Dagblað - 05.08.1925, Page 1

GATNAGERÐ hefir verið með
mesta móti hér í sumar.
Hefir bæði verið unnið að
endurbótum á gömlum götum
og byrjað á nýjum.
Eru nú að mörgu leyti við-
höfð önnur og myndarlegri hand-
tök við vegagerð en áður tíðk-
aðist, þótt betur mætti vera um
sumt, sem að því verki iýtur.
Er það einkum að fleiri vinnu-
vélar þyrfti að hafa við gatna-
gerðina, svo vinnan gæti bæði
gengið betur og komist yrði af
með færri menn.
Alstaðar annarstaðar er nú
unnið að því, að nota sem mest
vélaafl, en spara einstaklings-
orkuna, — að afkasta mikilli
vinnu með fáu fólki. Hér gætir
þeirrar stefnu of lítið í fram-
kvæmdinni, og er það á mörg-
um sviðum okkur til stórtjóns.
Fyrirhyggjuleysið er fylgifisk-
ur þessa ihalds í gamlar og úr-
eltar vinnuaðferðir, og sannast
það m. a. á gatnagerðinni. Má
telja það mjög vítaverða van-
hyggiu» þegar nýgerðar götur,
sem vandað hefir verið til, þarf
að grafa í gegn til að koma
fyrir vatnsleiðslum, skólppípum
eða öðru því, sem á að vera
neðanjarðar.
Auðvitað á að sjá fyrir því í
upphafi, að allar neðanjaröar-
Ieiðslur sé grafnar niður áður
en fullnaðaraðgerð fer fram, og
að þær leiðslur sé svo full-
komnar, að nægilegar sé til
frainbúðar.
Fyrir fram á það að vera
ákveðið, hvar hús skuli reisa
við götuna, þar sem þau eru
ekki komin, og leggja strax
álmur úr leiðslunum út í götu-
brún. Þessarar sjálfsögðu fyrir-
hyggju mun að nokkru leyti
hafa verið gætt við aðgerðina
á þeim kafla Hverfisgötu, sem
nú er unnið að. En þegar neðri
hluti hennar var endurbættur
fyrir nokkrum árum, hefir sézt
yfir þetta atriði, því nýskeð er
búið að grafa fallgröf út í miðja
götu, til að koma fyrir nauð-
synlegustu leiðslum að nýbygg-
ingu verkalýðsfélaganna.
Fullkomnasta gatnagerðin sem
hér þekkist er malbikunin og er
hún að mörgu leyti góð, þótt
æskilegt sé að endingin væri
betri. En þær götur sem svo eru
gerðar skemast mjög við upp-
gröft og má víöa sjá þess merki
á malbikuðu götunum hér í bæ.
Þessar götuskemdir eru því verri
sem þær eru alveg óþarfar ef
þeir sem þessum verkum ráða
hugsuðu lengra fram en um líð-
andi stund.
Þegar Hverfisgatan er fullgerð,
verður hún einhver myndarleg-
asta gata í bænum og sú eina
af lengri götunum sem er alveg
bein. Tel eg mjög líklegt, að
hún verði til að opna augu al-
mennings fyrir þeirri hagkvæmni
og bæjarprýði sem er að beinum
götum vel gerðum, og þykir mér
það undarlegur fegurðarsmekkur
að telja fallegri stultar og
hlykkjóttar götur eins og sumir
hafa haldið fram og framfylgt
hefir verið hér í vegamálum.
Hér hafa flestar götur verið
lagðar eins og troðningar mynd-
uðust til og frá fyrstu húsunum
og því eru þær eins og fjárslóð-
ar, hlykkjóttar og skipulagslaus-
ar, og til hinna mestu bæjarlýta.
Og enn er þessum fegurðar-
spjöllum trygður frambúðarrétt-
ur á kostnað nauðsynlegustu
umbóta, með því að leyfa að
byggja vandaðar framtíðarbygg-
ingar þar sem sizt skyldi og
opin leið var til að bæta úr
gömlum og vansæmandi ómenn-
ingarhrag. -m. -n.
Smjörverð í Englandi. Eftir
skýrslu sem landbúnaðarfulltrúi
Norðmanna í Newcastle hefir
gefið, var verð á smjöri þar um
miðjan sl. mán. danskt smjör
kr. 4.95—5.06, norskt, finskt og
hollenzkt smjör kr. 4.90—4.95.
Síldarfréttir.
Siglufiröi í gær.
Bifröst kom í nótt með 56
mál, Ihó 76 mál, Hákon 28 mál.
— Ihó er hæstur með 1292
mál. — Norðan hvassviðri
síðustu daga.
Hitasumur og drepsóttir
á fyrri öldum,
Oft er þess getið í blöðum að
hitabylgjur hafi gengið yfir stór
landsvæði, deytt menn og eyði-
lagt uppskeru. Síðast í sumar
hafa víða verið miklir hitar er-
lendist eins og blöðin hafa getið
um og urðu mest spjöll að þeim
í Bandarikjunum.
En þessir ofhitar hafa átt sér
stað á öllum öldum, og vil eg
hér tilfæra kafla úr gömlu riti,
eftir þýzkan vísindamann, er
sýnir að engu minni hitakaflar
hafa oft komið á fyrri tímum
og hafa þeir venjulega haft drep-
sóttir í för með sér.
Fyrstu sagnir um slíkl, eru frá
árinu 484 e. Kr. Þá gengu svo
miklir hitar og þurkar að oliu-
tré og vínviður gegnþornuðu. Á
sama tíma var eldur uppi í Vesu-
víus og eyðilögðust heil héruð
umhverfis fjallið.
Sumarið 550 var mjög heitt.
Þá kom upp drepsótt f Egypta-
landi, breiddist hún óðfluga út
og dugðu engar ráðstafanir til
að stemma stigu fyrir henni.
Geysaði hún siðan yfir alla
Evrópu. Hún byrjaði með áköf-
um hita, höfuðverk, látlausum
hósta og hálsveiki. Margir dóu
af uppköstum, en aðrir af kol-
brandi. Fjöldi sjúklinga flýði til
kirknanna eða tii afskektra
staða, en margir fleygðu sér i
vötn og styttu sér þannig kvala-
stundirnar. Samfara þessari