Búnaðarrit - 01.01.1923, Blaðsíða 117
BÚNAÐARBIT
101
þúfnakollar sjást hjer og þar. Móarnir nálgast þá það,
sem víða er kallað grámóar; verður minst á þá síðar.
Grasmóarnir þarfnast oft engrar framræslu, og að
jafnaði ekki annarar en að regn og leysingavatn fái
greiða framrás af landinu, og að vatn nái ekki að renna
á það. Vanalega eru grasmóarnir örnagaðir árlega; ef
þeir eru ekki hafðir til slægna, álít jeg fyllilega rjett-
mæt.t að friða þessa móa, árið áður en þeir eru unnir;
þvi mjer virðist þrautbeit ekki álitleg, sem hinsti undir-
búningur undir ræktunina. Það er að sönnu órannsakað,
hvers virði slík friðun er fyrir ræktun landsins, og
hvernig hún borgar sig; en það er mikið komið undir
því, hvers virði beitin er. Beitin verður þó að vera
mikils verð, eigi hún að metast meira en friðun, sem
gæti sparað áburð og orðið öryggi þess að landið greri
fljótt og vel.
Um vinslu og ræktun grasmóanna gildir að mestu
hið sama og um túnþýfið. Þó ber eigi að leggja inikla
áherslu á það, hvort landið er unnið að vori, sumii eða
hausti. Sje landið unnið að hausti eða vori, ræð jeg
eindregið til að sá korni, ca. 120 kg. á ha. Rjett getur
verið, sjeu móarnir eigi vel gróðrarvænlegir, að sá gras-
fræi á eftir korninu, alt að 20 kg. á ha. Má nota til
þess blöndu af vallarfoxgrasi (80—90°/«) og hvitsmára
(10—20%). Grasfræsáningarinnar getur líka verið eins
mikil þörf á túnþýfinu eins og grasmóunum, ef tún-
þýfið er í ijelegri rækt.
Við ræktun grasmóanna má komast af án búfjár-
áburðar, nema t.il yfirbreiðslu að haustinu kornárið, og
að sumrinu, þar sem tætt er um hásumar. Af tilbún-
um áburði má nota, á vor- og haust-unnið: fyrsta vor,
400 kg. superfosfat og 250 kg. Noregs-saltpjetur; annað
vor 200 kg. superfosfat, 100 kg. kalí og 200 kg. Noregs-
saltpjetur. Á miðsumar-unna grasmóa má bera tvö fyrstu
vorin 200 kg. superfosfat, 100 kg. kali og 200 kg. Noregs-
saltpjetur.