Búnaðarrit - 01.01.1930, Blaðsíða 194
186
BÚNAÐaRRIT
mestur árið 1927, eða 1234 kg. Þessi vaxtarauki er
borgun fyrir saltpéturinn, og þó saltpéturs-tunnan væri
reiknuð á 26 kr., þá verður þó áburðarkostnaðurinn —
vegna saltpétursins — ekki nema 5 kr. á hver 100 kg
vaxtaraukans, og öðru en saltpétrinum heflr ekki verið
kostað til aukreitis, til þess að fá fram vaxtaraukann.
Sé töðuhesturinn metinn á 10 kr., þá verður hagnaður-
inn 100%, og væri hann metinn á 15 kr., eins og hann
heftr selst hér lægst, þá 200%,
í áburðarskamti nr. 3 eru höfð skipti á 12600 kg
mykju og 300 kg af saltpétri á ha, og í milligjöf hefir
þessi áburðarskamtur geflð 194 kg af töðu í vaxtar-
auka, umfram nr. 1. Siðasta árið hallar þó töluvert á
áburðarakamt nr. 3, og gæti það verið bending um að
þessi skipti séu ekki góð til lengdar, en fullreynt er það
alls ekki að svo sé. Þá er loks áburðarskamtur nr. 4.
Þar er, raiðað við nr. 1, skipt á 12600 kg af mykju,
móti 150 kg saltpétur og 125 kg súperfosfat á ha. Þrjú
fyrri árin gefur þessi skamtur meira en nr. 1, en minna
tvö síðari árin, en meðaltal allra 5 ára má heita jafnt
íyrir báða áburðarskamtana.
Eins og tilraunin liggur nú fyrir, sýnir samanburður
á nr. 1 og 2 að góður hagnaður heflr verið að því, að
gefa saltpétur aukreitis, með fullkominni breiðslu. Saman-
burður á nr. 1 og 3 sýnir, að auka má eftirtekjuna
með því að gefa hálfa breiðslu og 300 kg af saltpétri
á ha, og samanburður á nr. 1 og 4 sýnir, að hálf
breiðsla -f- 150 kg saltpétur og 125 kg súperfosfat á ha
getur geflð álíka mikið og full breiðsla, minnsta kosti
fyrstu árin. Og allt bendir þetta á leiðir til aukinnar og
bættrar ræktunar, þótt heimafenginn áburður sé af
skornum skamti.
Tilraunir eins og þessi hafa verið gerðar á fáeinum
stöðum út um land, en frá þeim verður ekki skýrt
hér.