Búnaðarrit - 01.01.1923, Blaðsíða 135
BÚNAÐARRIT
119
28. gr.
Jarðabætur, sem ganga til landsskuldargreiðslu og
leigna, njóta einskis styrks af opinberu fje. Um jarðabóta-
styrk leiguliða á þjóðjörðum og kirkjujörðum, fer að
öðru leyti eftir fyrirmælum 8.—11. gr.
29. gr.
Nú vill leiguliði á þjóðjörð eða kirkjujörð vinna af sjer
landsskuld og leigur, eins og segir í 27. gr., að nokkru
eða öllu leyti, og skal hann þá skýra Búnaðarfjelagi ís-
lands frá, hverjar jarðabætur hann ætli sjer að vinna.
Ef Búnaðarfjelag íslands telur ekkert við það að athuga,
skýrir> það leiguliða og umráðamanni jarðarinnar frá því,
en ella að eins leiguliða og tilgreinir ástæður. Engin
jarðabót er gild borgun upp í landsskuld og leigur, nema
fullgerð sje og vel af hendi leyst að áliti Búnaðarfjelags
íslands, í gjalddaga þeirrar landsskuldar eða leigna, er
greiða á með henni.
30. gr.
Atvinnumálaráðuneytið gefur umráðamönnum þjóð-
jarða og kirkjujarða nánari reglur um þau atriði, sem
um er rætt í 25.—29. gr.
VI. kafli.
Um crfðatestulönd.
31. gr.
Bæjarstjórnir í kaupstöðum landsins og hreppsnefndir
í kauptúnum, skulu áður en 1 ár er liðið frá því lög
þessi öðlast gildi, senda Búnaðarfjelagi íslands skýrslu
um land það, sem að áliti þeirra liggur best við til rækt-
unar, i nánd við kaupstaðinn eða kauptúnið, en þó eigi
svo nærri, að líkur sjeu til, að á því þurfi að halda til