Dagblað - 19.01.1926, Blaðsíða 3

3
DJAGBLAÐ
söfnuðurinn heflr stækkað að
mun, og ungmennafélag með
kristilegum hætti er stofnað í
sambandi við söfnuðinn. Guðs-
þjónustur íslenzkar fara fram
einu sinni á mánuði í Nikulás-
arkirkju (fluttust þangað 1923),
og munu kirkjugestir sjaldan
færri en 200, oft nær 300. Marg-
ir prestar og kirkjunnar menn
frá fslandi hafa látið til sin
heyra og haldið guðsþjónustur
með söfnuðinum, en að öðru
leyti hefir séra llauki eigi verið
sýnd nein viðurkenning að heim-
an fyrir ósérhlífið starf sitt í
þágu safnaðarins, þótt augljóst
sé, að guðsþjónustur í framandi
landi tengi menn nánar við ætt-
jörðina en margt annað, sem
meira er til fagnaðar en fram-
búðar. L. S.
Bæta má því við, eftir dönsk-
um blöðum, sem minnast hlý-
lega þessa 10 ára afmælis safn-
aðarins, að séra Haukur hefir
gert ýms' »aukaverk«, skírt, gift
og jarðað, á íslenzku, og fengið
sérstakan grafreit handa íslend-
ingum í kirkjugarði þeim, sem
kendur er við »Bisbebjerg«.
Þorvaldur Hjaltason kaupmað-
Sonnr járnbrantatAngaing.
þó vænti ég ekki eitt einasta augnablik trúað
því, sem ég er sakaður fyrir.
— Nei, neil Það hefir verið eintómur mis-
skilningur frá upphafi til enda. Ég hefi vitað
það allan tímann.
— Þér hafið þó heyrt hvað vitnin tvö hafa
svarið?
— Ó, það er Ramón Alfarez — en hann get-
ur ekki gert neitt.
— Ekki gert neitt! Ég vil nú ekki kalla heila
viku í fangelsinu því arna »ekki neitt«. Hann
hefir þegar fengið tvö vitni lil að sverja rangan
eið, og ég fullvissa yður um, að hann fær alla
landsmenn sína til að mæta í réttinum og sverja
á móti mér, er málið kemur fyrir næst.
— Það hefir ekkert að segja. Ég hefi hingað
til ekki haft stundir til að aðhafast neitt. Það
hefir verið — svo mörgu að sinna.
Það fór hrollur um hana, og hún settist á
brúnina á fleti hans.
— Stefán átti fjölda vina víðsvegar um heim,
bætti hún við. Og samhrygðarskeytum hefir
rignt yfir mig.
— Hefði faðir minn verið hérna, þá er ég
viss um, að hann hefði náð mér út héðan á
svipstundu. Hann getur alt mögulegt.
— Ég held ekki, að við þurfum á hans að-
stoð að halda, mælti hún á þann hátt, að hon-
bar eigi ekkjuslæðu. Hún hafði ekið í opnum
vagni til lögreglustöðvarinnar og hafði beðið
ekilinn að bíða fyrir utan. Því næst hafði hún
gengið inn í fangelsið og heimtað að fá að finna
Anthóny.
— Það gleður mig mjög að sjá yður, frú
Cortlandt, mælti Kirk, er hún rétti honum
höndina. En haldið þér annars, að það sé skyn-
samlegt af yður að koma hingað?
Hún ypti öxlum.
— Fólk getur tæplega sagt annað og méira,
heldur en þegar er búið að segja. Nafn mitt er
í hverjum munni, og ofurlítið þvaður í viðbót
getur ekki spilt til. Ég varð að koma. Ég gat
blátt áfram ekki látið það vera. Mér þætti
gaman að vita, hvort yður skilst fyllilega alt
það, sem ég hefi orðið að þola og reyna.
— Það hlýtur að hafa verið voðalegt, mælti
hann í meðaumkvunarróm.
— Já, ég hefi orðið að borga. Mér virðist, að
nú hafi ég orðið að borga fyrir alt það, er ég
hefi misgert á allri æfi minni. Þessar blaðasög-
ur hafa nærri því kvalið lífið úr mér, en samt
sem áður voru það smámunir einir í saman-
burði við lilhugsunina um það, að þér þyrftuð
að líða mín vegna.
— Eg kenni mjög i brjóst um yður. Þér hafið
Nýkomnar birgðir af
ÞAKPÁPPA.
Verð og gæði alþekt.
J. Porláksson & Norðmann.
Bankastræti 11.
Sími 103.
30 teg. af kökum
og kaffibrauði fengum við með Nova frá hinum
heimsfrægu kexverksmiðjmn
Leíe’vre-utile, Nantes (Prakklandi).
Verksmiðjur þessar hafa fyrir löngu hlotið heimsfrægð
fyrir vörugæði, (enda fengið verðlaun svo tugum skiftir).
F. H. Kjartansson & Co.
Sími 1520.
ur i Höfn er hjálparmaður og
önnur hönd séra Hauks við ýms
safnaðarstörf. En í stjórn safn-
aðarins hafa lengi verið Ditlev
Thomsen ræðism. og frú hans,
Clerk bankastj. (tengdasonur sr.
Jóhanns Þorkelssonar) og fleiri
mætir menn. S. G.
Pentugar:
Sterl. pd
Danskar kr
Norskar kr
Sænskar kr
Dollar kr
Gullmörk
Fr. frankar
Hollenzk gyllini ....