Dagblað - 08.09.1925, Blaðsíða 1

Þriðjudag
if. september
1925.
ÁLLMARGIR íslendingar, sem
komið hafa í kirkju er-
lendis, munu minnast þess
með ánægju, að jafnskjótt og
þeir voru komnir inn fyrir
dyrnar, kom vel búinn og vin-
gjarnlegur maður á móti þeim
og vísaði þeim til sætis. —
Stundum eru þeir 2 og stund-
4, sem hafa þann starfa á
hendi. — Misskiljið mig ekki,
ég á ekki við, að þeim sé það
®itt ætlað, að taka á móti ís-
Jendingum eða ieiða »heldri
menn í kór og reka út hunda«,
eins og gömlu meðhjálpasarnir
gerðu. Nei, þeir leiðbeina öllum
ókunnugum kirkjugestum, gáeta
þess að enginn þurfi að standa,
meðan nokkurt sæti er autt á
kirkjubekkjum, og sækja stund-
stóla handa þeim, sem ann-
ars yrðu að standa á kirkju-
gólfi. Jafnhliða gæta þeir þess,
að hurðir skellist ekki, og að
börn geri engan hávaða með
óþaffa umgangi.
Seinast þegar ég kom í Landa-
kotskirkju, var rosknum sóma-
manni ætlaö þetta starf, og fór
það vel úr hendi, og svo mun
væntanlega vera enn.
En ég, og vafalaust fleiri,
sakna þess að þessi siður skuli
ekki upp tekinn í höíuðkirkju
landsins, dómkirkjunni.
Þeir vita þó, sem þangað
koma, að margoft væri þar nóg
verkefni fyrir slíka menn, þó
tjórir væru, einn við hverjar dyr.
Við fermingu, og stöku sinn-
UI« endranær, þegar búist er
mestri aðsókn, eru slíkir
menn þar á ferð, að tilhlutun
sóknarnefndar, og hafa þá ærið
að starfa. En þeir ættu að vera
við hverja guðsþjónustu.
Hui'ðaskellirnir. uppi á lofti
eru stundum ærið ókirkjulegir.
Margoft eru auð sæti hér og
hvar inst á bekkjum, þótt fólk
standi á kirkjugólíi, og oft er
svo þétt staðið rétt fyrir innan
hliðardyr, að hrein vandræði er
fyrir hempuklæddan prest að
troðast þar á leið í prédikunar-
stól o. s. frv.
Kirkjuverði einsömlum er al-
veg um megn að bæta úr þessu,
en 4 menn gætu hæglega greitt
úr því, svo betur færi en nú er.
Hvað segir sóknarnefndin um
þetta mál? Ég fer ekki fram á,
að hún fari að bæta við laun-
uðum starfsmönnum. En gæti
hún ekki útvegað sjálfboðaliða,
til að taka þetta að sér? Væri
ekki hugsanlegt, að fáeinir kirkju-
ræknir »gentlemenn« byðust til
að gerast sjálfboðaliðar í þess-
um efnum, og það sem allra
fyrst? Ef þeir væru alls 10 eða
12, sem skiftu þessu á milli sín,
þá ætti starfið ekki að verða
þreytándi erfiði, heldur ánægju-
leg liðveizla.
Kirkjan er svo lítil, að ekki
veitir af að hún sé öll hagan-
lega notuð við hverja guðs-
þjónustu, og kirkjugestir eru
sumir »aðkomufólk« að 5Tmsu
leyti, og þeim er holl vingjarn-
leg leiðbeining við kirkjudyrnar.
Enn fremur langar mig til að
spyrja að, hvort kirkjan gæti
ekki eignast svo sem 30 stóla,
líkt og fríkirkjan á? það mætti
setja þá bæði inni í kór, í
skrúðhúsið og á ganginn þegar
önnur sæti eru fullskipuð. Kirkj-
an hlýtur að vera svo efnuð að
hana muni ekki mikið um þann
kostnað. En margan fóthruman
safnaðarmann getur munað tölu-
vert um það að eiga þar víst
sæti, þótt seint komi. Ef prestar
og sóknarnefnd fara fram á þau
kaup, stendur vafalaust ekki á
kirkjueiganda.
Ýmislegt fleira smávegis flnst
mér vanta í höfuðkirkju lands
vors, eins og t. d. heyrnartól í
einn bekk handa heyrnarlitlum,
en eg ætla ekki að fara fram á
meira í svip en þetta tvent:
sjálfboðaliða við sætaskipun og
30 tréstóla í kirkjuna. Gleðjið
dómkirkjuprestinn með því að
vera búin að útvega það er
hann kemur aftur.
Masaryk forseti.
Masaryk forseti í Tsjekoslo-
vakíu er einn allra merkasti
stjórnmálamaður, sem nú er
uppi. Það er talið, að hann
hafi »skapað« ríki Tsjekoslo-
vaka að heimsófriðinum lokn-
um. • Og víst er um það, að
enginn annar hefir unnið eins
mikið að vakningu og samein-
ing þessarar þjóðar, né að
stjórnmálum hennar og þroska,
síðan hún varð sjálfstætt ríki?
sem Thomas Garrigue Masaryk.
Enda hafði hann verið foringi
tsjekkneskra þjóðernissinna sið-
an um aldamót. Masaryk hefir
verið háskólakennari síðan 1882.
Hann er heimspekingur, merk-
ur rithöfundur og þjóðfélags-
fræðingur. Hann er andlegt mik-
ilmenni og drengur góður. Og
starf hans síðan 1918 hefir sýnt,
að hann er einhver sá merki-
legasti stjórnmálamaður, sem
sögur hafa farið af um langan
aldur. Hann er í einu eldheitur
og* bjartsýnn hugsjónamaður,
hagsýnn og framkvæmdasamur
stjórnmálamaður. Hann er ein-
lægur ættjarðarvinur, en sam-
stundis víðsýnn alheimsborgari.
— Starf Masaryks og persónu-
leiki er óefað góður spegill fyrir
íslenzka stjórnmálamenn. Það
er holt og hrífandi og lærdóms-
ríkt mjög að kynna sér, hvernig
hann hefir »skapað« ríki þjóðar
sinnar og lyft henni úr margra
alda undirlægjuskap og þrosk-
að til djarftækrar framsóknar
meðal þjóðanna.-------
Hjá Reiss bókaverzlun í Ber-
lín er nýkomin út merk bók
eftir Masaryk forseta. Hún heit-
ir »Die Weltrevolution, Erinne-
rung und Betrachtungen«. Bók
þessi er eigi aðeins merkileg
lýsing á heimsbyltingunni miklu.
Hún er einnig lifsspeki gamals
og reynds stjórnmálamanns.
Einskonar stjórnmálaleg erfða-
skrá höfundarins. — Sem sýn-