Dagblað - 05.08.1925, Page 3

DAGB LAÐ
3
Drekkið Tuttí-FrUttÍ frá Sanitas
744 er sími DagblaðsiDS.
Stærsta útvarpsstöð
í lieimi.
Í þessum mánuði hefir verið
opnuð stærsta útvarpsstöð í
heimi á Borough Hill í North-
ampton. Nefnist hún Davenrty
loftskeytastöð. Stöðin hefir 25
kilowatt-styrkleika og 1600 metra
bylgjulengd. Hún stendur 650
fet yfir sjávarmál og möstrin
eru 500 feta há. Efst á hverju
þeirra eru viðvörunarljós fyrir
flugvélar.
Allar þær framfarir, sem orð-
ið hafa á sviði loftskeytanna
eru sameinaðar í þessari stöð
og er hún því hin fullkomnasta
að öllu leyti.
Or.ýmsum áttum.
„Pögn er gull“. Mc Millan
norðurfari hefir sett förunautum
sinum þær reglur, að froðast
hver annan sem mest og tala
sem allra minst saman, meðan
á ferðinni stendur. »Pað er hætt
við því, þarna norður í fásinn-
inu, að menn segi hver öðrum
æfisögu sina og ættingja sinna,
og yfirleitt alt, sem þeir vita.
En þegar öll umræðuefni hafa
verið tæmd, þá verða menn
hverir öðrum til leiðinda og
verða þverir og ólundarfullir.
Ég krefst þess því, aö minir
menn talist eins litið við og
unt er. Með því móti bera þeir
virðingu hver fyrir öðrum, og
alt gengur miklu betur«.
Par sem konur stjórua. Mrs.
Miriam Ferguson heitir sú kona,
er fyrst hefir verið kosin ríkis-
stjóri í Bandarikjunum. Hún
hefir nú setið við stjórn í rúma
6 mánuði, og á þeim tíma hefir
hún náðað 500 fanga. Þykir
þetta hið mesta hneyksli þar i
landi, en hún situr föst við sinn
keip og segir, að sér detti ekki
annað i hug, en halda áfram
uppteknum hætti. — Blað það,
sem segir frá þessu, lætur þess
eigi getið, hvar hún sé ríkisstjóri.
Stjórnarskifti í Portugal.
Stjórnin í Portugal fór fram
á það, að þingið væri uppleyst
og gengið til nýrra kosninga, en
forseti neitaði að verða við
þeirri beiðni. Sagði þá stjórnin
af sér um miðjan þennan mánuð.
Sildarhringurinn norski hefir
leitað samvinnu við stjórnina
um að koma á vöruskiftaversl-
um við Rússa í sumar, þannig
að þeir fái norska síld í staðinn
fyrir rúg.
Sonar járnbrantakéngsinB.
ir. Eg skil það tæplega, og þó verð eg að hugsa
málið í alvöru.
— Auðvitað.
— Launin eru lítil fyrir heiðarlegan mann.
Ég býst við að þetta verði mér ofraun.
— Viljið þér víkja úr vegi fyrir þeim sem
efni hefir á því að verða landstjóri?
— Pað verður kostnaðarsöm staða, og þótt
ég sé álitinn auðugur maður, þá hefi ég----------
Hannn bandaði höndujn og hélt á^am.
— Ég befi hætt fé mínu og annara og verð
að vera varkár.
— Það verður ekki mikil fjárútlát, mælti
Cortlandt. Ég hefi ferðast milli Davíd og Darien
milli Bacos og Colon og þekki fólkið og hag
þess.
— Svo ég minnist á Davíd frekar, bætti frúin
við, það var einmitt uppástunga yðar, hr. Garavel,
að járnbrautin næði þangað.
— Já, jeg áleit það nauðsýnlegt og held því
enn fram, að með þvi móti einu verði Panama
fullkomin borg, mælti hann einarðlega.
— Undir yðar stjórn verður hún það. Maður-
1Qn minn getur fært yður heim sanninn um
það, að ríkisstjórn vor mun hlaupa undir bagga.
En svo færi ekki ef Alfarez yrði kosinn. Landa-
merkja-þrætunni við Colombía myndi þá senni-
lega lokið, einnig fyrir áhrif okkar. þessi tvö
atriði nægja til þess að víðfrægja nafnið Garavel
í Panama, á sama hátl og í Guatemala. Auk
þess elskið þér dóttur yðar og lifið fyrir hana.
Ungfrú Garavel myndi fagna því, ef faðir henn-
ar yrði landsstjóri.
Spánverjinn brosti og kvað til lítils að minnast
á slíkt.
— Ég er huglítiir. Ég er aðeins maður. En
föðurlandsást ber ég í brjósti og þykist vita, að
þetta litla land verði að leita athvarfs hjá yðar
landi. Líf vort verður að mótast af yðar lifi.
Árum saman hefir mig dreymt um járnbrauttil
Davíd sem lið í þeirri festi, er sameinað gæti
hina þrjá hluta Vesturheims. Ég hefi gert mér
vonir um að frumskógurinn í miðju landi ætti
það eftir að breytast í heimili og að það færðist
nýtt fjör í samgöngurnar um lýðveldið þvert
og endilangt. Ólíklegt þykir mér þó, að nokkurt
happ myndi af því hljótast oss til handa.
Suðræna seinlætið er oss svo í merg runnið,
að þið Norðurríkjamenn verðið að veita oss
aðstoð til framkvæmda.
Rödd hans skalf af geðshræring, er hann
hélt áfram.
— Þeir eru gott og greiðvikið fólk, blátt
áfram en barnalegt, og mér þykir vænt um það.
Góð og gjafmild forsjón lagði í lófa vorn lykil-