Dagblað - 21.07.1925, Blaðsíða 1

FISKVEIÐAR eru nú stundað-
ar af talsverðu kappi fyrir
vestan Grænland, og segir
svo í skeyli frá danska blaða-
manninum Kai R, Dahl, sem er
á færeysku fiskiskipi, að í Da-
vissundi úi og grúi af skút-
um, botnvörpuskipum, línubát-
um, fiskgeymsluskipum og salt-
geymsluskipum. Segir hann, að
skipin veiði geisimikið, sérstak-
lega þó handfæraskipin, og kalla
blöðin hér það mokafla, að
færaskip hefir fengið þar 400
þorska á einum degi, og annað
500 þorska á fjórum dögum.
Slíkt mundu islenzkir sjómenn
ekki kalla mokafla, en þetta er
eitt sýnishorn þess, hvað mikið
er gert úr fiskveiðunum vestra,
sjálfsagt miklu meira en vert
er. Ef þetta er bezti veiðiskap-
urinn, þá er ekki mikið varið í
það að fara vestur tll Græn-
lands, og munu íslenzkir út-
gerðarmenn eflaust hugsa sig
um tvisvar, áður en þeir senda
skip sín þangað.
Menn vissu það nú raunar
áður en fiskiskip fóru að stunda
veiðar þarna fyrir alvöru, að
stundum var mikill þorskur við
Grænlandsstrendur. En þorsk-
göngurnar eru þar mjög óregiu-
legar, vegna þess, að fiskur
hrygnir þar eigi, og stundum
bregðast þær alveg. Stundum
mun og varasamt að stunda
þar veiðar vegna íss, eða jafn-
vel ekki hægt. Sennilega mundi
það heppilegast, ef menn hugs-
uðu til fiskiveiða við Grænland,
að gera út línuskip á lúðuveið-
ar. Þar er víða ákaflega mikið
af lúðu. Einnig mætti sjálfsagt
stunda þar hákarlaveiðar iqeð
góðum árangri, ef leyfi fengist
til þess að hafa lýsisbræðslu-
stöð og hákarlsgeymslu í landi.
Rví að bæði vegna þess, að
skamt er á hákarlsmið, en lang-
ur ílutningur afurða á markað,
væri sjálfsagt að hirða alt af
hákarlinnm, lifur, kjöt og skráp.
En líklega á það langt í land,
að hægt sé að koma því við. —
íslenzku fiskimiðin eru enn og
verða vonandi um langt skeið
einhver hin fiskauðugustu og
beztu í heimi. Og það eru jafn-
an hægust heimatökin. Veit ég
því varla hvað þeim mönnum
gengur til, er ólmir vilja að ís-
lendingar sæki veiðiskap vestur
fyrir • Grænland og noti til þess
botnvörpunga. Hitt lægi okkur
miklu nær, að leita uppi ný
fiskimið hér við land, því að
þau eru eflaust til fleiri en vér
vitum um. »Halinn« er nýtt
fiskimið, og vita allir hvílík
björg hefir verið dregin þaðan
í þjóðarbúið síðan í haust.
Norður af Langanesi og alla
leið að Kolbeinsey eru grynn-
ingar, og er ekkert líklegra en
að þar mætti stunda þorskveið-
ar á sumrin. En það hefir ekki
verið reynt, að minsta kosti
eigi til hlítar. Og svo má víðar
vera, ef vel er að gáð. Þyrfti
helzt að gera út fiskleitarskip,
er færi víða yfir vor, sumar og
haust. Gæti slík útgerð eflaust
margborgað sig óbeinlínis fyrir
íslenzka útgerð, og kostnaður
við slíkt skip yrði aldrei geisi-
mikill, því að altaf mundi það
fiska eitthvað, þótt eigi yrði sá
afli jafn mikill og hjá öðrum
skipum, sem nytu góðs af leit-
arstarfsemi þess.
"V íðsjá.
Minningarsjóðnr.
Skagfirðingar hafa heima i
héraði hafið fjársöfnun til minn-
ingarsjóðs, sem á að bera nafn
Ólafs Briems frá Álfgeirsvöllum.
Enn er að vísu eigi ákveðið
hvernig sá sjóður á að starfa,
en hann á að verða til almenns
gagns fyrir Skagafjarðarsýslu.
Er búist við því, að Skagfirð-
ingar þeir, sem búsettir éru hér
í bæ, muni einnig vilja heiðra
minningu Ólafs Briems með því
að leggja sinn skerf í sjóö þenna,
og hefir Eggert Claessen banka-
stjóri tekið að sér að veita fénu
móttöku. Búist er við því að
sjóðurinn, verði stofnaður á 75
ára afmæli Óiafs Briems hinn
28. janúar á vetri komanda.
Barnaskóll Eyrarbakka.
Aðalsteinn Sigmundssom skóla-
stjóri hefir sent út áskorun til
Eyrbekkinga, bæði heima í hér-
aöi og utanhéraðs, að styrkja
skólann. Lýsing hans á skólan-
um er þessi: Skólinn á við mjög
þröngvan kost að búa. Yfirvöld
þau, er fjárráð hans hafa með
höndum, spara við hann allan
kostnað. Útlit skólahúss og leik-
vallar getur naumast talist þorp-
inu hneisulaust; svo hafa verið
sparaðar viðgerðir á skemdum
og sliti. Baðtæki skólans hafa
legið aðgerðarlaus í lamasessi
árum saman og fæst ekki gert
við þau, af því það verður ekki
gert kostnaðarlaust!
Viðeyjarkirkja.
Hún hefir verið ein af þeim
kirkjum landsins, sem ekki hefir
átt orgel, en nú hefir starfsfólk
Hf. Kári, sem hefir fiskverkunar-
stöð á Sundbakkanum þar, skot-
ið saman fé og gefið kirkunni
snoturt orgel með áletruðum
silfurskildi. Var orgelið afhent
kirkjunni og vígt við messu á
sunnudaginn. — Eigi er þó
hægt að geyma orgelið í kirkj-
unni, því að henni má aldrei
loka, hvorki vetur né sumar,
því að það er trú manna að þá
muni einhver farast á Viðeyjar-
sundi. F*ykir reynslan hafa
sannað þessa trú og slys hafi
orðið ef kirkjan hefir óvart
lokast.
Tvo nýja vita
á að reisa í sumar, annan á
Stafnnesi en hinn í Vestmanna-
eyjum. Á Stafnnesi var sérstak-