Dagblað - 01.10.1925, Blaðsíða 3

DAGB LAÐ
3
cÆfölfers~sRólinn.
Opinn frá kl. 8—11 og 4—8,
sími 738. Ef næg þátttaka fæst,
verðar haldið 10 viknanámsskeið
við Mullers-skólann frá kl. 8—9
árdegis (á hverjum degi). Öll
stig 5 mínútna kerfisins verða ná-
kvæmlega kend og ef til vill fleiri
æfingar. Þátttakendur gefi sig
fram við undirritaðann í síðasta
lagi laugardag 3. okt.
Jón Þorsteinsson,
frá Hofsstöðum.
og er ekki lokið enn. Er þar
margan fróðleik að fá, sem
mun vandfundinn annarstaðar,
og verður mikils virði sem heim-
ildarrit þegar saga Vestur-íslend-
inga verður skrifuð. Gísli Jóns-
son þýðir grein eftir sænskan
fræðimann, dr. A. Fredenholm
um Vínlandsfundinn. Jóhann
M. Bjarnason á þar sögu og
æfintýr og margir fleiri leggja
þarna sitt hvað af mörkum.
Tímaritið er að öllu hið eigu-
legasta og verðskuldar fj'llilega
niiklu meiri útbreiðslu, en það
hefir ennþá hér austan hafs.
»3S93ep3eo3€ó3
0
0
0
0
0
<5\Aíd
I
n* »** fá* *á* *á*
0
0
0
0
0
S'JkíB
Tilkynning!
Undirritaðar verslanir hafa í dag lækkað verð á
hverri einustu vörutegund í búðum sínum. um
10-200/o.
Verðjækkun þessi stafar af þeirri hækkun", á íslenzkri
krónu, sem orðið hefir undanfarið.
Vöruverð okkar er |»ví svo lagt, að hvergi
verða gerð betrt kaup á landinu.
0
0
1
JaT
eWs
0
0
0
0
0
á*á 4*á 4*á 4*á (S
fá* fá* fá* fá* *á*
Sími 43.
Ljverpool-útsala.
Laugaveg 57. Sími 1393.
Kristjáu Jónsson.
Liverpool-vörur. Bergst. 49. Simi 1668.
100
<síáí3
w
HN
0
0
m
0
0
0
0
0
>00000
Sonnr járnbrnntitkóngslns.
gömul, hrukkótt og brún í andliti, klædd í stint
svart silki, og skildi ekkert í ensku. Kirk gizk-
aði á, að hún myndi vera frænka eða amma
einhvers þeirra. Síðust allra kom Gertrudis og
heilsaði honum hálf feimnislega, og hvarf svo
aftur til sætis síns að baki gömlu konunnar.
Rétt I því er allur hópurinn var að setjast aft-
ur, kom enn einn af fjölskyldunni. Það var
frændi einn frá Guatemala. Eins og amman
gamla var hann jafn kunnáttulaus í ensku sem
Kirk í spænsku, en hann hafði voðaleg svört
augu, sem smugu þvert í gegnum Ameríku-
uianninn. —
Það var hreinasta raun að vera skotmark
allra þessara augna, en samt hepnaðist Kirk að
Ealda hugarjafnvægi sínu, og ásetti hann sér
að vera svo hægur og fáorður, að það hlyti að
^ekja aðdáun hinna. En varð þess brátt var,
að þetta var ekki rétta aðferðin. í stað þess að
halda áfram samtalinu beið öll Garavel-fjöl-
sbyldan þess mjög rólega, að gestur þeirra
skyldi hefja máls á einhverju, og sér til mik-
dlar hugraunar varð Kirk þess áskynja, að það '
var hann, sem átti að halda uppi samræðunni.
Hann var í hreinustu vandræðum með umtals-
efni.
Húsbóndinn kom honum þá til hjálpar, og
um stund gengu samræðurnar verulega liðugt,
þangað til önnur ungfrúin Garavel fór að þýða
orð hans fyrir gömlu konunni og frændanum
frá Guatemala. En þegar svör þeirra og athuga-
semdir vóru eigi þýdd fyrir honum, rak hanu
brátt í vörðurnar. Honum skildist því, að ein-
asta bjargráðið var að reyna til að geðjast þeim
sem bezt, og hóf því langt og afar erfitt eintal.
Það var svei mér ekki gaman. Það var eins og
verið væri að veita honum inngöngu í eitthveit
leynifélag. Það var feikna heitt inni, og svitinn
för nú að streyma ofan eftir andlitinn á hon-
um, hálskragi hans varð alveg gegnblautur, og
hann horfði í örvænting sinni til litlu stúlkunn-
ar þöglu, er sat að baki gömlu konunnar i
svörtu silkibrynjunni. Hún skotraði til hans.
augunum, og í augnaráði hénnar las hann bæði
skilning og meðaumkvun, og það gerði honuin
ögn léttara í skapi, svo hann ásetti sér að
þrauka til þrautar, unz fjölskyldunni þóknaðist
að fara burt og lofa honum að tala við Ger-
trudis í einrúmi. En þetta var feikna hégómleg
von! Smámsaman var hann þess vísari, að eigi
var nein von um, að það gæti orðið. Til þess.
að reyna að blása ofurlitlu lifi í þenna stein-
gervingahóp, gerði hann sér upp kæti og fór að
segja gamansögur. En hann hafði ekki hepnina
með sér þar heldur. Fyndni hans og gaman-
yrði urðu ekkert annað en tóm uppgerð og