Búnaðarrit - 01.01.1917, Blaðsíða 152
146
BÚNAÐARRIT
enda eru þeir báðir góðir búhöldar og búa vel. Hrófá
er og laglega setin jörð. í sveitinni eru girt tún á 7
bæjum.
Mestir framkvæmdamenn í Kaldrananeshreppi eru þeir
Ingimundur hreppstjóri Guðmundsson á Hellu og Matthías
búfræðingur Helgason í Kaldrananesi. Ingimundur hefir
stórbætt jörð sína, gert miklar girðingar, bygt upp öll hús,
sléttað túnið o. s. frv. Matthías hefir einnig þessi ár,
sem hann hefir búið, gert mikið, bæði að jarðabótum
og húsabótum. Guðjón Sigurðsson í Sunddal, inni í
Bjarnarfirðinum, ungur bóndi, vinnur og mikið að jarða-
bótum. Áburðarhús eru á 4 bæjum í hreppnum.
í Árneshreppi eru, eins og áður er getið, fremur litlar
jarðabætur. Þó hefir töluvert verið unnið að þeim í Ófeigs-
firði, Dröngum, Finnbogastöðum, Stóru-Árvík og víðar.
Á Eyri í Ingólfsfirði hafa einnig verið gerðar jarðabætur,
og túnið þar er í beztu hirðu.^ Nýjar sléttur sá eg á
Dröngum og í Krossanesi hjá Asgeiri búfræðing Guð-
mundssyni. Notaði hann plóg og herfi við sléttunina.
Mestar jarðabætur í þessum hreppi eru í Reykjafjarðar-
kauptúni eða Kúvíkum. Þær eru frá tíð Jaltohs Thor-
arensen, sem þar var lengi bæði bóndi og kaupmaður..
Hann var mesti framkvæmdamaður og lagði mikla stund
á jarðabætur, girti túnið með grjótgarði, sléttaði það og
jók. Yerður eigi annað sagt, en að þessar túnbætur séu
mesta þrekvirki, einkum þegar tekið er tillit til þess, hvað
erfitt hefir verið að gera þær; jarðvegurinn bæði afar-
grýttur og blautur. Þegar Thorarensen kom að Kúvíkum,
fengust 40 hestar af túninu, en á seinni árum hans þar
gaf það af sér 200 hesta.
IV. Búpeningur.
Samkvæmt HagsJcýrslum Islands var tala búfénaðar í
Strandasýslu í fardögum 1915 ails sem hór segir: