Dagblað - 08.08.1925, Blaðsíða 3

DAGB LAÐ
3
fjölbreyttax, er skýrðu sögu sæ-
rannsóknanna frönsku um fjórð-
ung aldar, og var þar skipið
hans, »Pourquoi-pas«, sem jafn-
an réði förinni. Er það bygt
fyrir 24 árum, sterkt og vandað
og með sérstöku tilliti til sæ-
rannsókna í íshöfunum.
Fyrirlesarinn er hinn mál-
snjallasti maður, og streyma
orðin af vörum hans, borin
fram af þeim brennandi áhuga
og viljafestu, sem stjórnað hefir
athöfnum hans öll þessi ár.
Pegar lokið var lýsingu skips-
ins, fór dr. Charcot með áheyr-
endur á víð og dreif um höfin:
Suður í íshaf, þar sem skipið
liggur innilukt mánuðum sam-
an innan um hrikaleg hafís-
björg, en kemst þó fram úr öllu
með »fulltingi forsjónarinnar
og dugnaöi ágætra manna«.
»Pourquoi-pas« hefir jafnan
haft beztu menn um borð, sem
völ var á, bæði til vísindaiðk-
ana og annara starfa, enda öll
tæki til, sem með þarf. Reistu
þeir rannsóknarstöðvar á isnum
til veðurathugana o. þ. u. 1.
Fugla og dýralíf sýndi hann, og
sagði einkar skemtilega frá lífi
mörgæsanna.
Margar ferðir voru farnar á
»Pourquoi-pas«, um Spánarsjó,
Ermarsund, norður með Skot-
landsströndum, til Færeyja, Jan
Mayen og víðar norður um höf.
Á öllum þessum ferðum fóru
ýmsar merkilegar rannsóknir
fram og stór svæði könnuð,
sem lítt voru kunn áður.
Rockall-kletturinn nafnfrægi
var rannsakaður itarlega, og hin
einkennilega bergtegund, sem
hvergi finst annarsstaðar, flutt
heim til Frakklands til auhug-
unar. Yoru sýndar margar fróð-
legar myndir af þessu afskekta
útskeri, einnig merkileg fram-
tíðarmynd af stað þessum.
Pegar dr. Charcot hafði lokið
máli sínu og hinni fjölbreyttu
sýningu, flutti formaður Alliance
Francaise honum beztu þakkir
og árnaði honum allra heilla í
nafni félagsins.
Mun þetta vera í fyrsta sinn,
að fluttur er hér opinber fyr-
lestur á frönsku, og eins og
nærri má geta mundu fæstir
áheyrenda hafa fylgst með, ef
ekki hefði verið myndirnar til
skýringar.
»Pourquoi-pas« kom hingað
frá Scoresbysund á Austur-
Grænlandi, og mun fara héðan
næstu daga.
Á konsúll Frakka og stjórn
Alliance Fran^aise heiður skilið
fyrir að hafa gefið almenningi
kost á að sjá dr. Charcot og
fræðast af honum.
Ör ýmsum áttum.
Fex er nafnið á höfuðbúnaði
þeim er Tyrkir hafa notað, sam-
kvæmt fyrirmælum trúarbragð-
anna, um langan aldur.
Nú hefir einhver hátt settur
Múhameðstrúarmaður og Kór-
anskýrandi eftir ítarlega ransókn
látið það uppi, að þetta sé mis-
skilningur einn og að boðorð
Kóranins mæli alt öðruvísi fyrir.
Trúaðir Tyrkir hafa því hér
eftir leyfi til að bera annars-
konar höfuðföt.
Afleiðing þessa ákvæðis varð
m. a. sú að stráhattar hækkuðu
óskaplega í verði í Konstantin-
ópel um miðjar fyrra mánuð.
Sonnr jitrnbrantiikOngslim.
Honum kom fyrst til hugar að berja djarflega
að dyrum en stilti sig þó, er hann mintist þess,
að það braut í bág við innlenda siðvenju. Hann
ásetti sér, að láta hana fyrst koma auga á sig
og sýna að hann fetaði fúslega í spor spænskra
biðla, en nota síðan einfaldari amerikskar að-
ferðir, þégar hann væri farinn að kynnast. Honum
þótti varlegra að komast ekki í ónáð hjá fólki
hennar.
Polinmæðin er aðalatriðið þegar um kvonbæn-
ir er að tefla, meðal Miðamerikubúa.
Biðillinn verður að gerast einskonar píslarvottur
þar til öll fjölskylda meyjarinnar kemst við, af
ástandi mannsins og lætur í Ijósi meðaumkun
sina. Enda þótt þessi háttsemi væri hin hlægi-
legasta í auguní Anthony, var dálítið nýjabragð
að henni, og hann sem hafði orðið að þola
kvalir óvissunnar tímum saman, vildi nú alt til
vinna, ef honum auðnaðist að dvelja í námunda
við ástmey sina.
Stundarlangt stóð hann sem bjargföst stoð og
starði opnum augum á efstu gluggana í húsiuti
nr. 89.P á fór hann að kenna sviða um öklana
og tók þá að labba í hægðum sinum fram og
aftur, svo sem væri hann í bjarndýrsleik. Stund
leið enn, og honum varð nú Ijóst, að fólkið í
nágrannahúsunum veitti honum glöggva eftirtekt,
enda þótt Torres-fólkið léti ekki á sér bera.
Mörg andlit voru á gægjum í gluggunum, honum
heyrðist einhver vera að reyna að halda niðri f
sér hlátrinum og varð honum all órótt við þá
tilhugsun, að hann væri þegar orðinn að at-
hlægi. Peir sem framhjá gengu kinkuðu kolli til
hans, eins og þeir vildu segja: hertu þig. En
þau orð sem féllu skildi hann ekki. Lögreglu-
maður lítill vexti var á gangi á götustéttinni
hinsvegar, og virtist vera á sama máli og aðrir
um það, að þessi ameríski náungi væri mjög
álitlegur biðill.
Kirk staðnæmdist að lokum undir göturaf-
ljósi og mændi vonaraugum upp í gluggana fyrir
ofan sig, þangað til að hann kendi jafn mikils
sársauka í augum sem í fótum. Loksins sást
hvitt gluggatjald bærast og hann þóttist koma
auga á kjól bak við tjaldið. Hjartað barðist
óðar í brjósti hans. Hann tók í hattinn. Ein-
hver stóð bak við gluggatjaldið og gægðist
niður. Hann sá lika einhverja aðra veru á sama
stað — Kirk stóð kyr og starði, þar til síðasta
•ljósið var slögt í húsi Torres. Síðan gekk hann
í hægðum sfnum heimleiðis, hress í huga og
fullviss um, að honum hefði nú loks verið sint
að verðleikum.
Kl. 7 stundvíslega kvöldið eftir tók hann sig
upp aftur og staðnæmdis á sama stað. Áður en
5 minútur voru liðnar vissi hann að honum