Dagblað - 08.12.1925, Blaðsíða 3

DAG6LAÐ
3
\ ,
Loflskeytamenn og utgerðarmenn
bafa nýlega gert með sér kaup-
samning fyrir komandi ár.
Jarðarför Friðjóns Kristjánssonar
stud. theol. fer fram á morgun.
Peningar;
Sterl. pd............... 22,15
Danskar kr............. 114,06
Norskar kr.............. 93,24
Sænskar kr.............i 122,38
Dollar kr.............. 4,578/*
- Gullmörk ................. 108,81
Fr. frankar ............ 17,79
Hollenzk gyllini....... 183,97
Ferðabókarblöð 1925,
Frá Kína.
1. október.
Ég talaði á tveim samkomum
í Sítwan. Á sunnudaginn sóttu
menn samkomuna mjög vel; um
mesta annatímann bæltir þó
kínverskum safnaðarmeðlimum
mjög við að gleyma helgi hvíld-
ardagsins. Séu þeir að einhverju
háðir heiðnum mönnum, eins
og oft vill verða, eru þeir neydd-
ir til að vinna jafnt helga daga
og virka.
Kringumstæður eru líklega
erfiðari i Sítwan, en á nokkr-
um öðrum stað á starfsviði okk-
ar í Kína, Hefir bærinn í mörg
ár blátt áfram verið hringsettur
af ræhingjum. Ekkert eftirlit
geta kristniboðarnir veitt út-
stöðvunum. í fyrstu og síðustu
útstöðvaferð sinni lenti Anda í
kióm ræningjanna.
Kirkjuhúsinu í Sitwan mun
ég seint gleyrna. — Hin miklu
musteri eru ofboð sjaldan tákn
þess að safnaðarlífið sé með
miklum blóma. Fað er því ef
til vill ekki ætíð óviðeigandi, að
safnaðarhúsið hefir hlotið hið
upprunalega nafn safnaðarins
sjálfs, »kirkja«, þ. e. hús Drottins.
En söfnuðurinn i Sítwan hefði
átt betra hús skilið. Paö er svo
litið, að börnunum verður að
vísa frá almennum samkomum;
en öllu verra er það þó, að
húsið er svo lélegt og ljótt, að
það jafnast á við samkomuhús
útstöðvanna sumra. Er að því
mikill bagi fyrir safnaðarstarf-
semina.
Ólafur Ólafsson.
Fiskyeiðar í Da?)mörku
1924.
Samkv. nýútkomnum skýrsl-
um hefir sjávaraflinn f. á. num-
ið samtals 441/8 milj. kr., eða
nál. 10 milj. meira en 1923. —
Tala þeirra manna sem fisk-
veiðar stunda á sjó, er rúm 18
þúsund. — Skip og bátar, stórir
og smáir, nema 15,400, og er
fiskiflotinn allur nær 22'/2 milj.
kr. virðingarverðs, en allur út-
búnaður til fiskveiða nál. 18
milj. kr. virði. — Eins og kunn-
ugt er, styrkir rikið fiskveiðarn-
ar. Ríkið hefir lánað 1924 til
báta- og skipakaupa 346l/2 þús„
kr., og lánsfélögum fiskimanna
hafa verið veittar 105 þús. kr„
til útlána.
Gamlar fornminjar. Skamt
frá Haugasundi í Noregi hefir
nýlega fundist haugur meö
merkilegum fornminjum. Voru
þar m. a. gullhringir, skjöldur,,
spjót o. m. fl. Er talið, að haug-
ur þessi sé frá 6. öld e. Kr„
Búist er við að finna þar fleira
verðmætra muna.
Sonnr jarnbrantakóngfslng.
stundi Kirk upp, án þess að veita oröum hans
eftirtekt. Konum hættir auðveldlega við afbrýðis-
semi, eins og þér þekkið til, Runnels? Hvað
haldið þér, að hún muni gera?
— Verið ekki að brjóta heilann um það. Ég
er að hugsa um Cortlandt. Hvað mun hann
gera, ef hann verður þess var, að honum hafi
skjátlast?
— P*að neyðist hann til að verða. Ég ætla að
segja honum það. Konan hans mun einnig segja
honum það. Guð minn góður! Skiljið þér ekki
hvernig þetta horfir alt saman fyrir mér? En
annars í fullri hreinskilni, Runnels, þér efist þó
ekki um mig?
— Nei — en þvílikt og annað eins kvöld og
þetta! Langt eins og heilt ár. Komiö nú með
naér burt héðan. t*ér verðið að fara að hátta.
— Eg held hreint ekki, að mér sé mögulegt
að hugsa til að sofna, áður en ég hefi ráðið
fram úr þessu. Hann varð alveg utan við sig á
ný. Félagar mínir halda, að ég hafi svikið
Wanninn, er gerði mig að vini sínum.
— Við skulum ekki tala meira um þetta, og
a> m. k. getum við ekki setið hér alla nóttina.
þjónarnir verða steiuhissa á öllu þessu uppi-
standi.
Runnels gat fengið Kirk til þess að fara í
yfirhöfnina og reyndi að telja um fyrir honum
á allan hátt.
Er þeir gengu fram svalgöngin, sem nú voru
alveg tóm, sáu þeir Clifford bregða fyiir sem
snöggvast; en þeir vóru alls annars hugar og
veittu því enga eftirtekt, hvað hann gæti verið
þar að gera einsamall svona seint. Er þeir komu
út á götuna, sáu þeir, að klukkan hinumegin
torgsins var orðin tvö. Þar eð engir vagnar voru
sjáanlegir, og þeim fanst báðutn, að þeir þyrftu
hressingar við, urðu þeir ásáttir um að fara
gangandi til Aucon.
Rétt á eftir hélt Cliíford hægt í áttina á eftir
þeim, en gætti þess, að hæfilega langt væri á
tnilli þeirra.
Örvæntingarþrungin gremja lagðist eins og
farg á huga Kirks, er honum varð það fyllilega
Ijóst, hve víðtæk og alvarleg þessi ásökun Cort-
landts í raun og veru var. Hami var hljóður,
en svipur hans varð svo sár og sleingerfings-
legur, að Runnels varð hálf skelkaður og var á
báðutn áttum með, hvort hann ætti að fara frá
honum eða ekki, er þeir skildust á horninu við
Tivolí-hótelið. Er þeir höfðu boðið hver öðrum
góða nótt, var Runnels kominn á fremsta hiunn
með að snúa við og bjóða Kirk að vera hjá
honum um nóttiua, en hann lét það þö vera.
Hann hugsaði með sér, að það væri ltklega ekki