Hlín - 01.01.1922, Blaðsíða 31

Hlin
29
höggormur í aldingarði. Flestar mæður reyna að vérja
börn sín hverskonar böli, meðan þau eru undir þeirra
höndum, varna þeim frá að fara sjer að voða í eldi, vatni
eða með eggjárni, reyna að stálsetja vilja þeirra eftir
föngum, þegar aldur færist yfir, en hvaða tryggingu
höfum við fyrir að það takist, þegar stærsti voðinn bíður
þeirra alstaðar þegar úr heimhögum er komið, það er
vínið. Hvað gerum við konur til þess að hjálpa bann-
inu? Við gerum ekkert, sumar ver en ekkert. Okkur er
öllum kunnugt um hve yfirvöldin í landinu okkar hafa látið
sig bannlögin litlu skifta, og hvernig margir af tæknun-
um hafa fótum troðið lögin. F*að hefir bakað þeim mikið
tjón, og þess vegna hefir öll gæsla þeirra og framkvæmd
farið í handaskolum. En það er miklu meira tjón, sem
þjóðin öll, og sjerstaklega kvenfólkið, hefir unnið lög-
unum með deyfð og áhugaléysi. Jeg efast ekki um, að
allur fjöldin sje með bannlögunum, vilji ekki missa þau,
en við látum það ekki sjást í neinu. Við höfum alveg
eins samneyti við þá menn, sem óvirða bæði Guðs og
manna, lög svívirða líkama og sál og brjóta bestu lög
landsins síns. Með þessum mönnum ganga ungu stúlk-
kurnar að gleðiléikum, meta það meira en heimilisstörf
og hagsæld foreldra og skylduliðs — finna máske enga
aðra gleði betri. Pó er gott, meðan þetta er bara gleði-
leikur. En þegar okkar ungu efnulegu stúlkur treysta sjer
til að taka þessa ræfla (þó þeir sjeu klæddir fínum fötum
og hvítu líni) að sjer, ætla sjer að gera úr þeim menn,
og ala með þeim börn, það er meiri áhætta en jeg hefði
þorað að leggja út í.
Hafið þið litið í kringum ykkur? Munið þið eftir ungu
efnilegu mönnunum okkar, sem hafa dáið á besta aldri
(oft orðið fljótt um, hjartaslag, heilablóðfall og þess háttar)?
Hafið þið gætt að, hvernig þeir hafa lifað þessa stuttu
æfi? Hafið þið tekið eftir sumum góðu ættunum okkar?
Faðirinn var »dálítið slarkgefinn« þegar hann var ungur,