þeir aurar, sem hann
leggur af mörkum í dag,
verði á síðan honum sjálfum til
góös, eða afkomendum hans, —
að þeir eða hann njóti þess, þá
er Landspitalinn er kominn
upp. Menn eru því í rauninni
að leggja á sparisjóð, um leið
og þeir styðja fjársöfnunina
þenna dag, og að minsta kosti
hafa þeir þá ánægju — auk
skemtananna — að hafa lagt
fram skerf til þess að sjúkling-
um geti liðið betur en ella, og
mörgu lífi verði bjargað. —
Hátíðahöldin i dag hefjast á
Austurvelli, en aðalskemtistað-
urinn verður þó Arnarhóll. Vil
ég skjóta því til allra þeirra, er
teljast vilja góðir borgarar þessa
bæjar, að sýna það, að þeim sé
ant um þrifnað, með því að
fleygja ekki bréfum eða alls-
konar rusli á víð og dreif um
túnið. Slíkt er skrælingjalegt og
eigi samboðið borgurum í höf-
uðstað íslands. Og því aðeins
er þess að vænta að Arnarhóll
geti orðið athvarfsstaður bæjar-
búa, að þeir kunni svo að sjá
sóma sinn og bæjarins, að þeir
geri hann eigi að sorpgeymslu.
Noregsfararnir,
Glímumennirnir.
Ferð glímumannanna um
Noreg hefir verið óslitin sigurför
og hátíð til þessa. Hefir áður
verið sagt frá hinum ágætu við-
tökum í Björgvin, þar sem þeir
voru bornir á höndum og sýn-
ing þeirra fekk lofsamleg um-
mæli í öllurn blöðum. Meðan
þeir dvöldu þar gistu 2 þeirra
hjá Hognestad biskupi, 3 hjá
Þorleifi Hannaas prófessor, 2 hjá
Eirfki Hirth kennara o. s. frv.
Frá Björgvin fóru þeir víðs-
vegar um Hörðaland, og var
mikil aðsókn að glímusýningum
þeirra og alstaðar vel tekið. Um
hvítasunnu glímdu þeir á fjöl-
mennu ungmennamóti í Harð-
angri. Var rigning nokkur, en
þeir glímdu þar undir tjald-
himni, svo að eigi kom að sök.
t Haugasundi var aðsókn
feiknmikil og glímdu þeir þar
úti á íþróttavelli. Það er jafnvel
talið, að annað eins fjölmenni
muni þar aldrei hafa saman
komið á íþróttavellinum.
Þaðan var haldið áleiðis til
Óslóar um Björgvin. Sýningu
héldu þeir á Vörs (Voss) fyrir
húsfylli, og komu til Óslóar um
kvöldið þ. 6. júní. Var þar tekið
á móti þeim á stöðinni og stóð
kvöldverður og gisting tilbúið
á »Hotel Bondeheimen«, sem
ungm.fél. í Ósló á mikinn hluta
í; er það stórt gistihús og ágætt,
við eina aðalgötu borgarinnar.
Sunnudaginn 7. júní var sól-
skin og veður fagurt. Hafði uug-
mannafélagið efnt til veglegs
iþróttamóts á Bislet-iþróttavelli.
Var skemtiskráin fjölbreytt mjög
þareð íþróttafélag ungmennafé-
lagsins á mörgum landskunnum
íþróttamönnum á að skipa.
Á undan glímusýningunni var
haldin ræða fyrir glimumönn-
unum og leikið »Eldgamla ísa-
fold«. í skrúðgöngunni inn á
völlinn gengu glímumenn fremst-
ir undir fána sínum, og stjórn-
aði lautinant Helset skrúðgöng-
unni.
Áhorfendur skiftu þúsundum,
og vóru þó kappleikar og aðrar
útiskemtanir viðsvegar, þar eð
7. júní er haldinn hátíðlegur í
Noregi. M. a. var þ. dag knatt-
spyrnukappleikur milli Finn-
lendinga og Norðmanna o. m.
fl. Voru áhorfendur hrifnir mjög
af glimunni og dáðust mjög að
snarleik og fimi glímumanna.
Varð sýning þessi glæsilegur sig-
ur fyrir ísl. glímu.
Um kvöldið var glímumönn-
unum haldið samsæti í hátíða-
sal háskólans, veglegasta salnum
í Ósló. Var það ungmennafélagið
sem gekst fyrir samsætinu. Voru
þar haldnar ræður og m. a.
hélt Rolf Tommessen ritstjóri
»Tidens Tegn« og formaður
»Norræna félagsins« í Ósló,
snjalla ræðu fyrir íslendingum
og sérstakl. glímumönnum. Var
þar söngur og gleðskapur langt
fram eftir kvöldi. Fengu glimu-
menn að lokum sitt silfurstaupið
hver til minja um 7. júní.
Daginn eftir hélt »Norræna-