Búnaðarrit - 01.10.1917, Blaðsíða 24

262
BÚNAÐARRIT
og nálægt Akureyri (við Eyjafjörð eða Skjálfanda). Ef til
vill yrði ekki völ á svo stórri eyju eða tanga, að hægt
yrði að hafa þar nema útlenda féð fyrstu 2 árin, en þá
mætti fjölga því á þeim tíma og flytja það svo í land.
Ef svo hinar fyrstu tilraunir reyndust vel og arðvæn-
lega, svo að innflutningurinn héldi áfram, ætti ekki að
leyfa að féð yrði flutt til landsins nema á þrjá staði:
þá tvo, sem eg hefi nefnt, og svo á þriðja staðinn nálægt
Stykkishólmi.
Eg geng út frá því, að féð yrði keypt frá Skotlandi.
Porder-Leicester-féð er vel ræktað í Skotlandi, og þar er
líkara loftslag og jurtagróður og hér á landi heldur en
suður á Englandi og hér. Auk þess þekki eg menn í
■Skotlandi, er hafa lofað mér því að verða mér hjálplegir
að útvega mér heilbrigt og gott fé þar, ef til kæmi með
fjárkaup þaðan og hingað.
Þetta eru menn í landbúnaðarráðuneytinu og dýra-
læknaráði, er eiga heima í Edínaborg.
Innflutningurinn yrði að gerast frá hálfu bænda, hluta-
félögum, og fyrir þeim framkvæmdum yrðu að standa
Sérfróðir menn um alla meðferð sauðfjár. En landið ætti
að kosta sóttvarnirnar1) og jafnvel styrkja fyrstu tilraunir
með innflutninginn.
Hlutafélag er til í Þingeyjarsýslu, sem heitir „Kyn-
blöndunarfélag Þingeyinga". Samkvæmt málaleitun félags
þessa fékk það á búnaðarþingi 1911 loforð um styrk-
veitingu (500 krónur) til að gera hér tilraun með blönd-
unina. En landstjórnin neitaði þá um leyfi til að flytja
kindurnar inn. — Það mundi ekki standa á líkum samtök-
um hér sunnanlands, ef leyfi fæst til að flytja inn.
Ef féð gæti haldist hér allvel við, yrði lítill innflut-
1) 1914 var mikil hreyfing meðal fjárrœktarfélaga í Bretlandi,
að komið væri upp sóttvarnarstöðum þar fyrir útfluttan fénað,
sem ríkið kostaði, til að gera erlendum þjóðum hægara með að
kaupa fénað þaðan.