Búnaðarrit - 01.01.1917, Blaðsíða 56
50
BTJNAÐARRIT
fleiri eggjum en hann fær ungað út, enda munu þau
missmíði í náttúrunni vera næsta fágæt hjá fuglum og-
spendýrum, fái þau að vera laus við öil afskifti mann-
anna af högum þeirra. Kaldeggjafjðldinn, sem hafður er
til að réttlæta þessa kenningu, mun í flestum tilfellum
miklu meira að kenna óhagstæðri tið um varptímann
og afskiftum varpeigendanna sjálfra af fuglinum en of-
miklum eggjafjölda. Um áhrif tíðarinnar á varpið er talað
hér að framan (bls. 41). En um afskifti varpeigendanna
sjálfra er það að segja, að eggjatakan í varpinu banar
fleiri og færri eggjum, sem fuglinum eru þó gefin eftir„
Eins og áður er drepið á, ríður mjög mikið á því, að
eggin fái jafnan að liggja í þeim stellingum, er fuglinn
sjálfur leggur þau í. En á þessu verður oft mikill mis-
brestur í eggjatökunni. Þau eru oft tekin upp úr hreið-
rinu til að sjá hvort þau eru setin, þegar mörg egg eru
í hreiðrinu, og þá er vitanlega við því búið, að þau,
sem ekki þykja tæk, séu ekki lögð í sömu stellingarnar-
auk þess getur þetta handavolk á eggjunum út af fyrir
sig orðið þeim að líftjóni, nema því meiri varúðar sé
gætt, en við henni er varla að búast hjá mörgu leitar-
fólki í stórum varplöndum. Þegar æðurin í hræðslu
sinni fer af hreiðrinu, spyrnir hún oft fleiri og færri
eggjum út úr því; getur þessi óeðlilega og snögga hreyf-
ing á eggjunum líka valdið þeim líftjóni. Stundum drítur
hún í þessum umsvifum á eggin og útatar alt hreiðrið ~
til þess að þrifa þann óþverra af eggjunum þarf að taka
þau upp og þerra þau, en þrátt fyrir það verður hreiðri&
þó oft fúlt, og óhreinindin á eggjunum, séu þau ekki því
betur þurkuð, verða að fastri og harðri skán. Þetta
kemur aldrei fyrir, ef fuglinn fær að vera í algerðu næði
íraman af varptímanum, meðan hann er hvimpnastur
við manninn. En einnig þetta verður mörgum eggjum
að bana.
Það er því enginn efi á því, að þessir anmarkar við
eggjatökuna valda miklu meiru um kaldeggjafjöldann en