Hlín - 01.01.1922, Blaðsíða 25

Hlin
23
Garðyrkja.
Vorvcrk í skrúðgörðum.
Pað er alkunnur sannleikur að miklu varðar um það,
að rjett undirstaða sje lögð að hverju verki, sem unnið er.
Með vorstörfunum er lagður grundvöllurinn að vexti
og þroska garðagróðursins. Miklu skiftir því um, að þau
sjeu vel og rjettilega af hendi leyst. — Hjer yerður eigi
tími eða tækifæri til að fara nákvæmlega út í þetta mál,
en að eins drepið lauslega á nokkur atriði.
Byrjunarstarfið er all oftast það að lítá eftir trjánum,
hvort eigi þurfi að klippa þau, hvort á þeim finnist sár
eftir afrifnar greinar, hvort eigi sjáist merki þess mein-
lega kvilla, sem krabbi er nefndur, Og orðin er talsverl
algengur á trjám á landi hjer. — Smátrje þarf oftast að
klippa til árlega. Þýðingin með því er sú, að trjeð verði
tegurra útlits, nái sem mestu jafnvægi í vexti, og strax
á ungum aldri myndi beinan bol og reglulega krónu.
Jeg hef orðið vör við að menn hlífast of mjög við að
skera trje sín og runna, en það tjáir ekki að vera of
brjóstgóður, það hefnir sín síðarl — Trjáskurður hefir einnig
þýðingu fyrir vöxt og viðgang plöntunnar. Það gefur
að skilja, að því fleiri stofna og greinar sem plantan
hefir fram að færa, því minni næringu fær hver og ein
þeirra. —Greinin er klipt af með limskærum fast við bolinn
og sárið er skorið sljett með vel beittum hníf. Við stærri
trje verður að nota sög í stað limskæra. Svo er borin
málning í sárið, helst sem líkust á lit og trjábolurinn.
Eins er farið að þar sem vindur eða snjór hafa flett
afgreinum. Sárið er hreinsað, sljettað og málað svo yfir.