Dagblað - 25.06.1925, Blaðsíða 3

DAGBLAÐ
3
Iðnsýning U. M. F. A.
Iðnsýningin í Brúarlandi er
einhver hin merkilegasta. Bæði
er það, að þar var samankom-
ið ótrúlega mikið aí afbragðs
vinnu, enda öllu fyrirkomið svo
vel og smekklega, að þar mátti
ekkert betur fara. Strax þegar
inn var komið, tók heildarsvip-
ur sýningarinnar menn tveim
höndum, og hélt þeim tökum
þó að hún væri sundurliðuð borð
fyrir borð og vegg fyrir
vegg.
Blöðin hafa áður minst á-glit-
ofnu ábreiðurnar og áklæð-
in, góbelfnsaumuðu veggtjöldin,
kúnstbróderuð veggtjöld, mynd
og sessuborð. Flos var þar ýmis-
konar, krosssaumur og annar
útsaumur, bæði á sessuborðum
og svæflum. Þar voru sal-
ónsofnar ábreiður, ýmist með
sauðarlitunum eða sterkum lit-
um, ýmist úr tvöföldum heima-
unnum þræði eða Álafossbandi.
Far voru langsjöl, handprjónuð
flest, þó var þar eitt vélprjónað
sjal, fínt eins og híalín. Prjón-
les annars af allri gerð, ýmist
vélprjónað eða handprjónað. I*.
á. m. útprjónaðir vetlingar, gerð-
ir af hinni mestu list. Par voru
nærföt handsaumuð og vélsaum-
uð, rúmföt útsaumuð og alls-
konar hekl. Pykist eg ekki hafa
séð betur heklað, en sumt þar.%
Dúkasaumur var þar allskonar,
og margt aíbragðsvel gert. Bal-
déring svo ágætega gerð, að þar
verður kannske að komist, en
ekki fram yfir í vandvirkni. Par
voru skinn görfuð, rendir og út-
skornir hlutir, heima bundnar
bækur og heimasaumuð reið-
týgi, gjarðir ofnar, myndir teikn-
aðar o. s. frv. Bæði fjölbreytt
vinna og prýðileg.
Nærsveitirnar við Reykjavík
hafa lengi legið undir því ámæli
víðsvegar, að þar væri vinna
bæði lítil og ljót. Iðnsýningin í
Brúarlandi hefir á fám dögum
hrundið því ámæli og hafið
Lágafellssókn upp í einhverja
bezt vinnandi sókn á landinu,
og þá, sem ætti flestum og íjöl-
hæfustum listamönnum á að
skipa.
Sýningin var opnuð 17. júní
á hádegi og haldið opinni í
fimm daga. Alla dagana var
lokað kl. 9 s. d. og eins þann
síðasta, en félagar skildust ekki
EFNIYIÐDR
allskonar tll shipa
er nýkominn
til
við fyr en alt var ofantekið og
komið áleiðis heim.
Þegar þess er gætt, að sýn-
ingin er í sveit og um mesta
annatima, ennfremur athugað,
að ungmennafélagar eru flestir
háðir annara leyfi, foreldra eða
húsbænda, en að altaf voru
nógu margir við sýninguna, sýn-
ir þetta ljóslega samtök og góð-
an félagsanda.
Hefir ungmennafélagið Aftur-
elding unnið hér sfórvirki, sem
verður því til sóma.
Sýningargestur.
Sonnr jánibratitíiki'iiigsins.
sem manni þykir ekki vænt um, mælti hann
með svo mikilli áherzlu, að hún spurði óðara.
— Nú — eruð þér kvæntur?
— Nei. Öllum ber saman um að það sé
glæpur oð gifta sig án ástar.
— En, þér eruð fallegur maður!
— Pér skuluð vara yður á fallegum mönnum.
Ef þér viljið verða vel gift, þá skuluð þér velja
mann sem er blátt áfram, bláeygar og með
ljóst hár.
— Ég hefi aldrei séð slíkan mann.
— Nei ekki enn, náttúrlega — en þér fáið
að sjá hann.
— Mér finst óviðeigandi að vera að tala um
þetta, mælti hún með nokkuri þykkju. Og ég
veit að það er líka óviðéigandi af mér að tala
við mann sem kemur út úr skóginum og ég
þekki ekki neitt. Líklega er ég svona slæm
vegna þéss að ég er af Bandaríkjaættum —
— Finst yður það ljótt að tala við mig?
— Já, já. Pað er alls ekki sæmilegt.
— Ég ætti þá að fara, mælti hann og rétti sig
í sætinu. Pó er ekkert ljótt í þessu og engin
þarf að vita neitt um það að við höfum hizt.
— Jú, presturinn, skriftarfaðir minn. Eg
segi honum undir eins frá því.
— Pið eruð einkennilegar þessar ungu stúlk-
ur hér syðra. Eruð þér höfuðsetnar, eða hvað?
Pið hafið ekkert frelsi. Pið megið ekki ganga
einar á götu og ekki megið þið heldur láta
bjóða yður á kaffihús eða leikhús.
— Nei, herra Anthonio, mælti hún. Stúlkur
i yðar landi leyfa sér ekki slíkt heldur. Pað
væri ómögulegt!
— Jú, ég held nú það — á hverjum einasta
degi gera þær það. (
— Hér mundi engri stúlku leyfast slíkt.
Foreldrar inanns sjá um það. En þið Banda-
ríkjamenn eruð altof gjálífir.
— Hvernig kynnast þá stúlkur og piltar hér?
Og hvenær gefst piltum tækifæri til þess að
biðja sér stúlku?
Henni blöskraði alveg.
— Ættingjar manns sjá fyrir því öllu, auð-
vitað, mælti húu að lokum. Svo breytti hún
umtalsefni:
— Eigið þér heima í Panama?
— Já, ég hefi atvinnu við járnbrautina þar,
eða á að fá atvinnu við hana nokkra daga.
— Pað er undarlegt að svo ungum manni,
eins og þér eruð, skuli vera trúað fyrir svo
vandasömu starfi.
— Jæja, ég verð nú ekki formaður þar
undireins.
— Vel á minst, hvað sögðust þér heita?
— Kirk Anthony.