Búnaðarrit - 01.06.1917, Blaðsíða 60

1218
BÚNADARRIT
segja strax undir torfinu. — Þaö var talsvert meira af
rudda ofan á í hinni gryfjunni, sem eg fergði með grjóti,
og kenni eg það aðallega tvennu: 1. Að fargið hafi ekki
verið eins mikið og þörf hefði verið, og 2. Að meira þurfi
af grjótfargi en mold; moidin verður í jöfnu þéttu lagi
yfir, og útilokar því loftið betur. (8. jan. 1913).
1913, 8/12- Eins °S tvö undanfarandi ár setti eg hey í
gryfju til votheysgerðar. Það var alt nýslegin stórvaxin
taða, nema efst í gryfjuna lét eg lítið eitt af töðubornu
útheyi.
30. júlí lét eg fyrst í gryfjuna og fylti hana þá alveg.
Sökum þess að hitamælirinn brotnaði, gat eg ekki mælt
hitann nákvæmlega nema í byrjun. — 2. ágúst var hit-
inn 50—60°, og nokkuð farið að síga; fylti eg þá giyf-
juna aftur. Þannig hélt eg áfram að bæta í gryfjuna
2.—3. hvern dag, til 18. ágúst, er eg lét siðast í hana.
Hafði eg þá bætt í hana 8 sinnum. Sumt af heyinu var
tekið saman í regni, en mestur hluti þess í þurru veðri.
Hitinn var um 60—70° undir yfirborðinu sérhvert sinn
«r eg bætti í gryfjuna, og var þá altaf farið að síga all-
mikið, svo að eg gat bætt við jafngildi allt að 2 þurra-
bandshesta í hvert sinn.
20. ágúst tyrfði eg heyið og fergði á sama hátt og
áður, með sama fargi (um 150 ® gijót á □ fet).
Um miðjan nóvember tók eg nokkuð af farginu af
gryfjunni, um x/3 af flatarmáli, og tók eg þar niður. Mér
reynist heyið afbragðsgott. Skemdir geta ekki talist neinar,
vottur af rekjum utan með og ofan á, sem hross þó éta.
Eg gef nú 10 kg. á dag hverri kú, og éta þær hvert strá
af því með góðri lyst. Það virðist mér, að fita mjólkur-
innar muni heldur vaxa, þegar vothey er geflð, samkvæmt
lítilsháttar tilraunum, sem eg Jét gera í fyrra vetur með
fitumælingu.
Stöðugt fer votheysgerðin vaxandi hér í Mýrdal, en þó
einkum í Dyrhólahreppi, enda viðraði þannig síðastliðið