Dagblað - 19.10.1925, Blaðsíða 3

DAGBLAÐ
3
VagBlaéió
endnr ókeypis til mán-
aðamóta. Athugið það!

Tækif ærisgj afir
lýkoniitar, nieð nýfu verði.
Halldór Sig'urðsson,
Ingóllslivoli.
öðrum til að vitna um það og
vara við einokuninni. Áleit hann
enga hættu að leyfa félaginu af-
not af eyjunni úr því landið
ætti altaf forkaupsrélt á mann-
virkjunum, sem þar yrðu gerð
í þessu augnamiöi. Vildi hann
láta nota nokkuð af eyjunni sem
skemtistað og sagði að enginn
bær væri svo fátækur að hann
gæti ekki kostað einn skenrti-
stað fyrir bæjrbúa.
Jónatan Þorsteinsson laldi rélt
að athuga hvort ekki mætti nota
eyjuna til annars jafnframt oliu-
geymslunni, t. d. fyrir kola-
geymslu, en nokkurt einokunar-
bragð fanst honum væri að því
að leigja hana aðeins einu fé-
lagi til þessa atvinnureksturs.
Þórður Bjarnason taldi að
bæjarstjórnin yrði hér að athuga
ileira en eingöngu umsókn fé-
lagsins og þá fyrst og fremst
framtíðarskipulag hafnarinnar.
Óhugsandi væri að geyina oliu
á mörgum stöðurn við höfnina,
og væri Örfirisey líkl. eini stað-
urinn, sem þar gæti komið til
greina. Með timanum mundi út-
vegurinn og kolagejmislan fær-
ast vestur í höfnina og mætti
því ekki gefa einstöku félagi of
mikil yfirráö í Örfirisey og úti-
ioka aðra frá að koma þar upp
oliugeymum. Og einnig yrði að
ætla kolageymslunni rúm á eynni
eða á landauka, sem þar yrði
gcrður. Áleit liann til mikilla
hagsbóta að komið yrði hér upp
olíugeymum og væri sama hvað
félagið héti, sem ætti þá, aðeins
yrði að gæta þess að gefa ekki
einum fremur en öðrum ofgóða
aðstöðu til einokunar.
Þið sem þjáist af
brjóstsviðNa og maga-
sjúkdómum,
reynið
Sódavatn
frá gosdrykkjaverksmiðjunni
HEKLA.
744 er síii Dsgblaðsms.
Sonnr jArnbrnntakóngsins.
— Heyrið þér mig, Kirk! Það er dálítið sem
ég liefi lengi ætlað að tala um við yður, en það
er skollans erfitt að koma orðmn að því. Ef til
vill geri ég mér samvizkubit út af fleiru en fólk
alment, en — — —
Runnels sneri sér við á stólnum og var hálf-
vandræðalegur. Svo bætti hann við:
— Stefán Cortlandt hefir útvegað okkur stöð-
ur þær sem við höfum nú. — Þér skiljið, að
þegar jeg nefni hann, þá á ég einnig við konu
hans. Jæja, mér þykir vænt um hann, Kirk, og
mér nrundi þykja mjög fyrir, ef hann yrði ó-
hamingjusamur. Verði manni það á að verða
ástfanginn í annars manns konu, þá ætti hann
að vera sv.o mikið karlmenni, að hanu gæti
gleymt því. Ég kemst eflaust skolli klaufalega
að orði — — —
Kirk horfðist í augu við Runnels og rnælti:
— Ég skil ekki, hvað þér eigið við. Ég hefi
enga minstu tilhneigingu til að skifta mér af
málum giftra manna — og hefi í sannleika al-
drei gert það heldur. Eg er ástfanginn í Ger-
trudis Garavel, og við erum trúlofuð.
— Fari það kolað, sem þér eruð það!
— Það er samt satt. Ég vissi það ekki fyr en
í gærkvöld, að ég er viðurkendur og samþyktur
biðill hennar.
— Þá verðið þér að gleyma því sem ég sagði
áðan. Ég hefi farið götuvilt — ég hefi ekið á
stað áður en ég hafði fengið fararmerki. Ég
óska yður hjartanlega til hamingju, garnli kunn-
ingi, ungfrú Garavel er---------jæja, ég á ekki
orð til að hrósa henni nógsamlega. Þetta hafði
ég enga hugmynd um. Fyrirgefið mér það, sem
ég sagði áðan.
— Þó það nú væri! Og nú skal ég svei mér
ekki vera aðgerðalaus.
— Og bíðið þér nú við! Garavel verður næsti
forseti! Sannarlega, þér eruð heppinn! Cortlandt
sagði mér í gærkvöld, að framboð Garavels yrði
gert heyrum kunnugt á laugardagskvöldið á
dansleiknum mikla, það var einmitt þess vegna,
að hann gat tekið boði okkar. Hann sagði mér„
að með því væri sínum hluta af þessu verki
lokið, og að hann með mestu ánægju skyldi
vera gestur okkar á eftir dansleiknum. Jæja^
þér vitið eflaust, að konan yðar tilvonandi og
tengdafaðir eiga að vera gestir hans um kvöldið?
— Það er þá líklega samið vopnahlé á milli
þeirra og Alfarez. Mér þykir vænt um að
heyra það.
— Ég býst við að það sé alt í góðu lagu
Þessi dansleikur verður merkur viðburður. Ame-
ríski sendiherrann og ýmsir ríkjafulltrúar koma
auk allra hinna helztu Spánverja. Það er ein-
mitt upplagt tækifæri til þess að koma Garavet