Dagblað - 26.06.1925, Blaðsíða 3

DAGBLAÐ
3
Ms. Skaftfellingur
ier á morgun til Víkur og Vestm.-
eyja. — Flutningur aíliendist í dag.
Nic. Bjarnason.
iö er áfram aö moka því upp sem
niður hrynur og minnir það mjög
á þjóðsöguna um vatnsburðinn í
hripunum. — Dýpra og dýpra er
gamalt orðtak, sem heimfæra mætti
upp á þær bæjarskemdir sem nú
eru framdar í Hafnarstræti.
Gnðlastið. Brynjólfur Bjarnason
náttúrufræðingur hefir nú gefið út
í bókarformi vörn sína í guðlasts-
málinu. Hefir mikið verið rætt ura
það mál og munu margir hafa hug
á að lesa bókina og sjá hvað höf.
hefir fram að færa.
Aðalfnndnr íþróttasambands ís-
lands verður haldinn í kvöld, og
hefst kl. 8 í Iðnó (uppi). Fulltrúar
eiga að mæta með kjörbréf sín.
Um kjarna bristindómsins og nm-
búðir talar próf. Sig. P. Sívertsen í
dómkirkjunni kl. 81/* i kvöld.
Prestastefnan 1925
hófst í gær eins og til stóð.
Mættir voru á fyrsta fundinum
þessir kennimenn:
Prófastar sex: Árni Björnsson
í Görðum, Kjartan Helgason í
Hruna, Eggert Pálsson frá
Breiðabólstað, Magnús Bjarnar-
son frá Prestsbakka, Einar Thor-
lacíus frá Saurbæ og Stefán Jóns-
son frá Staðarhrauni.
Sóknarprestar: Porvarður Por-
varðsson frá Vik, Björn O.
Björnsson frá Ásum, Jón Skag-
an frá Bergþórshvoli, Erlendur
Pórðarson frá Odda, Sveinn Ög-
mundsson frá Kálfholti, Ragnar
Ófeigsson (aðstoðarpr.) frá Fells-
múla, Ólafur V. Briem frá Stóra-
núpi, Ingimar Jónsson frá Mos-
felli, Guðmundur Einarsson próf.
frá Pingvöllum, Ólafur Magnús-
son frá Arnarbæli, Sigurjón
Árnason frá Ofanleyti, Friðrik
Rafnar frá Útskálum, Bjarni
Jónsson dómkirkjuprestur Rvík.
Fr. Hallgrímsson 2. prestur Rvk.,
Hálfdan Helgason, frá Reykja-
hvoli, Halldór Jónsson frá Reyni-
völlum, Eiríkur Albertsson frá
Hesti, Sigurður O. Lárusson frá
Stykkishólmi, Magnús Guð-
mundsson frá Ólafsfirði, Halldór
Kolbeins frá Flatey, Böðvar
Bjarnason frá Rafnseyri, Por-
steinn B. Gíslason frá Stein-
nesi, Gunnar Benediktsson frá
Saurbæ f Eyjaf, Björn Porláks-
son frá Dvergasteini, Árni Sig-
urðsson fríkirkjuprestur.
Háskólakennararnir: Próf. Har-
aldur Níelsson, Sig. P. Sivertsen
og dós. Magnús Jónsson. Séra
Friðrik Friðriksson. Pastor emer.
Sig. Gunnarsson, og Kristinn
Daníelsson. Kand. theol. Sigur-
björn Á. Gíslason, og Porgeir
Jónsson.
Nokkrir prestar eru enn vænt-
anlegir á prestastefnuna, t. d.
Pórður próf. Ólafsson frá Ping-
eyri, Magnús Porsteinsson Pat-
reksfirði og sr. Jón Jóhannessen
frá Breiðabólslað.
Sonnr JúrMbrantakóngBlns.
— Keerk? Pað er skrítið nafn!
— Ekki finst mér þaðl En hvað heitið þér?
— Kunnið þér spönsku?
— Ekki eitt einasta orðl
— Ég heiti Chiquita.
Hann endurtók nafnið.
— Petta þykir mér fallegt nafn, mælti hann. .
— Það er ættarnafn mitt, mælti hún. Pér
mættuð ekki nefna mig skírnarnafni þótt ég
segði yður það.
— Pér ættuð að heita Aríel! Ef ég man rétt
þá þýðir það sama sem »andi lofts og vatns«.
Aríel Chiquita! Nei, það fer ekki vel saman! Að
hverju hlæjið þér?
— Ég hlæ að því hvernig þér klórið yður í
hnakkanum.
Kirk veitti því nú fyrst eftirtekt, að hann
klæjaði ákaflega i hnakkann þar sem netlan
hafði komið við hann og hann hafði ósjálfrátt
klórað sér.
— Vissuð þér ekki að þetta var brenninetla?
— Pér hafið ánægju af því að mér líður illa,
mælti hann.
— Yður líður ekkert illa, svaraði hún og
hermdi eftir honum. Yður klæjar bara dálitið.
En svo viljið þér að ég hafi meðaumkun með
yður!
— Ungfrú Chiquita, má ég heimsækja yður?
— Hvernig getur yður komið slíkt til hugar?
mælti hún og setti upp stór augu. Auðvitað
megið þér það ekki.
— Hvers vegna?
— Skiljið þér það ekki! Hér leyfir enginn
ungur maður sér slfkt.
— Ég skal reyna að hegða mér siðsamlega
eins og ungu mennirnir hér — en mig langar
ákaflega til þess að hitta yður aftur, og — og
— Ég þekki yður ekki neitt. Faðir minn —
— Ég skal heimsækja hann og segja honum
öll deili á mér.
Hún skellihló.
— Nei, nei, hvaða vitleysa. Pað megið þér
alls ekki gera. Eg er líka að afplána yfirsjónir
mínar núna, svo að ég má ekki tala við neinn
mann. Og komi ég tii bæjarins má ég helzt
ekki láta neinn mann sjá mig.
Hún reyndi að sýnast alvarleg, en það tókst
ekki. Aldrei hafði Kirk fyrirhitt jafn undarlega
stúlku.
— Pér ætlið þó ekki að fara að gifta yður?
mælti hann.
Hún ypti öxlum.
— Jú, liklega. Pað er ekki hægt að segja nei
altaf og auk þess eru margar fieiri ástæður.