Alþýðublaðið - 20.07.1923, Blaðsíða 3

ALÞYfttlBLABIiÍ
J
3
m . m
U t s al a n
heldur áfram!
m
m
m
m '
wj 30 kven-sumarkjólar seljast fyrir 10 kr. stk. Kven-sumar-
vjv kápur (klæbis) frá 25 kr. stk. Frottókjólar (kvenna og barna)
g seljast með 20 % afslætti.
m Bglll Jacohsen. . _
H H
H BEHHKEBEBBEtaBBfflEfflHBBBap ■
Muniö,
að Mjólkurfélag Reykjavíkur sendir
yður daglega heim mjólk, rjóma,
skyr og smjör, yður að kostnað-
arlausu. — Pantið í síma 1387.
ána. Alþýðan í landinu verður
að rísa upp og krefjast þess, að
atvlnnuveginum verði stjórnað
svo, að þeir verði ekki til bölv-
unar fyrir landið, og framleiðslu-
tækin séu notuð.
Og hún mun gera það.
Er nj heimsstjrjöld
í nánd?
Hinir blóðugu viðburðir, sem
um páskaleytið áttu sér stað í
Essen — borg vopnaverksmiðja
Krupps —, koma ekki þeim á
óvart,' sem fylgst hafa með rás
viðhurðanna.
Aftur í þetta skifti var það
blóð verkamanna, sem rann; það
voru þýzkir verkamenn, sem
voru drepnir íyrir þá sök, að
þeir vörðu eignir þýzka auð-
valdsins, og franskir verkamenn,
sem drápu til ágóða fyrir franska
auðvaldið.
í þessari svörtu verksmiðju-
borg var sama ástandið, þó í
smærri stíl væri, eins og var 4.
ágúst 1914, — sami smitandi
blóðvaðallinn, sem varpar svört-
um skugga á undan sér.
Hvað ætli morgundagurinn
færi? Ætli óveðrið verði að
engu? Hvenær slær íkveikju-
neistanum í púðrið? Hverju
munu stéttarbræður okkar, ör«
eigar heimsins, svara, þegar
dauðinn drepur í næsta skifti á
dyr þeirra ?
Ætla þeir aftur að láta drekkja
sér í blóðhafi auðvaldsins? Ætla
Bdgar R.iee Burroughs: Dýi* Tarxans.
hverja þýðingu þetta háfði fyrir hann, og djöfullegt
gleði-og sigur-bros lék um varir hans. En það var
skammvint, því meðan hann var að hugsa um, að
nú gæti hann haldið áfram ferð sinni til strandar
tiltlöulega óhultur, kvað við ógurlegur samsöngur
frá öðrum árbakkanum.
Er hann leit þangað, sá hann standa á strönd-
inni djöfullegt pardusdýr, er starði á hann haturs-
fullum augum, ög umhverfis það stóöu grimdar-
legir apar Ákúts, en svartuj villimaður stóð fyrir
framan dýrin og steytti að honum hnefann og
hótabi honum hræðilegum dauða.
Flóttinn niður Ugambi lá á Rokoff eins og mara.
þessar hræðilegu óvættir eitu hann stöðugt/ nótt
og dag. Ýmist voru þeir á undan honum, samhliða
honum eða faldir í skógarviðjunum langt á eftir
honum, — einu sinni heilan dag. En svo komu
þeÍL' aftur, grimdarlegri, ægilegri og hamhleypulegri
en nokkurn tíma áður. Og þegar Rússinn loksins
sá sjóÍDn, var hann orðinn svipur hjá sjón, — áður
feitur og dökkhærður, nú skinhoraðuf og hvítur
fyrir hærum, taugaóstýrkur og aumur.
Hann hafði flúið bygð ból. Hvab eftir annað
höfðu hermenn róið út á ána til þess að stöðva
hann, en ætíð höfðu dýrin komið fram á sjónar-
sviðið, og þá flýðu svertingjarnir æpandi og
földu sig.
Hvergi hafði hann sóð Jane bregða fyrir. Augu
þans höfðu ekki hvílt á henni, síöan hann hafði
gripið fangalínuna á árbakkanum og haldið hana á
valdi sínu að eins til þess að verða fyrir von-
brigðum, er hún beygði sig niður, þreif upp byssu
og miðaði á hann.
Hann hafði í skyndi slept fangalínunni og bátur-
inn flaut á burt með hana. Augnabliki síðar hljóp
hann upp með ánni, að ofurlitlu síki, en þar var
falinn bátur sá, er hann og félagar hans höfbu
komið á þangað upp eftir.
Hvab var oiðið af Jane?
Rússanum fanst iíklegt;, ab svertingjar úr eínhvei ju
þorpinu hefðu tekið hana höndum. Hann var þó
að minsta kosti laus við fleata fjandwenn sína.
Samt hefði hann kosið þá á lífl, hefði það getað
losað hann undan þessum villidýrum, sem eltu
hann og urruðu og öskruðu að honum í hvert
sinn, er þau sáu hann. Sá, sem skelfdi hann mest,
var pardusdýrið, — hið hvasseyga, svipilla pardus-
Þeir; sem vilja eignast verulega góða og
skemtilega sögubók, ættu ekki að láta það
H dragast lengur að ná í Tarzan-sögurnar.
Tvö heftin, sem út eru komin, fást enn á
afgreiðslunni. — Kaupið heftin, jafnóðum og
þau konm út, til þess að missa ekki af þeim.