Dagblað - 01.09.1925, Blaðsíða 3
DAGBLAÐ
3
vestur o'g norður um land I viku-
hraðferð.
ísland kom um 11-leytið í dag að
norðan og vestan, með fjölda far-
þega og fer héðan aftur i kvöld á-
leiðis til útlanda. Meðal farpega
verða: Axel V. Tulinus og frú,
Haukur Thors og frú, Guðm. Sveins-
son skipstj. og frú, Mr Berrie og
sonur hans, frú Bjarnhéðinson, frú
Björg Porláksdóttir, stúdentarnir
Gerður Bjarnhéðinn, Helga Krabbe
og Árni Friðriksson, John (íngvars- |
son) Gilson (Vestur-ísl.), Mölloholm
Hansen náttúrufrœðingur, sem hér
hefir ferðast um i sumar og margir
fleiri erlendir ferðamenn.
Peningar:
Sterl. pd .. 25,00
Danskar kr.... .. 128,73
Norskar kr. ... .. 103,44
Sænskar kr.... .. 138,39
Dollar kr .. 5,161/*
Gullmörk .. 122,68
Fr. frankar ... .. 24,46
Hreindýrin á 8valbarða.
Ein af fyrstu stjórnar-ráðstöf-
unum Norðmanna á Svalbarða
var að friða hreindýrin þar í
10 ár. Eru nú aðeins örfá dýr
eftir af þeim stofni sem þar var
upphaflega. Er giskað á að hann
muni hafa verið a. m. k. 5—6000
dýr.
byrjar nú á næstunni.
Baktöskur — Pennastokkar
fyrir drengi og stúlkur
fást í
Leðurvörudeild
Hljóðfærahússins.
Hótel Hekla
Hafnarst. 20.
Þægileg og ódýr Iier-
bergl. Mlðstöðvarliltun.
Bað ókeypls fyrir gestl.
Heltlr og kaldir róttlr
allan dag-iira.
Anglýsingnm í Dag-
hlaðið má skila í prentsmiðj-
una Gutenberg eða á afgreiðsla
blaðsins. Sími 744.
Nýkomið:
Stunguskóflur
Steypuskóflur
Gafflar, fl. teg.
Kolaskóflur
Saltskóílur
Vegagerðarskóflur
Hakar, Hakasköft
Smiðahamrar fl. teg.
Hamarssköft
Sleggjur
Sleggjusköft
Múrskeiðar
Þríkantar
Múrbretti, stór og smá
Múrfílt
Kalkkústar
Strákústar.
Járnvörudeild Jes Zimseu.
X I HEKLA
POLO
Fœst alstaðar.
Sonnr járnbrantakóngalnB.
á öxl sér. Hann hélt beina leið að æfintýratjörn-
inni og beið þar með ákaflegri óþreyju. Þótt
veðrið væri kyrt og svalt í kringum hann, var
hann heitur f andliti, og blóðið sauð í æðum
hans. Kæmi hún núna, var honum það fyrir
öllu.‘ Kæmi hún ekki — þá varð hann að trúa
því, að það hefði verið hin sama Gertrúdis
Garavel, sem hann hefði hitt og talað við í
hljómleikahúsinu kvöldið áður, og að litla ertn-
isdrósin, sem hafði töfrað hann í fyrsta sinn,
er þau hittust, var ekki framar til. Hann varð
hálf skömmustulegur. Eiginlega gat hann tæp-
lega skilið, að það hefði verið hann, sem hefði
talað svo djarft og blátt áfram við hana kvöldið
áður. Þegar hann hugsaði til þess, langaði
hann mest til að læðast í burt sem allra fyrst.
En samt vildi hann ekki eiga það á hættu að
hlaupa af verði, hvað sem í boði væri. Yndis-
fagur hljómur smaug alt i einu inn i dapran
buga hans eins og bjartur sólargeisli inn í
^immt herbergi.
—• Ó, herra Antonio, hve þér gerður mér
bilt við!
— Hann náði sér þegar aftur og varð glaður
kátur.
— Komið þér sælar, drottning! Hann stóð
UPP °S hneigði sig kurteislega. Ég hélt að ég
hefði séð hafmey í tjörninni núna.
— Hver gat annars átt von á yður hingað,
núna? sagði hún í svo yndislegum hræsnisróm,
að hjarta hans fylltist gleði.
— Ég viltist, sagði hann. Hann horfði beint
i augn henni og bætti við:
— Viltist alveg ómótstæðilega, ákveðið, og get
enga björg mér veittl
— Það var þá sannaleg heppni, að mér varð
gengið hérna framhjá. Þetta er atskektur staður,
og hingað kemur aldrei neinn maður.
— Jæja, ég er nú annars ekki vanur að
villast í viðskiftahverfinu. Viljið þér ekki setjast
niður?
— Úr því að við höfum hizt áður á annað
borð, af tilviljun, getur tæplega verið neitt sak-
næmt í því.
Hún hló hálf ertnislega.
— Yðnr er víst kunnugt, að ég hefi verið að
villast upp á síðkastið. Það er alveg yndislegt
ástand — þér ættuð endilega að reyna þaðl
Hún settist gætilega við hliðina á honum,
óviss og hvikul eins og fiðrildi, sem búið er til
flugs, hvenær sem er.
— Hver veit, nema ég geti vísað yður á
rétta leið, herra Antonio? sagði hún kurteislega.
— Þér eruð einasta manneskjan, sem getur
það, ungfrú Garavel. Ég man ekki hvort ég
hefi sagt yður frá því, en ég er ástfanginn.