Dagblað - 08.12.1925, Side 1

Priðjudag /w #" I. árgangur.
8. desember Ty I ^ #^/S 259.
1925. Aft/Mlf tölublað.
iFSSTARF einstaklingsins
ræður mestu um hvert hlut-
skifti hans verður i lifinu.
Fjölbreytni, atvinnuveganna er
nú orðin miklu meiri en áður
var, þótt íslendingar sé ekki enn
sambærilegir við aðrar þjóðir,
þar sem atvinnulifið er mörgum
sinnum fjölþættara og miklu
fleiri leiðir til sjálfsbjargar.
Verkaskifting er alstaðar nauð-
synleg, og einhæfni í atvinnu-
rekstri leiðir öðru fremur til
kyrstöðu og afturfarar, og hlýt-
jjir að verða þess valdandi, að
«rlend yfirráð nái því tangar-
haldi á lifi manna og athöfn-
un\, sem hægara er að komast
undir en losa sig við. — Afkoma
einstaklingsins mótast einkum af
tvennu: hvert lífsstarf hann vel-
ur sér og hvernig hann rækir
stöðu sína. Ýmsar ytri aðstæður
koma einnig hér til greina, og
geta valdið miklu um hver ár-
angurinn verður af æfistarfinu.
Reynir mest á manngildið að
mæta andstæðunum og sigrast
á þeim erfiðleikum sem að-
staðan skapar.
Ekkert er eins nauðsynlegt
og það, að hver og einn velji
sér starf og stöðu eftir því sem
hneigð hans bendir helzt til, og
má því aðeins vænta góðs ár-
angurs af æfistarfinu, að ein-
staklingurinn iendi á réttri hillu
í lífinu. En mörgum skjátlast í
sjálfsvalinu um lífsstarfið, og
einmitt þess vegna verða mis-
tökin svo mörg í athafnalífinu.
Mörgum hugsandi mönnum er
það nú áhyggjuefni, hvert stefn-
ir í atvinnuvali hinnar uppvax-
andi kynslóðar. Flest bendir til
að unga fólkið sé að verða frá-
fiverft allri algengri vinnu, og
að það eigi flest aðeins eitt sam-
eiginlegt takmark, en það er að
ka*a sem hægast og ininst fyrir
lífinu 0g lifa sem mest á kostnað
annara án verulegs erfiðis.
^er á landi hneigist hugur
ungra manna einkum að einu
starfi, en það ^er verslun.
Verslunarstéttin er þegar orð-
in meira en nógu fjölmenn, og
sízt þörf fyrir hina miklu við-
komu verslunarhneigðra manna.
Ef svo heldur áfram, horfir þar
til vandræða, því verslunarat-
vinna hér á landi er svo þröng-
uin takmörkum bundin vegna
legu landsins og annarar að-
stöðu, að einungis ákveðinn
fjöldi manna kemst þar að, svo
lífvænlegt geti talist. Hver og
einn reynir að koma ár sinni
sern bezt fyrir borð, svo róður-
inn að þessu sameiginlega tak-
marki verði sem hægastur. Allir
gera það sem þeir geta til að
bera sem mest úr býtum, en
reynslan verður sú, að hver
þvælist fyrir öðrum og einn
dregur annan niður, og hin
sameiginlega útkoma verður fá-
tækt og framtaksleysi.
Fólk verður að skilja, að ein
takmörkuð atvinnugrein getur
ekki tekið við nema ákveðinni
tölu manna, og því nauðsynlegt
að snúa sér einnig -til fleiri
hliða, þar sem betri úrkostir
bíða athafnamannsins.
í öllum iðnaaörgreinum erum
við mjög skamt á veg komnir,
og þar vantar hæfa menn á öll-
um sviðum. Sá vísir að inn-
lendum iðnaði, sem hér er kom-
inn upp, gefur vonir um að
þar sé mikils að vænta, sem
mörgum manni getur orðið að
arðvænlegu lifsstarfi. En okkur
vantar fleiri menn til viðbótar
þeirn, sem fyrir eru. f*ar er
bæði skortur á fjölhæfum at-
hafnamönnum til að brjóta nýj-
ar leiðir og endurbæta gamlar
vinnuaðferðir, og einnig tilfinn-
anleg vöntun á óbreyttum verka-
mönnum til framkvæmda nauð-
synlegustu iðnaðarstarfa. þangað
ættu menn fremur að sækja til
fjársöfnunar og fremdarorðs, en
inn fyrir búðarborðið og myndi
það mörgum reynast arðvænleg
leið til sjálfbjargar.
Utan úr heimi.
i _______
Khöfn 7. des. 1925.
ðfriðnrÍDn í Sýrlandi.
Símað er frá París, að eftir
ákaflega harða árás hafi Frökk-
um tekist að undiroka Drúsa-
flokkinn í Sýrlandi. Hafði verið
barist með öllum hugsanlegum
nýtizku stríðstækjum, flugvélum,
tanks o. s. frv. Bardaginn fór
fram af hinni mestu grimd.
Frá Pýzkalaudi.
Simað er frá Berlin, að Hin-
denburg hafi beðið Luther og
alla ráðherrana að gegna stjórn-
arstörfum áfram, þangað til
nýja ráðuneytið sé myndað.
Khöfn, FB. 8. des. ’25.
Einræðið á Spánl.
Simað er frá London, að
fregnritari á Spáni fullyrði, að
alt sé eins og það áður var.
Rivera ráði einn öllu.
Alþjóðabandalagsfandnr.
Símað er frá Genf, að fram-
kvæmdarráð Alþjóðabandalags-
ins komi saman á morgun til
þess að ræða ýms merk mál,
t. d. sameiginleg samtök og und-
irbúning afvopnunar.
Síma-kappteflið.
Bor ð I.
ísland. Noregur.
Hvítt. Svart.
19. Bg3—h2 c7—c6
20. d5xc6 b7 Xc6
21. bfl—e2
Borð II.
Noregur. ísland.
Hvítt. Svart.
19. a2xb3 f7—f6
20. e5xf6 Rd7Xf6
21. Df4—g4