Dagblað - 09.07.1925, Blaðsíða 3

' DAGBLAÐ
3
Afmæli í dng. Fimtugsafmæli á
Guðbjörn Guðbrnndsson bókbind-
ari. — Páll Porkelsson, gullsmiður,
er hálf-áttræður.
Kúnbóln hefir nýlega komið á
spena á nokkrum kúm i Arnarbæli
i Ölfusi og smitaðist ein mjaltakona
lítillega. Dýralæknir var á ferð fyr-
ir austan nýverið og skoðaði kýrn-
ar. Álítur hann að bólan hafi bor-
ist á pær með mjaltakonum, en þær
ílutt hana af börnum, sem nýlega
höfðu verið bólusett þar á bænum.
Dýralæknir telur það ástæðulaust,
að hræðast mjólkina frá Arnarbæli
þótt þetta kæmi fyrir. Er það al-
vanalegt erlendis, að kýr eru með
bólu á spenum og hefir það ekki
valdið neinni óhollustu í mjólkinni.
Botnia kom að norðan í gær. Með-
al farþega voru: Guðm. G. Bárðar-
son kennari og frú, séra Sigurgeir
Sigurðsson ísafirði og frú, Davíð
Stefánsson skáld, Forberg lands-
símastjóri, Smith heildsali og Barði
Guðmundsson sagnfræöingur.
Lík Sigurðar Eiríkssonar reglu-
Boða kom með Botniu í gær frá
ísafirði og fer jarðarförin fram á
morgun. Hefst kveðjuathöfn í Góð-
templarahúsinu lcl. 1. Stórstúkan
kostar útförina.
Franconia kom hingað kl. 6 í gær-
kvöldi, eins og ráð var fyrir gert.
Var veður þá hið bezta og innsigl-
ingin éinkar fögur. En ekki stóð
góða veðrið lengi — byrjaði að rigna
i nótt. í morgun fóru þó um 100
ferðalangar til Pingvalla í 20 bifreið-
um. Koma þeir aftur kl. 3, en ann-
ar flokkur álíka stór fer austur kl.
4 í dag. Til Hafnarfjarðar fóru
nokkrir í morgun.
Dönskn stúdentnrnir sungu í fyrsta
skifti í gærkvöldi og fengu góðar
viðtökur.
Fnrþegar með Gnllfoss auk dönsku
stúdentanna voru: Jón Helgason
magister og frú, Sveinbjörn Högna-
son kand. theol., Friðgeir Skúlason
heildsali, Héðinn Valdimarsson,
Ingvar Ólafsson og frú, Jón Odds-
son skipstjóri og nokkrir enskir
ferðamenn.
Tíðarfar. Veðurspáin i gær brást.
Var komin sunnan og austlæg átt i
morgun þar sem ekki var logn, og
rigning alls staðar hér sunnanlands.
Hiti 8—14 stig, heitast á Akureyri,
kaldast á ísafirði; annars jafn hiti.
Á Hólsvöllum er brakandi þerrir,
sunnankul, heiðskírt og 12 stiga
hiti. í Seyðisfirði logn, heiðskírt og
13 st. hiti. Spáð er suðlægri átt,
hægri á Norðurlandi. Úrkoma á
Suðurlandi.
Botnia fer til útlanda i dag.
íþróttamót verður haldið á Hvít-
árbökkum í Borgarfirði á sunnu-
daginn.
SHp- Rakarastofa Einars J.
Jónssonar er á Laugaveg 20 B
Inngangur frá Klapparstíg.
Sjálfstýrandi flugvélar.
í Bretlandi hafa nýlega verið
smíðaðar flutningaflugvélar, sem
stýrá sér sjálfar. Eru þær af
þeirri gerð, sem kend er við
Handiey Page og er í þeim ein
stór Rolls-Royce hreyfivél og
tvær aðrar minni á vængjunum.
Er svo sagt, að þegar stefna
hefir verið lekin, stýri flugvélar
þessar sér mikið betur sjálfar
heldur en nokkur maður gæti
gert, sérstaklega þó þegar vont
er veður. Ein af þessum flug-
vélum var nýlega reyud. Þegar
flugmaðurinn hafði tekið stefn-
una, lét hann sjálfstjórnara flug-
vélarinnar taka viö, slepti sjálf-
ur stýrinu, fór inn í klefa sinn
og settist þar að blaðalestri, en
vélin hélt áfram þráðbeinni
stefnu og altaf í sömu hæð.
Það er taliö, að með þessum
nýju flugvélum muni takast að
halda uppi flutningaferðum, hvað
vont veður sem á er.
Sonnr JArnbrantakóngslna.
XV.
Jefferson Locke.
Það var mesta hepni fyrir Kirk að þessi leit
hans skyldi mishepnast og eins var það heppni
fyrir hann, að hann fór að vinna og mátti ekki
vera að því að fara fleiri slíkar fyrirhyggjulaus-
ar ferðir.
Hann var settur á járnbrautarlest nr. 2 sem
fór frá Panama kl. 6,35 og kom svo aftur á
sjöundu lest kl. 7 síðdegis. Fyrslu dagana var
sá maður með honum, er áður hafði haft þenna
starfa á hendi, og leiðbeindi honum. En þar
sem starfið var mjög vandalaust varð Kirk
fljótt fullfær til að annast það einn. Honum var
fengin vistE\vera, og þegar hann varð að flytja
þangað, sá hann ákaflega eftir hinum góðu
herbergjum í gistihúsinu og þó sérstaklega bað-
herberginu. Honum var líka íenginn einkennis-
búningur og sérstakt númer meðal verkamann-
anna. Einhvern tima hefði honum þótt slíkt
óbærileg skömm, en þetta var þó nokkuð nýtt
að ganga undir númeri en ekki nafni, svo að
hónum fanst hálfgaman að því og auk þess féll
honum starfinn vel. í fyrstu þótti honum þó við-
bjóðslegt að þurfa að ryðjast í gegn um þröng
æpandi og grenjandi Svertingja í sjóðheitum
vögnunum, en þetta komst upp í vana og hann
fór að hafa gaman af því hve mikið far þeir
gerðu sér um það að svíkjast um að greiða
fargjaldið.
Honum þótti vænt um að þurfa nú ekki að
vera upp á aðra kominn lengur, en vinfengi
þeirra Cortlandts hélzt þó óskert fyrir því.
Húsakynnin voru ekki svo slæm — ósköp svipuð
því og hann hafði átt að venjast í skóla, en mat-
urinn var mikið betri. Áð visu var hann ekki
eins góður og í veitingahúsum, en hann kostaði
ekki nema 30 cent á dag og það var stór kost-
ur. Eigi gat Kirk heldur kvartað um tilbreyt-
ingaleysi. Á fyrstu ferðinni til Colon og heim
aftur, hafði hann lent í hörkurifrildi við níu
menn, barist við tvo og fleygt einum af lestinni.
Enginn nýgræðingur hafði gert betur, var hon-
nm sagt.
Hann hafði og gaman af þvi, að fyrsta morg-
uninn kom Allan undir eins og lá nærri að
hann hefði ráðist á brautarvörðinn er hann átti
ekki að fá aðgang að lestinni, nema því að eins
að hann sýndi farmiða. Pað þurfti mannsöfnuð
til þess að varna honurn þess að ráðast inn í
lestina. Allan fanst það svo sem sjálfsagt, að
hann mætti vera hjá Kirk og gat ekki skilið
þessa rangsleitni.
Um kvöldið tók Kirk sér göngu út í borgina
i stað þess að fara heim til sín. Hann bjóst