Dagblað - 30.06.1925, Blaðsíða 3

DAGBLAÐ
3
2W Verði vanslíil á
útburði Dagblaðsins, eru kaup-
endur beðnir að tilkynna það
strax í síma 744.
Stjórnbyltingatilraun
í Mexiko.
Snemma í júnímánuði komst
lögreglan í Mexiko að því, að
gert hafði verið samsæri gegn
Calles forseta og verkamanna-
stjórninni þar í landi. Höfðu
samsærismenn aðalbækistöð sína
í úthverfum Mexikoborgar. Lög-
reglustjórinn þar og 30 bæjar-
stjórnarfulltrúar voru teknir
fastir.
í sambandi við þetta komst
og upp annað samsæri, sem
stofnað var í þeim tilgangi að
koma Huerta aftur til valda.
Var hershöfðingi nokkur, Albar-
ran að nafni, pottur og panna
i því. Var hann tekinn höndum
og margir fleiri samsærismenn.
Tókst stjórninni þannig að kæfa
uppreistir þessar i fæðingu án
þess að til blóðsúthellinga kæmi.
Báðningr & krossgátu í 118. tölnblftði Dagblaðsins.
Þessir hafa sent rétta ráðningu: Sveinbjörn Benediktsson ritari
Búnaðarfélagsins, Einar Ástráðsson, Smiðjustíg 13, Arnór Guðmunðs-
son, Bergstaðastíg 30 B, Halldór Vigfússon, Laufásveg 43, Sigurður
þórðarson, Bókhlöðustíg 10 og Guðrún Sigurðardóttir. Skólav.st. 9.
Dregið verður um, hver verðlaunin hreppir, miðvikudag 1, júlí
kl. 12s/i. —
Gnfuþvottahús. — Vestnrgötu 20. — Símt 1401-
Afgreiðslan er opin alla virka daga frá kl. 8 f. h.
Li til 6 e. h,, nema laugardaga til kl. 10 e. h.
Pvottur, sem á að vera tilb. á laugardögum, komí í siðasta lagi miðv.d.kvöld.
Sonnr járnbrnntakóngsinB.
— Ég fer einn, skilurðu það. Ég hefi komist
i samband við skógardís.
— Hvað getið þér grætt mikið á því?
— Ekkert annað en bros og vingjarnleg orð.
— Pá er betra fyrir yður að stunda heldur
atvinnu yðar sem lestarstjóri.
— Ég fæ ekki vinnu fyr en eftir nokkra
daga. Þangað til stunda ég véiðar. Ég ætla að
fara á veiðar á hverjum degi.
— Það er þýðingarlaust að fara á veiðar á
daginn. Þá sofa skógardýrin. Bezt er að veiða
snemma á morgnana.
— Þetta er rétt um skógardýrin en sú, sem
ég ætla að finna, danzar á vatnabökkum um
miðjan daginn. Hefir þig aldrei langað til að
danza, Allan?
— Nei, herra minnl
— Komdu þá hérna með mér og ég skaí
kenna þér hopsa! Ég er í svo góðu skapi, að
ég get ekki haldið kyrru fyrir.
Allan mátti ekki heyra þetta nefnt. Honum
fanst þetta alveg ósamboðið karlmönnum.
— Ég þarf að trúa yður fyrir leyndamáli,
mælti hann alvarlegur.
— Það var gaman!
— Já, herra minn. Mig dreymdi í nótt.
— Finst þér það svo undarlegt? Mig dreymdi
líka.
— Ég þóttist vera niður við sjó og þá mætti
ég hval — gríðarstórum hval.
— Hann hefir auðvitað farið á land til þess
að hvfla sig!
— Nei, herra, hann var steindauður. Þetta
var mjög ber draumur.
— Og hvað kemur það mér við?
— Jú, það skal ég segja yður, mælti Allan
alvarlega og dró upp úr vasa sínum eitt eintak
af »Fiskisögu« Hér er númerið, herra minn.
— Þetta er ekki annað en auglýsing um
kínverskt happdrætti.
— Þess vegna náði ég í það, það mundi
borga sig fyrir okkur að kaupa miða.
— Hvaða vitleysa! Þú hefir sjálfur sagt, að
ekki væri mark að draumum.
— Jú, að svona berum draum.
— Ég hefi ekki neitt fé.
Allan stakk blaðinu á sig og var dapur í
bragði.
— Það er gott að þér fáið atvinnu bráðum,
mælti hann. Og Panamafélagið má þakka fyrir
að fá annan eins mann og yður.
— Heldurðu að mér muni takast að fá verka-
menn til að vinna betur en áður?
— Þetta er misyndisfólk. Þeir fleygðu mér af
lestinni svo hranalega að ég er allur eins og lurk-