Dagblað - 17.07.1925, Blaðsíða 3

DAGBLAÐ
3
744 er sfini DagWaðsins.
klæðskeri, Sigurður Sigurðsson frá
Kálfafelli, frú Sophy Bjarnason,
Páll Kolka læknir og frú, Halldóra
Bjarnadóttir kenslukona og Jón G.
Sigurðsson. Tvö hin síðastnefndu
fara til Færeyja til pess að standa
fyrír iðnsýningu þar, sem áður hef-
ir verið frá sagt hér í blaðinu.
Fiskverknn í verstöðvunum aust-
anfjalls hefir gengið betur en hér.
Er búið að fullþurka þar nær */4
hluta vertíðarailans og allur hefir
fiskurinn verið breiddur, svo að
búist er við að hann náist allur
fullþur í hús, ef 3—4 þurkdagar
koma nú i röð.
Síldveiðin. Blaðið átti tal við
mann á Siglufirði í gær og kvað
hann síldveiði enn sama sem enga
í berpinætur. Reknetabátar hafa
aflað nokkuð og er talið að talsverð
síld sé komin. í morgun var norð-
ankul fyrir norðan, en bjart og gott
veður,
Teitt prestaköll. Sira Hermann
Hjartarson i Laufásprestakalli hefir
verið skipaður sóknarprestur í
Skútustaðaprestakalli hinn 1. þ. m.
Óli Ketilsson hefir verið skipaður
prestur í Ögurþingaprestakalli frá
sama tima.
Gengishrun italskrar myntar.
Seint í fyrra mánuði féll gengi
á ítölskum lírum svo, að 132
þurfti á móti einu Sterlingspundi.
Varð gengishrunið svo stórkost-
legt einn dag, að við siálft lá,
að alt kæmist í uppmám í
kauphöllinni.
Fyrir stríðið jafngilti Sterlings-
pundið 251/* lírum. Er því
pundið nú í fimmfalt hærra
verði i Ítalíu heldur en var
fyrir stríð.
Petta mikla gengishrun hlýtur
að hafa talsverð áhrif á fisk-
markaðinn í Ítalíu og getur haft
alvarlegar afleiðingar fyrir ís-
lendinga. Vegna lággengisinshlýt-
ur fiskur annað hvort að falla í
verði, eða minna verður keypt
af honum en áður, vegna þess
að hann verður of dýr til neyzlu
í Ítalíu.
Námurekstur verkamanna.
Þess hefir áður verið getið
hér í blaðiuu, að þá er átti að
loka VauxhallkolanámunniíRua-
ben í Englandi, gerðu verka-
menn samning við námueigend-
ur um það að starfrækja sjálfir
námuna áfram um þriggja mán-
aða skeið. Var skotið saman fé
til vonar og vara, ef illa skyldi
fara. 17. júni var samningurinn
útrunninn, enda var þá þessi
vprasjóður uppetinn. Kol hafa
verið að lækka í verði allan
þennan tíma og námunni var
nú lokað. Mistu þar 650 manns
atvinnu.
Rennan tíma, sem verkamenn
starfræktu námuna, var fram-
leiðslan talsvert meiri en áður
á hvern mann en rekstrarkostn-
aður mikið minni heldur en
hjá námueigendum.
Skemtiskipið Alexandra, sem
smiðað var banda Georg kon-
ungi meðan hann var prins af
Wales, hefir flotamálaráðuneyti
Breta nýlega selt norsku útgerð-
arfélagi í Rrándheimi. Hefir það
skirt skipið að nýju og nefnir
það »01af prins«. Skipið kost-
aði upphaflega 137 þús. £ en
var nú selt fyrir tæplega helm-
ing þeirrar upphæðar. Pað á nú
að vera í förum sem skemti-
skip innanskerja í Noregi.
Sonur jíirntirnntakóng'sins.
gleðja yður að heyra það, að honum gengur á-
gætlega. Hann er sá bezti lestarstjóri, sem ég
hefi fengið.
— Við erum ekki vinir, mælti konsúllinn.
Hann er víst »all right« als Cortlandt bjónin
haía tekið hann upp á arma sína. En ég botna
ekkert í honum. Annaðhvort er hann heiðar-
legur maður, eða þá að hann er taugasterkur
eins og versti innbrotsþjófur.
— Því segið þér það?
— Eg veit að hann er ekki sá, sem hann
þykist vera. Ég hefi sannanir fyrir því. Hann
er ekki fremur sonur Darvins K. Anthony
heldur en — — —
— Sonur Darvin K. AnthODy! hrópaði Runnels.
Segir hann það?
— Já hann segir það og hann — — —
Konsúllinn þagnaði til þess að sýna varkárni
stjórnhyggjumannsins, en svo bætti hann við:
— Mér stendur alveg á sama hvort hann
heitir Anthony eða Locke. Eg varð fyrir ónotum
út af honum og Alfarez misti stöðu sína vegna
þess að hann hnepti hann í varhald. Það eru
heimskingjar, sem láta svíkja sig tvisvar sinnum.
Eg vil ekki sjá hann framar.
— Þér fáið aftur þá peuinga, er þér hafið
lánað honum. Anthony sagði mér að hann ætlaði
að borga yður jafnharðan af kaupi sinu.
Weeks dæsti:
— Eg hefi fengið peningana. Frú Cortlandt
sendi mér ávísun fyrir allri upphæðinni. — En
var það ekki einkennilegt að ég skyldi fá
ákúrur og Alfarez missa stöðu sína hans vegna?
Hvernig á maður að botna í þvi?
Hann deplaði öðru auganu íbyggilega, en
Runnels varð hugsi út af því, sem hann húfði
heyrt.
XVI.
Númer 8838.
í nokkra daga eftir þetta var Runnels í efa
um hvað hann ætti að gera, en svo afréð hann
það að stinga bréfinu frá St. Louis undir
stól. —
Þegar Kirk fékk mánaðarkaup sitt, sendi hann
mestan hluta þess til Weeks og skrifaði með,
að hann skyldi greiða álíka upphæð á hverjum
mánuði unz skuldin væri að fullu greidd. En
honum brá í brún, er hann fékk bréf frá Weeks
og peningana endursenda. Hvernig í skollanum
stóð á því, að frú Cortlandt hafði gert þetta?
Hann vissi ekki hvort hann átti að reiðast
henni fyrir það, eða vera henni þakklátur og