Dagblað

Útgáva

Dagblað - 09.09.1925, Síða 1

Dagblað - 09.09.1925, Síða 1
Miðvikudag 0. september 1925. I. árgangur. 182. lölublað. LÍKLEGA hafa húsnæðisvand- ræðin aldrei verið meiri en einmitt nú, þrátt fyrir það, að lengi hefir eklci verið byg4 jafnmikið af húsum og í sumar. Er útlit fyrir að fjöldi fólks verði húsnæðislaus 1. okt., og er slíkt svo alvarlegt mál, að nauðsyn krefur að eitthvað sé gert til að koma í veg fyrir þau vandræði, sem af því geta hlotist. Bæjarfélagið verður auð- vitað að hafa forgöngu um, að ráða þessu máli til heppilegra lykta, en auðvitað er það hæg- ara sagt en gert. Húsaleigulögin eru nú varla nefnd á nafn, þótt þeir, sem fastast hafa haldið í þau, virðist hafa trúað að þau mundu jafnvel verða einhlýt til að koma í veg fyrir húsnæðis- leysi og þau vandræði, sem þeim hlýtur að fylgja eftir. Er nú svo komið, að þau virðast ekki koma lengur að neinum notum, en vera til noltkurs ógagns, eink- um að því leyti, að þau draga úr framtaki einstaklingsins og takmarka umráðarétt hans yfiro einkaeign sinni mjög um of. Húsaleigulögin hafa sýnt, að þau geta ekki bætt úr húsnæð- iseklunni í bænum, en hafa fremur áhrif í gagnstæða átt, a. m. k. eins og þeim hefir ver- *ð beitt til þessa. önnur og ketri úrræði þarf til að ráða þessn máli til heppilegra lykta. í vor var sVipuð nefnd innan bæjarstjórnar, sem átti að at- huga húsnæðismálið og koma fram með tillögur til umbóta. Á síðasta bæjarstjórnarfundi var það upplýst, að nefnd þessi hefði ekkert gert og einkis mundi af henni mega vænta. Hver á- stæðan er, skal ósagt látið, en einhver gat þess, að það væri Því að hún gœti elclcert gert. Er slí^t helzt til mikil ráðþrota- yfirlýsing þeirra manna, sem helzt á aö mega vænta einhvers af í vandamálum bæjarfélagsins. Er ekki auðséð, til hvers nefnd- in hefir verið skipuð, ef þeir, sem samþyktu það, hafa strax vitað, að hún gæti ekkert að- hafst, og er slíkt vítaverður »leikaraskapur«. Eitt er víst, að einhverjar ráð- stafanir þarf að gera, til að reyna að koma í veg fyrir yfir- vofandi vandræöi vegna hús- næðisleysis í haust. Er nú orðið svo áliðið sumars, að ekki má lengur dragast að eitthvað sé gert, og verður því strax að hefjast handa. — Mun nánar verða vikið að þessu máli seinna hér í blaðinu. Drengskapur og velsæmi. Blaðamenska herra Valtýs Stefánssonar. Herra Valtýr Stefánsson, rit- stjóri, beinist að mér á sína vísu í ,Mbl.‘ í dag. Hversvegna? — Jú, sökum þess, að hann kvað vera höfundur símskeytis þess til danskra blaða, sem deila hefir orðið um í »Dagblaðinu« undanfarið milli h og sendiherra Dana hér á landi. Þarf eigi að fjölyrða um það mál. Fjöldi manna hafa fylgt deilu þessari með athygli, og munu flestir þeirra rétlbærari að dæma um það mál en hr. V. St. — En það er önnur hlið þessa máls, sem vert er að leiða athygli að, og það skal gert nú þegar. Eg er bæði eldri maður en hr. V. St. og margfalt reyndari blaðamaður, og veit því betur en hann virðist vita, hvað til drengskapar heyrir og velsæmis í blaðamennsku. Hr. V. St. ætti að vera það kunnugt, að um nafnlausar greinar í Mbl. og öðrupi blöö- um gildir það um allan heim, að þagnarsJcylda hvílir á rit- stjórn blaðsins og öllum sem að því standa. Telst ijnegn ó- drengskapur að brjóta þá skyldu og enn meiri ódrengskapur að leitast við að fá hlutaðeigendur til að brjóta hana. — Eg hefi t. d. nokkrum sinnum orðið fyrir aðkasti í Mbl. frá nafn- lausum mönnum, en eg hefi aldrei reynt að komast að hverjir höfundarnir væru, þareð það snerli hvorki málefni það sem um var að ræða né gat haft nein áhrif á það. Þess- háttar blaðamenska virðist eigi falla hr. V. St. í geð. Hann finnur til sefctar sinnar í um- ræddu máli en vill koma henni á aðra! Pað gerir hann á þenna hátt: í fyrrakvöld um kl. 10 hring- ir hr. V. St. til mín í síma og spyr mig, hvort það sé satt, að það sé eg, sem ritað hafi grein- ar þessar í Dagbl. Eg kveðst eigi sjá neina ástæðu til að segja honum af eða á um það á þessu stigi málsins og spyr svo, hver hafi borið honum þá sögu. Segir hann þá, að sá hafi sér sagt, er hann hafi eigi ástœðu til að véfengja. Spjölluðum við svo um þetta dálitla stund og skildumst illindalaust, eins og við var að búast. Tæpri klukkustund síðar sama kvöldið hittir V. St. á götu skrifstofumann »Dagblaðsins«, tekur hann tali og fer að spyrja um, hvort það sé eigi svo, að það sé Helgi Valtýsson, sem skrifað hafi greinar þessar í blaðið. Maðurinn kveðst sér eigi kunnugt um höfunda innsendra greina í blaðið, og segir V. St. þá, að hann þurfi eigi að láta svo ólíkindalega, en annars sé sér fullkunnugt um þetta, því Eelgi Valtýsson liafi rétt áðan sagt sér þetta sjálfur. Sögu þessa þarf eigi að segja lengri. Hún er skýr og ófögur. Meðritstjóri stærsta blaðsins ger- ir sig á einni kvöldstund sekan í þeim mesta ódrengskap, er blaðamenn kunna að nefna, og gerist auk þess tvívegis opinler

x

Dagblað

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblað
https://timarit.is/publication/605

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.