Dagblað - 07.08.1925, Blaðsíða 1

Föstndag
7. ágnst
1925.
ÁLLFLESTIR alvarlegustu ó-
kostir þjóðar vorrar nú á
dögum er í rauninni eigi
annað en ranghverfan á ein-
staklingskostum forfeðra vorra.
Sjálfstæðisþráin var hinn göf-
ugasti kostur og mesta lífsnauð-
syn, meðal lífslögmálið var:
Sjálfur leið sjálfan þig, og ein-
staklingurinn hafði eigi öðrum
en sjálfum sér reikningsskil að
standa, á orðum og gerðum. Á
vorum dögum er þessi sama
þrá orðin, að eitruðu vopni og
skálkaskjóli orðháka og ódrengja.
Hún er orðin hinn háskalegasti
fleygur í þjóöfélagi voru, þar
sem nú er þörfin mest: allir
eitt, og ábyrgðin á hamingju
lands og lýðs sameiginleg og að-
altakmark þjóðarinnar. — í*essi
dýrlegi eiginleiki er nú orðinn
hinn argasti þrándur í götu allra
framfara og þjóðþrifa. Hann
smeygir sér inn í allan vorn
félagsskap, þar sem þó allir. að
nafninu til, hafa sameiginlegt og
ákveðið takmark. Af því stafar
alt vort samtakaleysi. Alt er
dreift. Engin heild. Allur félags-
skapur vor þróttlítill og van-
máttugur. Og þá eru allar gáttir
opnar misskilningi og allskonar
sundurlyndi og samtakaleysi. —
Til frekari skilningsauka: Hér
er hver höndin upp á móti ann-
ari, hjá allri þjóðinni og í hverju
félagi, — af einlómri misskilinni
sjálfstæðisþrá! Og hún verður
að ráðríki og þvergirðingshætti,
þegar henni er misbeitt eins
háskalega og raun er á hér á
landil —
Fessu þarf að kippa í lag,
og það sem fyrst, Pað er alls
eigi neitt þrekvirki, en það kost-
ar þó all mikla andlega áreynslu
og sjálfs ögun. Oss þarf að
skiljast, að þungamiðja tilver-
unnar hefir fluzt mjög til hjá
vorri þjóð sem og öllum öðrum.
Áður var takmarkið: Ég sjálfur.
Nú er það: PjóOin öll. — Sjálfs-
bjargarviðleitnin er eðlishvöt.
Þjóðbjargarviðleitnin er hugsjón.
Og þjóðarstarfið í sinn fegurstu
og fullkomnustu mynd er sam-
einað starf hinna beztu og
þroskuðustu manna þjóðarinnar,
f ættjarðarást og fórnfýsi, að
því háleita takmarki að efla hag
og velgengi og allan andlegan og
efnalegan þroska þjóðheildarinn-
ar. — Að þessu slarfi verður
einstaklingurinn að hverfa í
heildina. —
Það eru háleitar og göfugar
hugsjónir, með markmið ofar og
utar öllum eiginhagsmunum,
sem gera manninn að manni
og veita honum lífsgildi og and-
legt verðmæti. Þess vegna er hug-
sjónamönnum einum fært að
smíða sér nothæf vopn úr mann-
kostum og reynslu forfeðra sinna,
svo að haldi komi. — Á þess-
um grundvelli er auðvelt að
stSrfa að góðum félagsskap.
Öflugur hugsjónafélagsskapur,
þar sem einstaklingseðlið ein-
beitir sér til samtaka, er sú
fasta borg, sem aldrei verður
unnin.
Dagblaðið mun á næstunni
ræða bindis og bannmálin á
þessum grundvelli.
Frá kjarsijórnaríiái.
Bæjarstjórnarfundur var hald-
inn í gærkvöld og voru 11 mál
á dagskrá. Á fund vantaði að-
eins 3 bæjarfuiltrúa og mega
það heita góðar heimtir nú í
fámenninu. Umræður urðu frem-
ur litlar, enda engin stórmál á
dagskrá.
Brnnabótarvirðinar voru sam-
þyktar umræðulaust.
Byggingarleyfl og breytingar
á húsum voru einnig samþyktar
eftir litlar umræður. Eru engin
stórhýsi sem sókt hefir verið um
byggingarleyfi fyrir, og breyting-
arnar fremur litlar. Stærsta hús-
ið sækir Sigurhans Hannesson
um að byggja við Laugaveg 85.
Á það að verða tvílyft stein-
steypuhús, 100 fermetrar að stærð.
Refarækt. Ólafur Friðriksson
sótti um að fá leigða í tvö ár
alt að 2 dagsl. landspildu á
Melunum, til refaræktunar. Hefir
hann nú um 50 yrðlinga hér
og hefir í hyggju að koma upp
verulegri refarækt. Eftir litlar
umræður var honum leyft hið
umbeðna land.
— Fasteignanefnd átti að fjalla
um þetta mál, en barst of seint
umsóknin svo hún gæti rætt
hana á siðasta fundi sínum, 1.
ágúst. Að öðru leyti var fundar-
gerð fasteignarnefndar samþykt
umræðulaust og var hún í engu
merkileg.
Ycgamál. í fjárhagsáætlun er
gert ráð fyrir að Hverfisgata
verði malbikuð inn að Vitastíg
og að Laugavegur verði malbik-
aður frá Vitastíg að Barónsstíg.
Við malbikun Hverfisgötu
hefir komið í ljós að verkið reyn-
ist torsótt og mun því verða
lokið talsvert síðar en gert var
ráð fyrir í fyrstu. Par eð ekki
er hægt að byrja aðgerð á Lauga-
vegi fyr en Hverfisgötu er lokið,
og það verður seint i sumar,
hefir veganefnd ákveðið að láta
ekki gera við Laugaveginn að
þessu sinni, eins og ákveðið var,
en láta i þess stað malbika
Hverfisgötu alla leið inn að
Barónsstíg og félst bæjarstjórnin
á þessa ákvörðun.
Pétur Halldórsson taldi æski-
legt að Ægisgata yrði lengd a.
m. k. upp á Öldugötu, svo að
þeir sem þar búa eigi greiðari
aðgang að götu og hægara að
gera frárensli og aðrar leiðslur
frá húsum sem þar eru í smíð-
um, eða bygð. — Borgarstjóri
upplýsti að engin sérstök fjár-
veiting væri fyrir hendi til þeirr-