Búnaðarrit - 01.10.1917, Blaðsíða 76
314
BÚNAÐARRIT
G. Frá búfjárræktnrnefud. Um snnðfjármörk.
Engar reglur eða löggild ákvæði munu vera til hér um
sauðfjármörk. Getur hver tekið upp og látið prenta í skrá
mark eftir eigin hugþótta, og enginn er óhultur fyrir þvi,
að mark lians sé tekið upp af öðrum í næsta héraði og
notað þar. Petla leiðir oft til misdráttar og vanskila á fé.
í sumum héruðum mun vera áhugi fyrir því, að koma á
sýslumörkum og sveita; en alment er það enn ekki um
landið. Slík mörk má hafa á hægra eyra; eins mætti hafa
heimilismark á vinstra, t. d. yflrmark og annan jaðar eyr-
ans, en þá hinn jaðarinn til aðgreiningar á heimilinu, ef
þurfa þætti.
Regluleysið og þar af leiðandi skortur á trygging fyrir
rétti til einkanola marks er svo tilfinnanlegt, að við það
má eigi una. Er því
lillaga nefndarinnar:
Búnaðarþingið skorar á alþingi að setja lög um sauðfjár-
mörk. Sýslunefndum sé þar lieimilað að gera löggiUar sam-
þyktir um mörk héraða, sveita og heimila, og setlar reglur
fyrir upptöku fjármarka alment.
7. Frá sölnnefnd. Háinnrksverð á sveitnvöru o. fl.
Nefndin heíir tekið til athugunar tillögu aðalfundar um
hámarksverð á sveitavöru og erindi Búnaðarsambands
Vestfjarða um sama efni.
Telur nefndin að búnaðarþingið geti bezt orðið við þess-
um málaleitunum með því að samþykkja tillögu þá, er fram
verður borin og samin er í samráði við dýrtíðarnefnd
fiskiþingsins.
Eins og tillagan ber með sér, er ætlast til þess, að i
nefndinni, sem farið er fram á að skipuð verði, séu tveir
landbúnaðarmenn, vel kunnugir framleiðslu sveitavöru, og
tveir sjávarmcnn, vel kunnugir útgerðum og fiskveiðum,
en hagstofustjórinn oddamaður.
Með nefndarskipuninni ætti að vera fengin trygging fyrir
því, að breytingar á framleiðslukostnaði innlendra vöru-
tegunda yrðu teknar fyllilega til greina, er hámarksverð á
þeim er ákveðið. En það er einmitt það, sem mest heflr