Dagblað - 22.08.1925, Blaðsíða 1

Laugardag ájTlrH g Jíf I- árgan
»■ ágúst r’Ufífíh f/7rt m
1925. wwtf VVVfV mublc
Ú hefir meiri hluti full-
trúa þeirra er í bæjarstjórn
sitja — bindindismennirn-
ir — vaknað til samtaka vit-
undar um það, að spilling og
siðleysi hafi farið svo í vöxt
hér í höfuðstaðnum í seinni tið,
sakir sívaxandi áfengisnautnar,
að bráðra aðgerða þurfi við.
Nefnd manna er kosin til þess
að koma fram með álcveðnar
tillögur um það, hvernig ráðin
verði bót á vandræðum þeim er
daglega hljótast af mönnum
þeim, sem vaða uppi víndruknir
á almanna færi, og hvernig
koma megi í veg fyrir siðleysið
áður en það keyrir svo úr hófi
fram, að ekkert verði við ráðið.
Ætla mætti að hér væri um
beiðni að ræða eða tilmæli frá
lögreglustjóra eða bæjarfógeta
um aukið lögreglulið sakir hnign-
andi eftirlits og löggæzlu í bæn-
um vegna lögregluþjónafæðar,
en svo mun þó ekki vera. Slfk
beiðni hefir ekki komið fram
opinberlega að þessu sinni.
Annaöhvort álíta löggæzlustjórar
og þeirra fulltrúar slík tilmæli
þýðingarlaus eða þarflaus, —
þýðingarlaus með því að bæjar-
stjórn myndi svo sem fyr álíta
aukninguna óþarfa, — þarfiaus,
af því að hér sé uú svo komið
að taumlaust afskiftaleysið sé
öllum fyrir beztu.
En bæjarfulltrúarnir eru að
komast á þá skoðun upp á síð-
kastið að svo búið megi ekki
standa og að »eitthvað« þurfi
að gera.
Bindindisleysingjarnir hér hafa
þráfaldlega lýst því yfir svo há-
tíðlega, bæði á mannfundum og
í blöðum sínum, hvernig ástand-
ið er, hve auðvelt sé að ná í
vínföng, svikin og ósvikin, frjáls
og smygluð, á nóttu og degi
viðsvegar í bænum, að enginn
mun lengur efast um að rétti-
lega sé frá skýrt. Þeim mun og
sumum áhugamál, að þetla á-
stand haldiet sem lengst og fari
versnandi (eða batnandi, að
þeirra áliti), þar til enginn ræð-
ur við neitt og hin dásamlega
frjálsa vínverslun verði svo
þrautalendingin að lokum.
Sem betur fer mun þó tala
þeirra manna far vaxandi hér á
landi — einnig meðal þeirra
sem víns neyta — er sjá voða
búinn þjóðinni, ef hófleysið er
látið leika lausum hala svo sem
verið hefir undanfarið, þess
vegna hafa landsstjórninni bor-
ist áskoranir úr mörgum kaup-
stöðum landsins, undirritaðar af
meiri hluta kjósenda, að lögð
Verði niður útsala Spánarvína.
En stjórn landsins daufheyrist
enn við öllum slíkum áskorun-
um, og virðir hún þannig að
vettugi einróma álit og óskir
hinna beztu manna meðal þjóð-
arinnar, en metur meir stundar-
hagnað þann er af þessari skað-
legu verslun flýtur, eins og hún
nú er rekin, og horfir gráðugum
augum á hina sívaxandi sölu
Spánarvfna hér og út um landið.
Er nú eftir að vita hvort
bæjarstjórninni tekst nokkru
um að þoka i áttina til betra
siðgæðis í borginni og hvort
hún fær nokkurn stuðning hjá
torsætisráðherra í þeirri baráttu.
ólafur Hákonarson.
Dagblaðið flutti fyrir skömmu
grein um Ólaf Hákonarson,
konungsefni Norðmanna. Var,
þar m. a. gelið um þátt-töku
hans í kappsiglingunum í Staf-
angri 80/?. — 2/s.^Var þá eigi
kominn frétt hingað nema af
fyrsta kappsiglingardeginum, og
var Ólafur þar annar í röðinni
í »sínum ílokki«. Hina þrjá
dagana, varð krónprins-snekkjan
»Osló« fremst í sfnum flokki,
og síðasta daginn lieilum 7,
minútum á undan næsta keppi-
naut sínum. Var þá al 1 hvasst
(um 12. m. á sek.), og rifnuðu
segl hjá sumum, þótt rifuð væru.
Þótti stjórn Ólafs og sigling
snildarleg, er mest reyndi á, þar
eð keppinautar hans vóru all
skæðir, bæði »Una 11« frá Osló
og sænska snekkjan »G. K. S.
S. 1925«.
Auk fyrstu verðlauna vann
Ólafur að þessu sinni »Konge-
pokalen« og »Damernes pokak.
Yínsalan í bænum.
Umræður á síðaeta hæjar
stjórnaríundi.
Pórður Bjarnason gat þess í
upphafi máls síns, að hann ef-
aðist um að almenningur myndi
nú orðið eftir lögum sem hétu
bannlög, því svo væri ástandið
hér í bænum ólíkt því, að
nokkrar hömlur væru lagðar
á drykkjuskap. Fyrst eftir að
bannlögin gengu í gildi hefði á-
standið i bænum breyst svo til
batnaðar að óþekkjanlegt hefði
verið. Þá hefði varla sézt ölvað-
ur maður, og t. d. í heilt ár
hefði enginn þegið sveitarstyrk
vegna ofdrykkju. f’etta hefði
verið meðan þjóðin hélt að
halda ætti bannlögin eins og
önnur lög. En svo höfðu menn
risið upp og heimtað vfnnautn
sinni fullnægt og hefði þá strax
verið slakað á klónni. Fyrst var
konsúlunum veitt undanþága frá
bannlögunum og síðan læknun-
um og hefði þá spiritusforðinn,
sem áður dugði, margfaldast.
Þá strax hefði farið að örla á
drykkjuskap einkum hjá há-
skólamönnum og eldri, en með-
al ungra manna yfirleitt og
kvenfólks hefði sama og ekkert
borið á drykkjuskap.
Þá vék ræðumaður að und-
anþágunni fyrir Spánverja og
taldi að með henni hefði end-
anlega verið falliö frá bann-