Búnaðarrit - 01.10.1917, Blaðsíða 50

288
BÚNAÐAKRIT
áætlun og verði 10,000 kr., þó að kaup til aðstoðarmanna verði
talið annarsstaðar.
Fé það, sem ætlað er til utanfararstyrks árin 1016 og 1917,
nægir hvorugt árið. Hafa þar komið fyrir óvanaleg útgjöld, þar
sem félagið nú í 3 ár (1916—1918) greiðir einum manDÍ 600 kr.
styrk á ári til að búa sig undir að geta tekið að sér starf, sem
„kulturtekniker11, og hefir einnig talið sér skylt að veita manni,
sem er að búa sig undir framkvæmdarstjórastarf hjá Ræktunar-
félagi Norðurlands, 600 kr. styrk til utanfarar, og eru þetta hvort-
tveggja miklu hærri styrkir, en venja er að veita. Fyrir því
verður bæði þessi ár utanfararstyrkurinn að fara allmikið fram
úr áætlun, líklega um 600 kr. á ári, því að hægt er litlu að ljúka,
þar sem það fé, sem til þessa er ætlað, verður ekki nema 1500 kr.
árið sem kemur. Má búast við, að eitthvað af utanfararstyrkjun-
um 1917 verði að færast yfir á árið eftir. Gerum vér því hér ráð
fyrir 600 króna hækkun á ári.
Kostnaður við mjólkurmeðferðarkensluna á Hvítárvöllum (þar
með taldar eftirlitsferðir H. Grönfeldts) fer þetta ár að minsta
kosti 800 kr. yfir áætlun. Nokkuð af því stafar að visu af þvi,
að kaupa hefir orðið ýmislegt til skólans, sem ekki þarf að kaupa
á hverju ári, en helmingurinn að minsta kosti stafar af dýrtíð-
inni, einkum hinni geysilegu verðhækkun á kolum og olíu, og
mega þá að minsta kosti 100 kr. teljast hér árlegur útgjaldaauki.
Af samkynja ástæðum hlýtur og skxúfsfofukostnaður félagsins að
hækka að mun, líklega nálægt 900 kr. Og enn af samkyDja ástæð-
um hlýtur útgáfukostnaður Búnaðarritsins o. fl. mjög að hækka,
þar sem prentkostnaður hefir hækkað um 26% og pappírsverð
nær þrefaldast. Er varla ofmikið sagt, þó að gert sé ráð fyrir þvi,
að útgáfukostnaðurinu hækki um 400 kr.
Þá þætti oss mikil þörf á því, að geta hækkað dálítið styrkinn
við yngri búnaðarsamböndin, sem lítinn styrk fá í samanburði
við hin eldri; en af því að vér hugsum oss þann styrksauka fara
-eftir því, hverju þau afkasta, þá getum vér ekki tiltekið þar ná-
kvæma tölu. En minna en 800 kr. finst oss félagið ekki mætti
hafa til umráða í þessu skyni.
Höfum vór þá nefnt útgjaldaauka, sem nemur alls um 4000 kr.
á ári. — Segja má það að sönnu, að það af þessum útgjaldaauka,
sem stafar af dýrtíðinni (hér talið um 1000 kr. alls), sé ekki víst
að haldi áfram árin 1918 og 1919. Það er að vísu svo, en ekki
er þð liklegt, að verðlag komist mjög fljótt í jafnvægi aftur, þó