Dagblað - 07.07.1925, Blaðsíða 1

Priðjudag
7. júlí
1925.
I. árgangur.
129.
tölublað.
HINGAÐ kemur á morgun
skemtifararskip frá stærstu
þjóð heimsius og með því
koma fjögur hundruð farþegar,
til þess að sjá ísland og kynn-
ast íslenzku þjóðinni. Eigi er að
efast um það, að þeir, sem taka
í móti ferðamönnunum og leið-
beina þeim hér, muni gera alt
sem í þeirra valdi stendur til
þess að viödvölin verði ferða-
mönnunum sem ánægjulegust.
En hér kemur fleira til greina
og þá fyrst og fremst það hvernig
höfuðborgin tekur á móti
þeim. Og það má segja að hann
komi til dyranna eins og sótug
og drusluleg griðkona í sveit.
Fyrslu kynnin, sem allir út-
lendingar hafa af þessum bæ,
eru af höfninni og hafnarmann-
virkjunum. Hart er að þurfa að
viðurkenna, að það orð fer af
höfninni hér, að hvergi i heimi
sé slikur sóðaskapur, Skipstjór-
ar, sem farið hafa viða um heim
og séð svona sitt af hverju í
hafnarbæjum, hrista höfuðið yfir
því hvernig hér sé umhorfs. Og
hvernig mun þá útlitið í augum
annara, sem aldrei hafa séð
neitt nema þrifnað?
Viljir þú, góður borgari þessa
bæjar, ganga ofan að höfninni
og virða fyrir þér hvernig þar
er umhorfs, einkum þegar vot-
viðri hafa gengið, þá muntu
verða að viðurkenna — enda
þótt dómgreind þín una þrifnað
hafi mjög sljóvgast vegna þess
hvernig alt er hér — að nokkuð
muni þeir menn hafa til sins
máls, er furða sig á sóðaskapn-
um. Taklu þér ferð, einhvern
illviðrisdag, vestanaf vesturbakka
og gaktu meðfram höfninni
alla leið út að austurvita. Pað
er bezt fyrir þig að vera í góð-
um stigvélum, því að þú verður
að vaða for eftir endilöngum
vesturbakkanum, innan um
stafla af allskonar vörum, sem
verið er að taka upp ur skipum
og fleygja verður jafnharðan
niður í forina. Svo kemurðu að
litlu húsi, sem stendur á bakka-
brúninni inst í króknum. Bless-
aðurlíttu þar og inn sjáðu hvernig
umhorfs er. Heldurðu að það
hús sé ekki boðlegt hverjum
sem er?
Svo kemur steinbryggjan. Pað
ætti nú að vera vinnandi vegur
að halda henni þrifalegri. En
hvað sýnist þér? F*ar sem sjór-
inn endist ekki til að þvo bryggj-
una, byrjar forin og alls konar
óþrifnaður, sem of langt yrði
upp að telja, því að þar ægir
öllu saman. Þarna eiga nú gest-
ir af skemtifararskipum að stiga
á land og spurning hvort þeir
verða þó eigi fyrst að klöngrast
yfir vélbáta eða sandpramma
eða grútarpramma. Við skulum
samt ekki gera ráð fyrir því.
Svo heldurðu austur með höfn-
inni. I*að er sama ófærðin alla
leið og má svo segja að engum
sé yfirfært nema fuglinum fljúg-
andi. Og þegar þú hefir nú at-
hugað alt þetta, þá skaltu leggja
fyrir þig þá spuningu hvort ekki
hefði verið alveg eins þarft að
laga eitthvað til í kringum höfn-
ina, eins og að rífa upp Klapp-
arstíg og malbika — götu sem
ekki er líkt því eins fjölfarin
eins og Kolasund var, og þótti
þó ástæða til að taka það af
með öllu. —
— Það sem hér er sagt er
eigi í þeim tilgangi að við eig-
um að kosta kapps um að »sýn-
ast« fyrir útlendingum er hing-
að koma. En við eigum að hafa
svo mikinn sjálfsmetnað, að við
höfum bæinn þannig útlítandi
að við getum kinnroðalaust litið
framan í hvern þann gest sem
að garði ber og á hvaða tima
sem er.
Kappsnnd' F*að er í ráði, að kapp-
sund fari fram i sjó hjá Örfirisey,
þegar sundskálinn nýi er fullger.
Verður sundið 100 metra langt og
kept um bikar, sem Sandeman hefir
gefið íþróttasambandi Islands.
Norðurför Amundsens.
Suðurpólsförin ekkert á móti
mannraununum nú.
(Nl.).
6. júní gerum við dráttarbraut
upp á næstu isbrún og höfum
lokið því um kvöldið. En við
fáum ekki náttfrið því að lætin
í ísnum hafa aldrei verið verri
og borgarísinn er kominn alveg
alveg að flugvélinni, mótorarnir
eru settir á stað og upp kom-
umst við á háísinn, en það
mátti ekki tæpara standa, þvi
að þá lukti borgarísinn um
staðinn þar sem flugvélin hafði
verið. Við gleypum í okkur ofur-
litla næringu og svo er að búa
til nýja braut. Um kvöldið
komum við flugvélinni upp á
góðan jaka og vegna hins mikla
erfiðis fær hver maður 40 gr
af pemmikan í aukagetu um
kvöldið.
7. júní höggvum við braut
gegn um 12 feta háan íshrygg
og gerum brú yfir íssprungu.
Siðan flytjum við flugvélina yfir
á næsta jaka, til þess urðum
við að fara á fullri ferð yfir
brúna, því að hún var veik,
enda féll hún niður og ginandi
gjáin var eftir, en yfir komst
flugvélin. Svo gerum við nýja
brú yfir næstu ísgjá og hún
heldur, þvi að jaki var undir
í miðju.
8. júní reynum við að fljúga,
en snjórinn er blautur og það
tekst ekki. Við afráðum því að
moka 12 metra breiða og 600
metra langa kvos niður á ísinn,
en þá kom i ljós, að ísinn var
mjög ósléttur á kafla. Við tók-
um þá þann kost að troða snjó-
inn þangað til hann varð harð-
ur. Og svo gerðum við ekki
annað en troða snjó i ákafa 11.,
12. og 13. júni. Meðan á þvi
stóð sáum við eina alku og
siðar 2 gæsir sem flugu til
norðvesturs.