Dagblað - 20.10.1925, Blaðsíða 3

DAGB LAÐ
3
Gagnfræðaskóla
hefja undirritaðir 2. nóv. næstk. í skólahúsiuu í Landakoti. —
Kenslusnið, kenslugreinar og stundafjöldi sami og í gagnfræða-
deild hins almenna mentaskóla (í starðfræði og náttúrusögu held-
ur fleiri stundir en þar), enda alt miðað við að nemendur verði
færir nm að ná gagnfræðaprófl við þann skóla. Byrjað verður með
einum bekk.
Kenslngreinar: Islenzka (5 stundir á viku). danska (fjórar
st), enska (fímm st.), sagnfræði (fjórar st.), stærðfræði (sex st.),
landafræði (tvær st.), náttúrusaga (fjórar st.) og dráttlist (2 st.).
Samtals 32 stundir á viku eða 128 stnndir á mánnði fyrir
35 krónur mánaðarlega.
Kenslan fer fram síðari hluta dags, og stendur fram í miðj-
an júni.
Haldin verða opinber próf á miðjum vetri og vori, og verða
kenslumálayfirvöldin beðin að láta i té prófdómara.
Til kenslu verða teknir piltar og stúlkur á hæfilegu reki, sem
hafa venjulega barnaskólaþekkingu og sem ekki hafa neinn næm-
an kvilla.
Kenslan er sérstaklega ætluð þeim, sem ekki komast í menta-
skólann sakir þrengsla, eða fyrir aðrar orsakir, og hverjum öðrum
sem hafa vill.
Kenslukaup greiðist fyrirfram mánuð hvern.
Menn gefi sig fram við
'&SF* Anglýsingum f Dag-
t.'luðið má skila i prentsmiðj-
una Gutenberg eða á afgreiðsla
ólaðsins. Sími 744.
Guðbrand Jónsson eða
»Skjaldbreið«, herbergi nr. 8.
Heima kl. 1—3 e. h.
Sigfús Sigurhjartarson
Hverfisgötu nr. 100.
Heima kl. 3—4 og eftir 8.
Soimr járnbrnntnkðngslna.
á framfæri, og Cortlandt hefir einmitt ætlað sér
að gera það. Að dansleiknum loknum fer litli
hópurinn okkar í kvöldverðarsamsætið og þakk-
ar honum fyrir það, sem hann hefir gert fyrir
okkur. Það verður dýrðlegt kvöld frá uppliafi
til enda! Hefir yður eiginlega skilist fyllilega,
ungi maður, hve stórkostlega yður hefir fleygt
áframl Hamingjan góðal Mig svimar alveg við
að hugsa um þaðl
— Já, það er alveg eins og draumur. Ég steig
hér á land með einn einasta skóhnepslukrók,
það var allur flutningurinn minn, og núna, —
— — ó, Runnels, augu hennjir eru eins og tvö
stór stjúpmóðurblóm, og þegar hún brosir^
mynduð þér detta ofan af lestarstjórasætinu af
eintómri hrifni.
— Við hækkuðum I stöðunni I tæka tfð, eða
finst yður ekki það? Þér talið um hepni! Fyrir
laugardag ættum við að hafa fengið fregn frá
Washington um, að okkur séu veittar þessar
nýju stöður. Þessi óvissa er alveg drepandi fyrir
mig. Rér vitið, að ég á konu og barn, og það
hefir talsvert mikið að segja fyrir mig. Pegar
þér afhendið Cortlandt úrið, þá gerið þér svo
vel að afhenda honum einnig minjabikar frá
okkur hinum? Ég held vissulega, að hann verð-
skuldi það?
Éfí — ég held, að þér ættuð að afhenda hon-
um það sjálfur.
— í*að er alveg frá I Ég kann að stjórna lest.
en samsætissiðir eru ekki við mitt hæfi. í*ér
verðið að vera framsögumaður. Góðar stöður,
hærri laun og þess háttar er liklega ekki sérlega
mikils virði fyrir.ungan mann, sem er trúlofað-
ur hinni dásamlegu ungfrú Garavel, en með
Runnels-fjölskylduna er það öðru máli að gegna.
En nú skulum við halda okkur saman, unz
við fáum staðfestingu útnefninga vorra frá aðal-
stjórninni. Ég hefi þörf fyrir þessa stöðu, og ég
er alveg að sálast úr óþreyju.
Nóttin þessi hafði verið jafn þungbær og erf-
ið fyrir Edith Cortlandt, sem hún hafði verið
fyrir Kirk, en í'andvöku næturinnar hafði húo
tekið ákvörðun sína. Hún var ekki hefnigjörn
í eðli sínu, en það var skaplyndis-eiginleiki
hennar, að hún mátti eigi bíða ósigur. Fram-
kvæmd, en ekki orð eða tónar, var eðlileg fram-
rás tilfinninga hennar. IJað var eigi nema ein
leið til þess að vinna Kirk aftnr, og ef það
skyldi verða honum til tjóns, þá skyldi hún
samt gera það gott aftur. Þegar eftir morgun-
verð, er hún var viss um, að maður sinn var
úti, simaði hún til general Alfarez og tilkynti