Búnaðarrit - 01.01.1917, Blaðsíða 15
BÚNAÐARRIT
9
Með héraðsdómi höfðu menn þessir verið sektaðir, en
landsyfirrétturinn hafði sýknað þá flesta. Kansellíið synjaði
þessum bænarskrám áheyrnar, með því að málalok í
hæstarétti myndu verða hin sömu og í landsyfirréttinum..
En hinsvegar þótti því hlýða, með sérstöku tilliti til
upplýsinga þeirra, er málsskjölin báru með sér um æðar-
fuglaveiðina á íslandi, að vekja athygli rentukammersins
á því, hvort ekki myndi næg ástæða til, að hin almennu
veiðilög og lögin um friðhelgi æðarfuglsins væri endur-
skoðuð; lét það þar með fylgja veiðitilskipunar-frumvarp
Bjarna Thórarensen, er áður er getið. Rentukammerinu
þótti eftir atvikum ekki þörf á sérstökum lögum um
friðun æðarfuglsins, en þar á móti taldi það viðeigandi,.
að hinum almennu veiðilaga-ákvæðum, sem og friðunar-
ákvæðum æðarfuglsins, sem bæði væri óljós og á sundr-
ungu, væri safnað saman í eina heild og breytt og bætt
eftir þörfum, og gat þess um leið, að vel færi á því, að
nefnd þeirri, er setja ætti samkvæmt konungsúrskurði
23. apríl 1845 til að koma skipun á landbúnaðarmál
íslands, væri falið þetta verk1).
Þetta Laxamýrarmál hefir eflaust vakið töluverða hreyf-
ingu í Norðurlandi bæði með og móti friðun æðarfugls-
ins. Æðarfuglamorðingjarnir höfðu sér til varnar þau
fyrirmæli Jónsbókar og verzlunartilskipunarinnar, sem
áður eru nefnd, að hver maður mætti veiða æðarfugi í
sínu landi, ef nágranninn biði ekki tjón af. Landsyfirrétt-
urinn hefir og að líkindum bygt sýknudóm sinn á þeim
fyrirmælum.
Til alþingis 1845 komu 3 bænarskráv úr Eyjafjarðar-,
Suður- og Norður-Þingeyjarsýslum með 122 undirskrift-
um þess efnis, að þingið hlutist til um, að lýst verði
með nýju lagaboði fullri friðhelgi á æðarfugli alstaðar og
kringum alt landið, og sektir verði viðlagðar, ef hann
1) Lovsamling for Island, 13. B., bls. 279—281. Sbr. Alþt. 1845,