Dagblað - 02.01.1926, Page 3
DAGBLAÐ
3
Utan úr heimi.
Khöfn 31. des. 1925.
Stórtjón regna vatnsíióða
Eftir langvarandi frostatíð og
snjóþyngsli um alla Mið-Evrópu
er komin asahláka. Símfregnir
hvaðanæfa herma, að fljótin flói
yfir alla bakka og valdi flóðin
alstaðar afskaplegu tjóni. Fjórir
hreppar í Ungverjalandi eru
undir vatni og 10 í Rúmeníu
kvikfénaður hefir druknað í
þúsundatali, brýr brotna og hús
komast á flot og menn víða í
lífsháska.
Bankaaamsteypa.
Símað er frá New York City,
að nokkrir stórbankar eigi í
samningum um að sameinast
og yrði þá stofnfé þeirra meira
en miljarður dollara.
Briand knýr fram samkomnlag.
Símað er frá Paris, að hótun
Briands til hinna óánægðu ráð-
herra hafi haft þ*u áhrif. að
samkomulag náðist innan stjórn-
arinnar um að fjármálafrum-
vörpin verði lögð fyrir þingið
næstu daga.
Kipling nser albata.
Símað er frá London, að R.
Kipling sé næstum því batnað.
K.höfn. FB., 1. jan. '26.
Mnssolini og Chamberlain.
Simað er frá Rapalle, að
Chamberlain sé þar staddar til
þess að hvíla sig. Mussolini
heimsótti hann í gær og átti við
hann margra stunda samræður.
Var því haldið stranglega leyndu,
hvað þeim fór á milli, en áliið
er, að aðalsamræðuefnið hafi
verið stjórnmálaástandið í heim-
inum nú, skuldir Ítalíu við Eng-
land, samningurinn milli Tyrkja
og Rússa, og ef til vill nánari
samvinna milli ítala og Breta.
Heimsblöðin ræða þessa heim-
sókn Mussolini af miklu kappi.
Heraukning ltala.
Símað er frá Rómaborg, að
stjórnin ætli að leggja fyrir
þingið frumvarp um mikla
aukning hersins.
Knldar í Bandaríkjum.
Simað er frá New York, að
ákaflegir kuldar sé nú í Banda-
ríkjunum. Eitt hundrað mann-
eskjur hafa frosið í hel.
Vatnavextir í Mið-Evrópn.
Símað er frá Berlin, að Rínar-
fljót sé i ákaflegum vexti. Hefir
flóðið orsakað geypilegt tjóu. —
14 stiga hiti í Berlín og 17 í
Múnchen.
fÆálningarvörur.
Blýhvita, Zinkhvíta, Fernisolía,
Purkefni, Japanlakk.
íiögnð málning.
Ódýrar eD góðar vörur.
Yfir 120 tegundir af veggfóðri,
frá 45 aurum rúllan af
enskum stærðum.
JELf. Hiti ðc Ljós.
Purkaðan smálisk
sem þarf aðeins einnar nætur
afvatn, er bezt að kaupa hjá
Hafliða Baldvinssyni Bergþóru-
götu 43 B. Sími 1456.
Verslið við Vikar! Það verð-
ur notadrýgst. Guðm. B. Vikar,
Laugavegi 21. (Beint á móti
Hiti & Ljós.) Sími 658.
Sennr jdrnbrantakóngglng.
heyra. Ég ábyrgist herra Willams. Það er ann-
ars dásnotur náungi, hann þarna; en hann
heitir alls ekki Anthony, og ekki heldur Locke,
heldur Wellar; og hann er ásakaður fyrir ýmis-
legt annað og meira heldur en sjóðþurð.
Hann horfði sigri hrósandi á fangann og
hvæsti:
— Þarna náðum við loksins í yður, hvað?
— Mér þykir fyrir, að þér komið of seint,
mælti Alfarez smeðjulega. Pessi náungi er þeg-
ar tekinn fastur fyrir morðið á herra Cortlandt.
Og ég fullvissa yður um, að hann verður fyrst
að svara fyrir það.
Kirk kinkaði kolli.
— Pað var leiðinlegt, Williams! Mér þykir
fyrir, að þér skylduð ekki koma í gærkvöld.
Þeir héldu áfram burt götuna, en leynilög-
reglumaðurinn glápti á eftir þeim, og Weeks
gapti af undrun.
— Cortlandt myrtur! stundi hann upp. Ham-
ingjan góða! Og hugsa sér, að ég hefi skotiö
skjólshúsi yfir þessa þorpara!
Williams sneri sér á hæli og þeytti nokkrum
'vel völdum blótsyrðum framan í ístrubelginn.
Er Ramón Alfarez skömmu eftir morgunverð-
»rtima kom heim til Garavels, sat bankastjór-
lnn °g dóttir hans ennþá við borðið, og ræddu
þau í ákafa um viðburð þann, er hrifið hafði
alla borgina.
Æ, eruð það þér, Ramón! mælti hinn aldraði
maður með ákafa. Setjið yður niður og segið
okkur fljótt allar siðustu fréttirnar. Þetta er
voða saga, þetta um lát hins góða vinar okkarf
Ég fór þegar á stað og heimsótti ekkju hans,
en samt get ég ekki almennilega trúað þessu
enn þá.
— Já, það er hræðilegt! Það er ekki lengra
en síðan í gærkvöld, að við sáum hann heilan
heilsu og í bezta velgengi.
Þrátt fyrir það að Alfarez brann í skinninu
að segja alt af létta, var það þó ætlun hans aö
koma ár sinni þannig fyrir borð, að honum
yrði sem mestur heiður að á allan hátt, og
hann leit nú spyrjandi á Gertrúdis. Hann var
hróðugur á svipinn, er hann þóttist verða þess
var, að hann mnndi verða fyrstur til að færa
henni fréttina af því að búið væri að taka An-
thony fastan. Hann gat ekki gleymt því, að hún
hafði a. m. k. urn stundarsakir tekið meðbiðii
hans fram yfir hann, og hann hafði þvi flýtt
sér frá lögreglustöðinni og beina leið heim til
Garavel til þess að geta glatt sig við það að>
baka henni sorg og sársauka með frásögn sinni.
— Þvílikur ágætismaður, mæiti Garavel. Hana