Búnaðarrit - 01.06.1917, Blaðsíða 19

BÚNAÐARRIT
177
Bændur þar vilja heldur eiga skilvindu og skilja mjólk-
ina heima, hver hjá sér, en að senda hana ósJcilda til
mjólkurbúanna. Þeir eiga þá ekki á hættu að fá ef til
vill gallaða mjólk eða undanrennu frá búunum, sem
enginn veit hvaðan er. í ríkinu Wisconsin voru árið 1912
955 rjómabú.
Þannig er þá þessu háttað með rjómabúin í öðrum
löndum. En hér skýtur nokkuð skökku við með þetta.
Á sama tima, sem sumar aðrar þjóðir eru að stofna
rjómabú og breyta mjólkurbúunum í rjómabú, erum við
að leggja þau niður. Það virðist eitthvað bogið við það.
Annarsstaðar virðist svo, sem rjómabúa-félagsskapurinn
sé að vinna álit. Og því verður heldur ekki neitað, að
þetta fyrirkomulag — rjómabúin — sé einkar hentugt í
strjálbygðum löndum og héruðum, þar sem samgöngur
eru ógreiðar og samgöngutækin ófullkomin.
Hér berja menn því við, þegar um smjörbúin eða
rjómabúin er að ræða, að ekki sé hægt að starfrækja
þau vegna fráfærnaleysisins. Það er að vísu nokkur
vorkunn, því ber ekki að neita. Það munaði mikið um
sauðamjólkina meðan fært var frá. En bændur viða í
öðrum löndum, þar sem að mörgu ieyti hagar svipað
til og hér, telja sér það hagnað að vera í rjómabúi, þó
að þeir eigi ekki nema fáar kýr. Og ekki er þar að ræða
um fráfærur eða sauðamjólk til smjörgerðar. En sínum
augum lítur hver á silfrið. Hér álíta bændur, að það
borgi sig ekki að vera í rjómabúi, nema að fært sé frá.
Ef til vill breytist þessi skoðun, þótt síðar verði.
Að þessu sinni ætla eg ekki að ræða um smjörgerðina
á búunum. Það hefir oft áður verið gert, og seinast í.
ritgerð minni í Búnaðarritinu 1912 (26. árg.). Þar er
og minst á „prófun rjómans" á búunum, og talið, sam-
kvæmt reynslu Dana í því efni, að það sé eitt af aðal-
atriðunum, er styðji að betri meðferð mjólkurinnar og
rjbmans á heimilunum. En góð meðferð á mjólk og rjóma,
12