Dagblað - 24.10.1925, Page 1

Laugardag
24. október
1925.
I. árgangur.
221.
tölublað.
FÁTT af mörgu aðfinsluverðu
í háttsemi almennings og
framkvæmd hinnar opin-
beru löggæzlu hefir nú verið
minst á í síðustu 6 tölubl. Dag-
blaðsins. Margt er enn ótalið,
en samt skal staðar numið að
sinni, og ryfjuð upp aðalatriði
þess, sem rætt hefir veriö. —
Bent hefir verið á, að framferði
manna á almannafæri væri oft
mjög ósæmilegt, og setti þann
svip á bæjarlífið, sem okkur
væri til mikillar minkunar.
•
Drykkjuskapur og ófullkomið
uppeldi æskulýðsins væri mestu
valdandi um þessa siðferðis-
galla, en einnig væri eftirlitið
um framferði manna mjög lítil-
fjörlegt og ófullnægjandi, og væri
því óbeinlínis til styrktar þess-
um ósæmilega bæjarbrag. Flestir
fengju óátalið að láta eins og
þeim líkaði bezt, en óheilbrigt
almenningsálit og athafnalítil lög-
gæzla legðu hlífðarfeld afskifta-
leysisins yfir allan ósómann.
Viðvíkjandi börnunum var
sérstaklega minst á, að götulífið
mundi þeim mörgum óholt, þau
væri óátalið úti langt fram á
nætur og oft í slæmum félags-
skap, enda fjölgaði afbrotum
barna og unglinga ískyggilega
mikið. Var bent á, að eitthvað
þyrfti að gera fyrir börnin, sem
gæti haft bætandi áhrif á þau,
en jafnframt setja takmörk fyrir
ýmsu framferði þeirra og ann-
ara, og nauðsyn talin, að eftir
þeim ákvæðum yrði farið. Einn-
ig hefir verið getið um almenn-
ingsálitið í þessu sambandi og
hver áhrif það gæti haft í hvora
áttina sem það hneigðist. Og
loks hefir verið vikið að hinu
óviðunandi eftirliti lögreglunnar
og dregnar fram helztu ástæð-
urnar fyrir þessu vandræða-
ástandi. —
Margir fleiri siðferðislestir en
þeir, sem taldir hafa verið, gera
vart við sig í þjóðlifl voru og
láta jafnvel mikið á sér bera.
Koma þeir greinilegast í ljós í
opinberu framferði manna, og
eiga þar ískyggilega mikil ítök
og eru illir viðskiftis. Er nú
mörgum orðið ijóst, að við svo
búið má ekki una, ef sæmilega
á að fara, og verður hér að
hefjast handa svo dugi til veru-
legra úrbóta. Feir sem nokkru
sinni láta sig skifta sæmilega
lífshætti, verða hér að leggja
hönd að verki, svo takast megi
sú stefnubreyting, sem öllum
væri fyrir beztu. Öll umbóta-
viðleitni er erfið viðfangs, og
hlýtur ekki við fyrstu tilraun
hylli og óskifta liðsemd almenn-
ings. Eru þeir jafnvel af mörg-
um illa séðir og óvinsælir, sem
öðrum fremur benda á það, sem
illa fer í fari annara. En um
slíka smámuni dugir ekki að
fást, og munu fáir þess vegna
I leggjast á móti framgangi nauð-
synjamála. Þeir sem berjast
fyrir góðu máli, mega sízt af
öllum láta undan síga, vegna
andúðar og erfiðleika og þeirmega
altaf vænta sigurs að lokum.
Balkan-ófriðurinn.
Khöfn, FB., 23. okt. ’25.
Símað er frá Aþenuborg, að
griskar hersveitir hafi farið yfir
landamæri Búlgaríu. Litilsháttar
bardagi byrjaði i gær. Grikkir
létu flugvélar skjóta á smáþorp.
Bretar og Frakkar reyndu á síð-
ustu stundu að miðla málum,
en tilraun þeirra varð árangurs-
laus. Grikkland hefir með þessu
brugðist skyldum sínum gagn-
vart þjóðbandalaginu, sem með-
limur þess, og álasa heimsblöð-
in þeim þunglega fyrir breylni
þeirra. — Símað er frá Sofia,
að þorpið Partz brenni vegna
árásar Grikkja.
Frá Yestur-islendingum
Jóhannes Jósefsson íþrótta-
kappi var staddur í Winnipeg
seinni hluta ágústmán. ásamt
fjölskyldu sinni. Sýndi hann
listir sinar einn dag i viku á
Orpheus-leikhúsinu, og þóttu
þær iangbezta atriðið á skemti-
skránni. Ileimskringla kemst svo
að orði um Jóhannes: »Hann
hefir margoft sýnt, að hann ber
velferð íslenzkrar þjóðrækui fyrir
brjósti. Má t. d. benda á hið
höfðinglega tilboð hans, að gefa
100 dollara á ári í næstu tíu
ár til verðlauna fyrir kappglím-
ur, sem háðar verði i sambandi
við þjóðræknisþingið. Fyrsti á-
rangur þess tilboðs var stofnun
glímufélagsins Sleipnir, er glím-
una sýndi á íslendingadaginn
hér í Winnipeg. Undir verndar-
væng Jóhannesar efndi glímu-
félagið til skemtunar þ. 27. ág.«
Sigfús Halldórsson ritstj. Heims-
kringlu stýrði skemtuninni, séra
Jónas A. Sigurðsson hélt ræðu,
Haraldur Sveinbjörnsson skýrði
leikfimi Niels Bukh, en hann
stundaði nám i Ollerup hjá
Bukh, ásamt Jóni Þorsteinssyni,
er stóð fyrir Noregsför íslenzku
glímumannanna. Frank Frede-
ricksson iþróttakappi hélt og
ræðu og E. P. Jónsson las upp.
Pví næst ávarpaði Jóhannes
fólkið, og segir Heimskringla um
ræðu hans: »Erindið, sem hann
flutti, var meitlað mál, bundið
Ijóð, í óbundinni ræðu, á gull-
aldar íslenzku«. Var honum
þakkað með dynjandi lófataki.
Því næst sýndi Jóhannes leik-
fimisæfingar með dætrum sin-
um, Sögu 14 ára og Heklu 12
ára. Segir Heimskringla, að svo
mikill fegurðarþokki hafi verið
á sýningu þeirra, að þær hafi
heillað hugi áhorfenda, jafnt
kvenna sem karla. — Frá Winni-
peg fór Jóhannes suður til
Californiu.