Dagblað - 12.12.1925, Side 3

DAGBLAÐ
3
Utan úr heimi,
Kliöfn, FB., 10. des. ’25.
Bæjarðtjórnarhosningar í Osló.
Símað er frá Osló, að í bæj-
arstjórnarkosnÍDgum hafi hægri-
menn nnnið á, en sócialistar,
kommunistar og verkamenn hafi
fveimur atkvæðum færri en
fyrstefndir til samans.
Róssar og Tyrkir.
Simað er frá Vínarborg, að
heyrst hafi þar, að Rússar ætli
að aðstoða Tyrki, ef þeir fari í
strið út af Mosúlmálinu.
hngmannsefni
Kjósar- og Gullbringusýslu.
Framboðsfresturinn í Kjósar-
og Gullbringusýslu var útrunn-
in kl. 12 í nótt. — Þrjú fram-
boð höfðu komið fram: Ólafur
Thors, Haraldur Guðmundsson
og Jón H. Porbergsson á Bessa-
stööum.
Sigurður Eggerz, senr talið var
vist að yrði í kjöri, hefir dregið
sig til baka.
Friðþjófnr H. Jónasson pí-
anoleikari (sonur Jónasar H.
Jónssonar fasteignasala) dvelur
nú í Winnipeg og kennir
pianóleik.
1 er slðasta tækifæri.
Melis, smáhöggvinn á 0,40 V* kg
Steyttur syknr 0,30----------
Kandís, rauður 0,50-----------
Sveskjur á 0,65-----
Rúsínur á 0,80 — —
Rúsínur, steinalauar 1,25 — —
Kaffi, br. og malað 2,70 — —
»Pette«-kakaó 1,50 — —
Hveiti nr. 1 0,30 — —
Hveiti i 7 lbs. pokum 2,50 pk.
Hrísgrjón á 0,30 'fi kg
Hrísinjöl í pökkum, ódýrt.
Haframjöl á 0,30 */2 kg
Sagógrjón góð og ódýr.
Súkkulaði, margar tegundir,
afar ódýrar.
Jarðepli á 7,50 pokinn.
Stelnolía, Suuna á 0,32 literinn.
Gerið svo vel og sparið yður
ómak og hringið í síma 1798.
Hermann Jónsson,
Óðinsgötu 32.
Til þess að dreifa jólasöl-
unni yfir fleiri daga, látum
við
ókeypis
nálar og nokkrar plötur
(auk happdrættismiða)
með hverjum
Grammofón
sem keyptur er hjá okkur
fyrir 16 desember.
cyCljééfœrafíÚBÍé
"Verslið við Vikar! Það verð-
ur notadrýgst. Guðm. B. Vikar,
Laugavegi 21. (Beint á móti
Hiti & Ljós.) Sími 658.
8»anr járnbrantaliðngsiiiB.
— Nei, ég drekk ekki mikið. Ég hefi hérna
dálítið handa þér.
Hann tók bikarinn út úr flauelshulstrinu og
setti hann á borðið.
— Þetta gáfu þeir mér.
— Hann er failegur, en ég er ekkert gefin
fyrir þess háttar hluti.
— Þeir gáfu mér þetta lika.
Hann fleygði úrinu með skrautlega fanga-
öiarkinu í fang hennar.
— Ó, það er Ijómandi fallegt.
— Já, ég bjóst við þvi, að þér myndi geðjast
að því; það er frá Anthóny.
Hann hló, en svo fór kuldahrollur um hann,
eins og nistings kaldur vindur hefði nætt inn á
l)ert brjóstið á honum.
— Pú — virðist vera fjarskalega æstur út af
þessum gjöfum og endurminningunum uin þær.
þú hafðir þó auðvitað búist við---------—
Hann greip fram í fyrir henni, og það var
hann sjaldan vanur að gera, er hún var að
tala:
— Anthóny hélt ræðu fyrir mér, þegar hann
afhenti mér þetta — mjög fallega ræðu, og fór
"'törgum fögrum orðum um vináttu sína og
þ^kklæti.
Hann hafði upp fyrir henni orð Kirks, eins
°g hann gat bezt munað þau, og spurði svo:
— Hvernig lízt þér á?
— Mér virðist hann tala mjög opinskátt og
hreinskilnislega. En til hvers ertu að segja mér
þetta núna, úr því ég get alt eins vel fengið að
heyra það á morgun? Ég er alveg að sálast af
þessum hita.
— Hann kannaðist opinberlega við skuld sína.
Frú Cortlandt sperti upp augun. Petta var
ekki maðurinn, sem hún þekti svo vel. Núna
var hann sannarlega nærgönguli, og einskonar
yfirlætisbragur á honum, og hann horfði á hana
með sama meinfýsnis-glottinu, sem hafði gert
hana svo reiða fyr um kvöldið.
— Nú, komstu þá að efninu, maður! sagði
hún gremjulega. Ég skil ekki, hvað þú ætlar
þér með öliu þessu rausi. Ef þú ætlaðir ekki að
taka við neinu frá honum, hvers vegna varstu
þá að fara þangað?
Hann fór að hlæja hátt og rosalega, án þess
að nokkur ástæða virtist vera til þess. Axlir
hans skókust til, hægt í fyrstunni, en svo sterk-
ara og sterkara, flatt brjóst hans gekk í þung-
um bylgjum, og hann stóð alveg á öndinni.
Petta var injög óskemtileg sjón, og hún stóð
upp og horfði á hann bæði hrædd og hissa.
En hann hélt áfram að hlæja, og hlátur hans
varð ennjofsalegri og ákafari. Hann hristist og
skókst eins og í krampahriðum, og hann hafði
b