Búnaðarrit - 01.01.1923, Blaðsíða 120
104
BÚNAÐAitRIT
áburður, 120 hlöss á ha. eða meir. Næsta vor er valtað
og borið á 150 kg. Noregs-saltpjetur á ha. Upp frá því
má bera á árlega, fyrst um sinn 200 kg. superfosfat,
150 kg. Noregs-saltpjetur og 80 kg. kalí á ha.
Sje landið unnið að haustinu eða eftir miðsumar, er
best að láta það liggja óhreyft ,til næsta vors, þá er
borinn á áburður, herfað, sáð höfrum o. s. frv., eins og
vorunnið væri. En auk hafranna er sáð grasfræi, alt að
20 kg. á ha., nema mýrin hafl verið orðin mjög vel
myldin, og valllendisgróðurinn öruggur til þrifa. Sem
góða fræblöndu má nefna: Vallarfoxgras (60°/o), háliða-
gras (30%) og hvítsmára (10°/o). í vorunna grasmýri
getur einnig verið þörf að sá, eins og hjer er nefnt. ef
gróðrarskiftin virðast ekki nægilega góð; en þó að eins
að landið sje unnið snemma vors, og hægt sje að sá
snemma. Líði á vorið eða fram í júlí, þegar sáð er,
kemur grasfræsáningin vart að notum, og verður að
eins óþarfa kostnaður. Sje sáð bæði höfrum og ca. 20
kg. af grasfræi á ha., fæst nær fuilkomin eftirtekja á
á fyrsta ári, og úr því. Þrátt fysir þessa sáningu er það
hinn gamli gróður, sem aðallega er bygt á, og ræktun-
in er því rótgræðsla.
IV. Sáðrækt.
Þó að land þrjóti, eða sje ekki til, sem hægt er að
rækta með rótgræðslu, þarf ekki að leggja árar i bát
fyrir því. Víða er gnægð af landi, sem vinna má með
jarðvinsluvjelum, og rækta síðan með sáðrækt, t. d.
stararmýrar, holt, flagmóar, grámóar, lyng- og hrís-
móar o. s. frv. Má skifta þessu landi í 2 flokka: mýrar,
holt og móa.
Sáðrækt á sliku landi krefur fleiri ára vinslu og mikils
búfjár-áburðar; hún verður því tæplega stunduð í eins
stórum stíl og rótgræðslan. Árin sem verið er að búa
jarðveginn undir hina endanlegu grasfræsáningu, er sáð
höfrum, byggi eða öðru fræi, sem gefur mikla og góða