Búnaðarrit - 01.08.1915, Blaðsíða 93

BÚNAÐARRIT
251
í Skaftafellssýslu varð heyskapur í meðallagi að
vöxtum og gæðum.
Oarðrækt.
Yoryrkja byrjaði seint og varð tafsöm V9gna tiðar-
farsins. Á Suðurlandi spruttu garðávextir með lakara
móti. Sumstaðar brugðust lrartöflur því nær algerlega,
en sumstaðar uxu þær fram yfir vonir. Rófur spruttu
betur en kartöflur og sumstaðar alt að því í meðallagi,
allra helzt ef sáð hafði verið til þeirra í vermireiti.
í Dölum voru kartöflur settar um og eftir miðjan
júní, og rófnafræi sáð fram af þvi. Brást garðrækt þar
mjög tilflnnanlega sökum kuldanna og rigninganna.
Á Vestfjörðum misheppnaðist garðrækt því nær al-
gerlega víðast hvar.
í Eyjafirði spruttu garðávextir alment laklega.
Sprettutíminn var svo stuttur. Flestir tóku upp úr görð-
um um miðjan september.
Á Fljótsdalshéraði varð uppskera úr görðum í meðal-
lagi. Kartöflur spruttu allvel, rófur miður. í Breiðdal
varð uppskera í lakara lagi og sömuleiðis í Skaftafells-
sýslu.
Fénaðarhöld.
Veturinn langur og vondur og vorið þessa verst.
Heyin hrakin og óholl frá sumrinu 1913.
I Árnessýslu urðu fénaðarhöld ekki góð. Bar mjög
á máttleysi í sauðfé og sýkingu, þegar kom fram á vorið*,
þótt í góðum holdum væri, og mistu margir nokkuð af
fullorðnu fé, ám og gemlingum, en einkum urðu mikil
og almenn brögð að lambadauða; varð flestum um
megn að bjarga lömbum sínum í hinum látlausu ill-
viðrum, sem gengu um sauðburðinn.
í Gullbringu- og Kjósarsýslu féll víða allmargt af
sauðfé, og lömb lifðu fá.
I Borgarfjarðarhéraði féll víða allmikið af fullorðnu
fé, og lambadauði varð afarmikill. Ef til vill stafaði fjár-