Dagblað - 09.09.1925, Blaðsíða 3

I
TJm 8ýíílis
heitir lítið kver, sem boðið er
til kaups á götunum þessa daga.
Er þetta sérprentun úr Ársriti
Hins ísl. Fræðaíélags í K.höfn
1923 og samið af hinum nafn-
kunna landa vorum Valdemar
Erlendssyni, lækni í Friðrikshöfn
Er þarna rækileg lýsing þessa
hræðilega sjúkdóms, er svo marg-
an hefir saklausan lagt í gröfina,
sakir gáleysis annara, og er sýkin
útbreiddari hér í Norðurálfu en
margur hyggur.
Hér á íslandi mun ekki van-
þörf á að vara menn við þess-
um vágesti í tíma.
í kverinu eru 16 myndir er
sýna veikina á ýmsu stigi.
Á öftustu síðu er getið starfs
Bauðahrossins í sambandi við
samræðissjúkdóma á þessa leið:
Rauði krossinn.
Svo heita hin nafnkunnu
líknarfélög, er hjúkra og hjálpa
særðum mönnum á ófriðarárum.
Þau eru til í flestum löndum.
í síðari hluta maí mánaðar 1921
héldu þau alþjóðafund í Kaup-
mannahöfn, og stóð hann i 5
daga. Aðalmálefni fundarins var
DAGB LAÐ
um það, hvernig berjast mætti,
bezt á móti útbreiðslu samræð-
issjúkdóma, og voru gerðar sam-
þyktir um það. Aðalatriðin i
þeim eru:
1. Hið bezta ráð í baráttunni
á móti samræðissjúkdómum er,
að hið opinbera sjái um að hægt
sé að fá góða og rétta læknis-
hjálp. Hún á að vera ókeypis,
og hvert tilfelli á að lækna svo
skjótt sem hægt er. Að því er
það atriði snertir að skylda
menn til þess að leita lækninga,
þá verður hver þjóð að gera
lagaákvæði um það fyrir sig,
sökum þess að ástandið er mis-
munandi hjá þjóðunum.
2. Fræðsla um samræðissjúk-
dóma og meðferð þeirra skal
vera skyldunámsgrein fyrir þá,
sem stunda læknisfræði, og á að
reyna í henni eins og öðrum
greinum læknisfræðinnar við
embættispróf. Fræðslan sé bæði
munnleg og verkleg. Læknar eiga
að hafa aðgang að kenslu í með-
ferð og einkennum sjúkdóma
þessara.
3. Aðalvopnið i baráttunni á
móti samræðissjúkdómum er
fræðsla. Foreldrar og kennarar
þurfa að vera færir um að fræða
3
Hótel Hekla
Hafnarst. 20.
Þægileg og ódýr Her-
bergl. Midstöðvarliiiun.
Bað ókeypis fyrir gesti.
Heltir og kaldir róttlr
allan dagiim.
PSP*" Auglýsingnm í Dag«
blaðið má skila i prentsmiðj-
una Gutenberg eða á afgreiðsla
hlaðsins. Sími 744:.
hina uppvaxandi kynslóð ræki-
lega um þetta. í kennaraskólum
þarf að veita sérstaka fræðslu
með þetta takmark fyrir augum.
Eins og ástandið er á fslandi
nú sem stendur, er fræðsla sú
aðalhjálp, sem veita má þegar;
þeim mun nauðsynlegri er hún.
En þess má líka vænta, að lög-
gjafarvaldið reyni að taka til
sinna framkvæmda.
Soimr járnbrnntalióiigslnB.
þegar föður sínum, og hann var harðánægður
með svar sitt, er hann hafði lesið það, áður
en hann lokaði bréfinu.
Kæri faðir!
Ég hefi meðtekið ástúðlegt bréf þitt um
stöðu vestur í Dakota. Ég vildi gjarna hjálpa
þér í viðskiftastörfum þínum, en þar eð kjörorð
mitt er: Hærra, æ hærra, verður þú að leggja
talsvert á launin, sem þú býður mér. Ég hefi
nú á mánuði 250 dali og alt frítt og loforð um
betri stöðu. Ég hefi verið heppinn í fjármálum,
og ég er skuldlaus. Ég legg hér innan í afrit
af bankareikningi mínum, sem eflaust verður
Þér til mikillar gremju.
Ef þú skyldir hafa þörf fyrir framkvæmda-
stjóra, skal ég með mestu ánægju athuga tilboð
þitt, með því skilyrði, að launakjörin sé að-
gengileg, en tilboði þínu um að velja mér
kunningja, get ég því miður ekki tekið. Ég
þakka þér fyrir hugulsemina um Iíðan mína.
Loftslagið hér á mjög vel við mig.
Fyrir utan gluggann minn syngur háðfuglinn
a hverri nóttu, ég á tamda kanínu með blá
barnsaugu, og þjónninn minn er negrastrákur
Jamaika. Ég býst því miður eigi við, að
hann þoli hörðu vetrana okkar.
Launin yrðu, hvað sem öllu öðru líður að
vera a. m. k. um 6000 á ári.
Þinn einlægur og hlýðinn sonur
Kirk.
E. S. Mér mundi þykja vænta um að þurfa
eigi lengra vestur á bóginn en til Buffalo. Kon-
unni minni mundi tæplega geðjast að því.
Kirk var hlátur í hug, og hann þóttist alveg
viss um, að þótt kallinn ef til hefði það af
eftir fyrra helming bréfsins þá mundi þá eftir-
skriftin gera alveg útaf við hann. Og samt bjóst
hann hálft í hvoru við, að faðir sinn mundi
ganga að tilboðiuu. Jæja! Það gengur alt af
fremur hægt á þroskabrautinni.
Kirk blístraði glaðlega, er hann sendi Allan
með bréfið á pósthúsið. *
Daginn eftir var Kirk ekki seinn á sér að
fara í bankann, en þar mætti honum sú leið-
indafrétt, að Andrés Garavel væri farinn í
ferðalag og eigi væntanlegur heim fyr en að
hálfum mánuði liðnum. í fyrstunni var Kirk
helst á því, að þetta væri ekki satt, en er
hann spurðist fyrir um þetta, fékk vissu fyrir
að það var samt satt. Honum gramdist óhepni
sín og reyndi því til að skemta sér eftir eftir
föngum til að eyða timanum.
Næstu dagana sá hann ekkert til Gertrudis,