Dagblað - 26.10.1925, Qupperneq 1

BLÖÐIN eru áhrifamikill mált-
arliður i hverju þjóðfélagi,
og getur miklu valdið um
hag aiþjóðar, hvernig þeim er
stjórnað. AUur þorri landsfólks-
ins lætur sig miklu skifta um
innihald þeirra, og fer smekkur
uianha fyrir máli og rithætti
mjög eftir blöðunum. Dagblaðið
.hefir hingað til haldið sig fyrir
utan allar stjórnmáladeilur, en
hygst að beita áhrifum sinum í
þá átt, að til bóta sé hugsunar-
hætti manna og smekk. Þess
vegna hefir blaðið forðast deil-
ur, en vill þó ekki láta afskifta-
iaus þau mál, sem allan hávaða
marina varðar án tillitst til stjórn-
inála. — Illu heilli hafa blöð
okkar oft vaðið í aur og ýras'
urn óþerra og því stórspiit stnekk
nianna og fegurðartilfinningu.
Hér skal ekki farið út í neinn
samauburð um hvert blaðanna
hafi gengið lengst fram í þessu,
en benda má á, að Morgunblað-
ið hefir látið sig lítlu skifta á
hvern veg greinar þess hafa ver*
ið skrifaðar. Og væri betur að
ritstjórar þess væru vandlátari
um íslenzkt mál, en raun ber
vitni um. —
í Alþýðubiaðinu hefir undan-
farið bólað á töluverðum glanna-
skap um almenn siðferðismál.
Er hér átt við greinar þær, sem
auðkendar eru með br. Ekki
munu þær vera eftir ritstjórann,
þvi Hallbjörn ritstjóri er meiri
smekkmaður á mál, en þar kem-
ur fram, þótt lionum séu að
vísu nokkuð mislagðar hendur.
Greinarhöfundur gerir sér leik
að því, að skrífa glannalega um
áfengisdrvkkju og er það illa
farið, enda þótt það muni láta
vel í eyrum óreglumanna og
trantaralýðs. I*að er gott að verka-
^enn sameinist um stefnnmál
‘Sl(r og gefi út blað þeim til stuðn-
og gengis, en það hlýtnr
vera sjálfsögð krafa allra
góðr« manna, að þau blöð séu
til hneykslunar alþjóð, en
ST° heflr a. m. k. veriö nm
tvær. greinar þessa áðurnefnda
höfundar. Áfengissukkið í þess-
um bæ hefir síðan 1922 verið
svo mikið, að sízt er á bætandi
með ábvrgðadausu hjaii um
»glnssa« og þess háttar. — Ber
útgefendnm aðcins að skoða
þetta sem bendingu uin, að þeir
láti slíkt ekki koma oftar fyrir
almenningssjónir.
Blöðin eiga að haíá bætandi
áhrif á hugsunarhátt fjöldans
en ekki spilla honuiu. Og fátt
er jafn skaðlegt hér i landi og
einmitt losaraskapuriou í áfeng-
ismálunum. —
Utan úr heimi.
K.höfn, FB. 24. okt. ’25.
Tyrkir sjálfnm aér líkir.
Ábyggilegar fregnir herma, að
í hefndarskyni við Breta hafi
Tyrkir rænt 500 kristnnm mann-
eskjum i Mosulbéruðunum og
slrádrepið flestar. Sumt af fólk-
inu var selt í ánauð, konur sví-
virtar og seldar 200 eigendum
kvennabúra.
i Alþjóðabandaiagfð oe Balkan-
ófrlðnrinn.
Símað er frá London, að Bnl-
garía hafi skorað á Alþjóða-
bandalagið að skerast í leikinn,
Framkvæmdarráðsfundnr kemur
saman á tnánudag. Grikkjum og
Búlgörum hefir verið boðið að
seuda þanguð íulltrúa.
Símað er frá Aþenuborg, að
stjórnin hafi bannað hernum að
halda áfram árás sinni fyrst
um sinn.
Andatada Bnglondtnga gegn
Kommnnistnm.
Símað er frá London, að yfir-
heyrsla sé byrjnð á 12 ráð-
stjórnarsinnmn, er voru hand-
. samaðir fyrir nokkru siðau.
Rlkisákærandi benti stjórninni
á, að heimiit væri að handsama
hvern þann, er útbreiðir kenn-
ingar kommunismans.
f Ástandid á Balkaa.
Símað er frá Beriín, ad
þýzkir fréttaritarar saður á
Balkanskaga álíti ástandið mjög
iskyggilegt.
Grænlandsmálið.
i.
Horfnr.
Meðan deilan stóð sem hæst
um Grænlaud miili Norðmanaa
og Dana fyrir tveim árum síð-
an, ritaði ég nokkrar greinar
uæ málið i dagblaðið Vísi —
og einnig í norsk blöð. — Var
það i tvennum tilgangi gert,
Fyrst var það, að ég viidi fræða
almenning um sannan gang
málsins, þar eð fréttir þær, er
blöðunum bárust, voru mjög
slitróttar og ófullnægjandi, En
svo var og hitt, að rniér virtisi
það óhæfa, að vér íslendingar
sætum áhugalausir hjá og kær-
ingarlitlir, er deilt var um land
það, er geymir heilan kafia sögu
vorrar og grafir Qölda margra
feðra vorra og frænda.
Hvað sem rikisréttindum Græn-
lands líður, — og um þá hlið
málsins læt ég sérfræðingana
deila að sinni, — þá er þó eitt
víst, að engin önnur þjóð á þar
meiri itök né sterkarí frá fornu
fari en íslendingar. Sú þjóð, er
nú ræður þar í landi, hefir aldr-
ei eignast þar önnur réttindi né
meiri en þau, er hún taldi sig
einnig eiga hér á laudi til
skamms tíma. Telja þjóðréttar-
fræðiugar, að það sem ranglega
er fengið, hljóti aldrei hefðar-
rétt að alþjóðalögum. Kom þetta
líka í Ijós i samningagerðun-
um eftir styrjöldina miklu, er
Serbía m. a. fékk aftur land, er
hún hafði átt fyrir 600 árum
siðan.-------
Blindur er sá maður, er eigi
aér það fyrir, að deiluuni um
Grænland veíður eigi lokið, fyr
en raáUð verður tekið fyrir frá