Dagblað - 22.12.1925, Qupperneq 1
Priðjudag m úrgangur
22. desember 7*/ J jfij ^ gM #A&k 273.
1925. WW &# ^ tölublað.
FJALLLEIÐIRNAR íslenzku
hafa löngum verið hættuleg-
ar að vetrarlagi og mörgum
orðið þær torsóttar yfirferðar.
Hefir þar oft reynt á þrautseygju
og karlmensku vegfaranda, og
ósjaldan hafa ferðamenn orðið
íslenzkum auðnum og illviðrum
að bráð. Eru þeir óteljandi, sem
íarist hafa á fjallleiðum hér á
landi, en fá eru árin, sem enginn
hefir orðið úti.
Ýmislegt hefir verið gert til
að gera þessar leiðir hættuminni
yfirferðar, fyrst komu vörðurnar
og siðan »sæluhúsin« á stöku
stað, en nú er síminn orðinn
helzti leiðarvísirinn og sá ör-
uggasti. Hefir þeirri meginreglu
viðast verið fylgt, að leggja sira-
ann meðfram fjallvegunum, en
þó er sumstaðar út af því brugð-
ið, eins og t. d. í Kerlingarskarði
milli Staðarsveitar og Stykkis-
hólms. þar liggur síminn á
nokkrum kafla alllangt frá veg-
'inum og yfir þverhnýpt gljúfur,
sem á rennur eftir. Er því stór-
hættulegt að fylgja þar síman-
um því ekkert ber á gljúfrinu
fyr en komið er fram á gilbrún,
en hverjum sem fram af fer er
dauðinn vís. Mætti ekki minna
vera en staurarnir, sem standa
á hvorum gilbarmi væru auð-
kendir svo að enginn gæti vilst
á, en helst þyrfti að færa síma-
línuna upp að veginum og það
því fremur, sem þessi leið er
mjög fjölfarin en oft ill yfirferðar.
Sæluhúsin eru eins og altir
vita, mjög mismunandi og geng-
ur illa að halda þeim óskemd-
um. Ekki vegna veðra og nátt-
úruafla, heldur vegna skemdar-
eðlis mannanna sjálfra. Er furðu-
legt, að nokkur maður skuli
geta fengið sig til skemdarverka
á jafn nauðsynlegum hlífðar-
skýlum og sæluhúsin eru. Sum-
staðar eru nauðsynlegustu áhöld I
H1 hitunar og matargerðar í
s®luhúsunum, en ekki nærri
ulstaðar, en þau vilja fljótlega
ganga úr sér ekki síður en hús-
in sjálf og af sömu ástæðum.
Öll sæluhús þyrftu að vera byrgð
af nauðsynlegustu áhöldum og
nokkru af vistum, og ætti þyngsta
hegning að liggja við þjófnaði
á þeim hlutum eða skemdum
að nauðsnynjalausu. Sæluhúsin
hafa bjargað mörgu mannslífinu
en miklu fleirum myndi hafa
orðið lengra lífs auðið ef sælu-
húsin væri betur útbúin og því
minni freisting til að tefla á
tvær hættur við að ná til bygða.
Þólt nokkuð hafi verið gert
til öryggis á fjallleiðunum vant-
ar ennþá nauðsynlegasta björg-
unartækið, en það er sími í
sœluhúsin. Má merkilegt heita,
að þvi skuli ekki hafa verið
komið í verk fyrir löngu, eða
strax og sími var lagður um «
þær slóðir. — Þegar búið er að
leggja síma inn i sæluhúsin og
byrgja þau af nauðsynlegustu
áhöldum til hitunar, eru fjall-
leiðirnar orðnar hættulitlar yfir-
ferðar. Þetta eru þær öryggis-
ráðstafanir, sem eru einna nauð-
synlegastar og þeim þarf að
koma i framkvæmd sem fyrst,
þvi það munar um hvert manns-
lífið. —
+
Franz Siemsen
fyrv. sýslumaður i Kjósar- og
Gulibringusýslu lézt í nótt að
heimili sínu, Ingólfsstræti 5, eft-
ir langvarandi hjartasjúkdóm.
Sigurður Jónsson frá Tzta-
felli áður ráðherra, nú lands-
kjörinn alþingismaður hefir sagt
af sér þingmensku, vegna las-
leika. Ágúst Helgason i Birtinga-
holti er varamaður hans og mun
hann taka sæti á næsta þingi.
Ásu-strandið.
Nánari fregnir eru nú komn-
ar af strandinu, þótt orsök þess
sé enn ókunn. — Ása var á út-
leið, er þetta bar að, fór héðan
í fyrrakvöld kl. 8 og ætlaði vest-
ur fyrir land. Eftir áttavitanum
að dæma héldu þeir rétta leið
vestur fyrir, og vissu ekki fyr
til en skipið rakst á. Sjór féll
þegar inn og björguðust menn
nauðuglega í skipsbátana. Voru
sumir fáklæddir og náðu engu
með sér, hvorki fötum né vist-
um. Þorðu þeir ekki að leita
lands þvi þeir hugðu sig vera
undir Svörtuloftum. Sáu þeir
ekki til lands vegna myrkurs og
hríðarveðurs sem var á. Héldu
þeir sig því útifyrir, og þegar
birti gátu þeir ekki leitað
lands, vegna þess að hvassviðri
stóð af landi. Áttu þeir fult í
fangi með að verja bátana
áföllum, og voru auk þess mjög
illa útbúnir eins og fyr segir.
Um hádegi bar þar að þýzk-
an botnvörpung Alexandiaze, og
nær samtímis kom norskt fisk-
tökuskip La France sem var á
leið til Sands en gat ekki hald-
ist þar við vegna veðurs og ætl-
aði því að hleypa suður fyrir
nesið. Fóru bátarnir sinn að
hvoru skipi, en siðan varð að
samkomulagi að La France flytti
þá alla til Hafnarfjarðar. Má
segja að betur hafi tekist til um
björgunina en áhorfðist um tíma.
Voru menn hér orðnir hræddir
um að meira væri orðið að en
raun varð á.
Sjópróf út af strandinu verð-
ur haldið í dag eða á morgun.
Sfmslit hafa víða orðið nú í norð-
anveðrinu. Er sambandslaust við
Aknreyri og þar íyrir austan. Eiunig
hefir verið sambandslaust við
Hornafjörð nokkurn tíma vegna
SÍmslita.