Dagblað - 14.09.1925, Blaðsíða 3

DAGBLAÐ
3
Ranðnr hestur tvístjörnótt-
ur stór og feitur er í óskilum á
Fellsenda í Þingvallasteit.
íslenzka krónan heldur áfram að
stiga og er nú pundiö komið niður
í kr. 22,75. Mun nú mörgum þykja
nóg um hve gengishækkunin er stór-
stig, og mun varla bjá pvi fara að
pað hafi alvarlegar afleiöingar í för
með sér.
MlntaTeltnrnar í gær voru fjöl-
sóttar, og var par ekkert eítir skilið.
Enskt herskip kom hingað inn í
gær til að fá sér kol.
Esja var á Vopnafirði í morgun
og getur sjálfsagt ekki komist hing-
að fyr en i fyrsta lagi á miðviku-
dag. En samkvæmt áætluninni átfi
hún að koma hingað á morgun.
Peningar:
Ster). pd............... 22,75
Danskar kr.......115,37
Norskar kr............... 99,62
Sænskar kr.............. 126,09
Dollar kr............... 4,71*/*
Gullmörk................ 111,90
Fr. frankar ............. 22,21
Ankafnnd ætti bæjarstjórn, eða a.
tn. k. veganefndin, að halda í dag
undir beru lofti á Grettisgötu milli
Klapparstigs og Frakkastigs. Geta
mcnn sagt sér sjálfir hvað umræðu-
efnið ætti aö vera.
Víðsjá.
100 ára gömnl kona, Eliza-
beth Levris að nafni, lézt i
sumar í Nova Scotia i Canada.
Tveim viknm áður en hún lézt,
fór hún nokkura vegarlengd í
bifreið, og var það í fyrsta og
siðasta skiftið, sem hún hafði
komið í það farartæki.
G&íaðnr Japani. Ungiings-
pillur japanskur, Nobuicha Ya-
maoka að nafni, fluttist til Van-
couver i Canada fyrir þrem ár-
um, og kunni þá ekki eitt orð
i ensku. En nú i snmar hlaut
hann heiðursverðlaun fyrir frá-
bæra kunnáttu i enskri tungu.
Skógareldar hafa geisað víða
í Canada i sumar og gert feiki-
legt tjón. Einna mestir hafa
þeir verið í British Columbia,
einkum i Fraserfljótsdalnum.
10 dropnir daglega. Á Eng-
landi ern menn farnir að verða
óttaslegnir sökum bílafjölgunar-
innar, því slysum fjölgar þar að
sama skapi. Fyrstu 17 dagana
í ágúst vorn 150 manns drepn-
Duglegir dreng'ir
geta fengið að bera Dagblaðið
út til kaupenda. Komi á af-
greiðsluna á morgum kl 2—3.
ir og 212 særðir og limlestir af
völdnm bifreiða.
»I‘að kostar klof að,,'ríða
röftum«. 1 Oslo voru nýskið
dæmdir tveir brennivinssmygl-
arar, annar i 90 daga fangelsi
og 10 ára »ærutap«, en hinn i
200 kr. sekt. Auk þess urðu
þeir að greiða ríkissjóði toll af
smyglinu, 214 og 524 krónu
.2000 ira gamall fornmenja-
fnndnr. A Jaðri i Noregi fanst
nýskeð i haugi fom gröf með
ýmsum merkum munum. M. a.
voru þar 5 öskukrukkur (úrnur)
úr leir og litill eirhnappur
1 þessháttar gröfum i Noregi
hafa áður aldrei fundist fleiri
en 2 krukkur. Eru krukkur þess-
ar frá siðustu öld fyrir Krists
fæðingu og eru því um 2000
ára gamlar.
S«ttnr járnbrantakóngalng.
ég þá svo óviðkunnanleg, að þér viljið heldur
hlaupa á eftir hestunum?
Hann svaraði henni engu, og eftir ofurlitla
þögn hélt hún áfram;
— Ég hefi þekt menn, sem mundu hafa
verið himinlifandi glaðir yfir þvi að verða alein-
ir með mér — eins og núna.
— Það — efast ég ekkert um.
— Þér mnnið ef til vill eftir, að það var
Bá&ður í Taboga, sem ég vildi ekki hitta?
— Já — á dvalarhælinu.
— Það kom áþekkt fyrir — með hann------------
°g ég sagði Stefáni það.
— Og þér hafið sagt herra Cortlandt, hvað
ég gerði?
— Haldið þér, að ég myndi fara i útreið
með yður, ef ég hefði gert það? Hún hristi
höfuðið. Kirk, ég hefi altaf haidið, að þér vær-
að óvenjulega efnilegur ungur maður, en þér
eDið ekki sérlega veraldarvanur, eða finnst yður
þaft sjálfum?
N-ei*Jú! Ég held, að ég ségalveg eins verald-
arvanur Qg hygginn og flestir aðrir ungir menn.
Stundnm held ég þó, að þér séuð tölu-
vert heimskur.
— Heyrið þér nú til, frú Cortlandt, tók hann
til máls f föstum og ákveðnnm róm. Þér hafið
verið mjög vingjarnlegar við mig, og ég
stend 1 stórri þakklætisskuld við ykkur hjónin
bæði. Mér þykir mjög vænt nm ykkur bæði.
í bræði sló hún böfuð áf stóru blóðrauðu
blómi með svipu sinni, og tók svo til máls
en leit þó ekki af blóminu.
— Ég býst við, sagði hún í hálfgerðum
hæðnisróm, að yður sé kunnugt um, hvernig á-
standið er á milli okkar Stefáns — ég býst
við að allir viti það. Ég hefi hugsað mikið upp
á siðkastið og er komin að þeirri niðurstöðu,
að maður verði að lokum að skera úr því
sjáifur, hvað sé rétt, og hvað órétt. Eg ætla
mér ekki lengur að taka tillit til þess, hvað
aðrir segja um gerðir mínar, á meðan hjarta
mitt réttlætir þær. Það er hamingja, sem ég
þarf og þrái — og ég vil vera hamingjusöm —
ég vil það, hvað svo sem það kostar. Eg á rétt
til þess. Á kona að neita sér um ást all sína
æfi, þótt hún hafi gift sig ástarlaust? Ég segi nei
Hún leit upp og hélt þegar áfram i breyttum
róm.
— Ég heti lengi gefið gætur að yður, Kirk.
Ég veit vel, hvern mann þér hafið að germa.
Ég þekki yður betur en þér gerið sjálfur. Upp
á siðkastið er ég einnig farin að athuga sjálfa
mig, og nú hefi ég loksins komist að raun utn
hverskonar kvenmaður ég er.
Hún gekk fast að honum, lagði hendurnar