Búnaðarrit - 01.06.1917, Blaðsíða 20

178
BÚNAÐAllRIT
áður en rjóminn er sendur til búanna, er undirstaða
þess, að smjörið verði gott. En því hefir engu verið sint,
fremur en mörgu öðru, sem bent er á, bæði í ræðu og
riti, að betur megi fara.
Sjálfsagt er að viðurkenna það, að smjörgerðinni hér
á landi hefir farið mikið fram siðustu 10—15 árin. Og
það er vitanlega smjörbúunum að þakka. En betur má,
ef duga skal. Eg vil því að lokum minna á nokkur at-
riði, er standa í nánu sambandi við smjörgerðina, til
athugunar bæði fyrir formenn smjörbúanna og bústýr-
urnar, og þau eru þessi:
1. Að rjóminn sé Jcœldur sem bezt, áður en hann er
sendur til smjörbúanna. Kuldinn dregur úr gerlalífs-
starfseminni og eyðileggur hana, ef hann er mikilL
Rjóminn varðveitist því betur, ef hann er vel kældurr
og skemmist síður.
2. Að smjörskálunum sé vel viðhaldið og vel frá þeim
gengið. Þeir verða að vera súglausir, bjartir og leka-
lausir. Gólfin í þeim eiga að vera hörð og slétt.
Slæm gólf eða óslétt gera alla ræsting torvelda.
Só ræstingin í ólagi, og mjólkurleifar safnist í holur
og sprungur í gólfinu, spillir það lottinu í skálanum
og hefir áhrif á smjörið til hins verra.
3. Að frárensli frá smjörskálanum sé gott. Bezt a&
leiða allt skólp í burtu í lokræsi, sé þess kostur.
Sé fráræslan opin, verður að hreinsa hana við og
við. 111 fráræsla, samfara hirðuleysi og sóðaskap,
eitrar andrúmsloftið umhverfis skálann og inni í
honum, og spillir smjörgerðinni.
4. Að kalk sé óspart notað við alla ræsting og til þess
að kalka með skálaveggina og þiljur skálans.
5. Að vatnið, sem notað er við smjörgerðina, sé gott.
Það ríður mikið á því. Bezt er, að það sé leitt í
pípum inn í skálann, verði því komið við, eða dælt
inn í hann, ef um brunn er að ræða. Oott brunn-