Dagblað - 20.12.1925, Blaðsíða 7

DAGBLAÐ
7

Færeyski danzflokknrinB,
sem undanfarið befir verið á
ferð um Noreg, bélt heimleiðis
frá Björgvin með »Lyru« síðast.
Þeir fóru víðsvegar urn Noreg
og var hvervetna ágætlega fagn-
að. Vóru þeir gestir ungmenna-
félaganna og ýmsra ágætis-
rnanna er að þeim standa, og
var þeim alstaðar veitt ókeypis
beini. Fóru þeir norður tii
Þrándheims og svo suður meö
landi aftur til Björgvinjar. í
Álasundl og víðar sýndi borgar-
stjórn Færeyingum virðingu
sína og vinsemd með því að
láta draga flagg á stöng á opin-
berum byggingum sínum. í
Osló hélt Rolf Tommesen rit-
stjóri snjalla ræðu fyrir þeim á
samsæti, er þeirn var haldið i
hátíðasal Háskólans — eins og
og glimumönnum vornm i sum-
ar. — Eru Færeyingar vel á-
nægðir ineð ferðina, og er að
vænta, að utanför þessi veki
nýjan áhuga og þjóðarkjark
hjá þessari fámennu og efnilegu
frændþjóð vorri.
Ssmir JárnbrantakOnsains.-'
— Ég hefi aldrei haft hugmynd um, að þú
bærir þess háttar tilfinningar í brjósti. Eg hefi
aldréi vitað, að þú gœtir fundið til á þann hátt,
mælti hún kuldalega. En þér hefir skjátlast
voðalega.
— Ætlarðu þá að segja, að þú elskir hann
ekki?
— Nei, ég hefi elskað hann lengi — ég man
ekki, hvenær það byrjaði. Hún talaði eins og
ósjálfrátt og horfði fram hjá honum, eins óg
væri hann alþekt mynd, sem hún fyrir löngu
væri orðin þreytt á að skoða. Ég hefi aldrei
vitað það fyr, hvað ást er meira að segja aldrei
dreymt um það. Ég væri fús til að leggja lif
mitt í sölurnar nú þegar til þess að gera
þetta ónýtt, sem þú hefir nú gert, einmitt hans
vegna, af því hann er saklaus. Ö, vertu ekki
að gretta þig svona; það er satt. Hann elskar
dóttur Garavels og ætlar að giftast henni.
— þetta veit ég alt saman. Ég heyrði ykkur
tala um það í dagstofunni um daginu.
— Gerðu svo vel að hlusta á mál mitt. Ég
n,an ekki núna, hvað ég sagði þá, enda er al-
Veg sama um það. í*ú hefir lagt alt of mikið
UPP úr því. Nú verðum við að segja hvert öðru
til syndanna, hispurslaust, áður — hún þrýsti
böndunum að gagnaugunum, eins og höfuðið
Vær* að rifna sundur — áður en það verður of
seint og ómögulegt. Ég hefi aldrei logið að
þér, Stefán, eða hvað?
— Ég hefi verið vanur að halda það.
— Ég skal nú segja þér allan sannieikann
án þess að hlífa sjálfri mér. Ég held að þetta
hafi byrjað kvöldið góða í Taboga, þegar hann
kysti mig. Það er í einasta skiftið, sem ég hefi
gert þess háttar. í*að var dimt, við vorum al-
ein, og ég var hrædd, og af hans hálfu var það
ekkert annað en augnabliks hræring. En það
vakti mig af svefni, og ég skildi í einu vetfangi,
hve hann var mér dýrmætur. Ég mundi þá
þegar hafa gefið mig á hans vald, ef hann hefði
leyft mér það, en hann var alveg frá sér af
hræðslu. Hann fór að tala um þig, og afsakaði
sig allan hátt; ég hefi aldrei séð nokkurn mann
eins algerlega frá sér af örvæntingu. Fegar ég
fékk næði til að hugsa mig um, reyndi ég aö
berjast á móti þessari ástríðu. En það stoðaði
ekkert, og svo hætti ég alveg við það. Siðarn
gerði ég mér alt far um að hitta hann sem oft-
ast. Ég lét hann ætíð sæta bezta tækifæri sem
hugsast gat, en það var eins og hann gæfi því
engan gaum. Daginn góða í villirunninum var
ég aiveg æst yfir kulda hans og kæringarleysi.
Eg rak hestana burt, án þess að hann yrði
þess var. Ég sló í þá með svipunni, og ég bauð
sjálfa mig fram svo berlega sem frekast var unt,
Jólagjafir
til sýnis í dag en söSu á morgun:
Saumaborð
Reykborð
Nótnaskápar
Spilaborð
Pianobekkir
Orgelstólar
Bókahillur
Samleggsborð
Barnastólar
Stofuborð
Strástólar og Stráborð
Gólfteppi
Dlvanteppi
Divanar
Skrifborðsstölar
og margt fle ra.
Alt vönduðustu vörur. — —
Jonatan Þorsteinsson,
Langareg 31 & Vatnsstíg 3.
Símar: 454, 864 & 166
ísbil